به گزارش خبرنگار مهر، ششمین چاپ از نخستین مجموعه شعر علیرضا روشن که برای اولین بار در سال 1390 توسط نشر آموت منتشر شد، به صورت مشترک میان این ناشر و نشر نون روانه بازار کتاب شد.
اشعار روشن در این دفتر شعر شامل 200 قطعه شعر است که در سه بخش با عنوان «شمع گندم»، «کتاب تو» و «کتاب نیست» قرار گرفته و بیش از 6500 نسخه از آن تاکنون در بازار کتاب به فروش رسیده است.
این کتاب، همزمان با انتشار در ایران، با ترجمه «طیبه هاشمی» و «ژان رستم ناصر» به وسیله انتشارات «اِرس» در مجموعه کلکسیون «پو و پسی» در فرانسه به چاپ رسیده و باعث ستایش منتقدان اروپایی شده است.
«میشل مناسه» منتقد معروف اروپایی درباره شعرهای این کتاب نوشته است: اگر جسارت قیاس ذهنی را داشته باشیم در سنت فرانسه، این متون ما را به یاد آمیزش لطیفی از روح تلخ و شیرین ژول لافورگ و قریحه عاشقانه «پل الوار» میاندازد؛ در ایجاز عناصر، در دستگاه کلمات قصار. اما توجه داشته باشید بدون گسستگی با روح بوستان سعدی و رباعیات خیام نیشابوری، باید گفت که خواننده از مزیدن غیر زمان (خارج از زمان) لذت میبرد. در دو بیت، شاعر این مرثیه رسوب شده را به معشوق میسپارد: در هر لحظه شعری ست/ شعر در فراق تو.
روشن پیش از این در گفتگویی درباره علت روی آوردن خود به شعر و شاعری اظهار داشته بود: نمیتوانم پاسخ اين سئوال را بدهم. يادآوریاش آزارم میدهد. اما برای اينكه سئوالتان بیپاسخ نماند، بهطور كلی میگويم: آدمی وقتی مرزِ دوستداشتنش از قوارههای عادی خارج شود و علیالمهرالمعلوم نباشد، يعنی وقتی يك جای روحش، دلش، بيش از حد برای يك نفر بتپد، خب، مشاعرش هم ـ به كل ـ متوجه همان يك نفر میشود و زبانش تغيير میكند. حرفهای عادی روزمره را از ياد میبرد و همه حواسش ـ در هرچه میگويد و فكر میكند ـ متوجه همان يكنفر میشود.
چنين آدمی، صرف اينكه ديگران مو و ابرو و پا و دست دارند، يادِ همان كسی میافتد كه او را میخواهد. در نتيجه رفتارش و حرفهايش غيرعادی میشود. اين غيرعادی بودن ـ در حوزه كلام ـ منجر به چيزي میشود كه آن را شعر میگويند. اول كسی را كه روی زمين شعر گفت تصور كنيد. او چه میدانست؟ آيا وزن میدانست؟ قوافی میدانست؟ چه میدانست؟ او اينها را نمیدانست. كلمه بلد بود و در كلمه جان میديد.
ششمین چاپ از مجموعه شعر «کتاب نیست» در شمارگان 1100 نسخه و با قیمت 5 هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما