به گزارش خبرگزای مهر به نقل از بی.بی.سی، وودی آلن که با اقتباس از نمایشنامه کلاسیک تنسی ویلیامز با عنوان "اتوبوسی به نام هوس" فیلم "یاسمن آبی" را ساخته است، کیت بلانشت را در نقش یک زن نیویورکی به نام یاسمن تصویر می کند.
تیم رابی منتقد تلگراف با سحرآمیز خواندن بلانشت در این نقش گفت او باید با افتخار جایزه بهترین بازیگر زن را کسب کند.
منتقد دیلی میل نیز نوشت: باید یک اجرای خیلی معجزه آسای دیگر وجود داشته باشد که بتواند او را در این مسیر از دریافت اسکار خارج کند.
کریس توکی منتقد این نشریه افزود: کیت بلانشت یک نقش بیعیب و نقص را در چهل و ششمین فیلمی که وودی آلن کارگردانی کرد، ارایه داد.
تیم رابی منتقد تلگراف نوشت: مرکز این فیلم اجرای درخشان کیت بلانشت جای دارد.
کیت میوز منتقد تایم نیز نوشت: وودی آلن شایسته دریافت پنج ستاره برای این فیلم است.
این فیلم داستان یاسمن را دنبال میکند که مثل یک شاهزاده در پارک اوینیو زندگی میکند و شوهر ثروتمندش هال با بازی آلک بالدوین به دنبال یک فعالیت تجاری نادرست به زندان می افتد. او به دنبال این ماجراها باید به سراغ خواهرش در سن فرانسیسکو برود و با وی زندگی کند. به دنبال این ماجراها یاسمن از اوج ثروت و آداب دانی ناشی از آن باید با زندگی واقعی روبه رو شود و با آن کنار بیاید.
پیتر برتدشو منتقد گاردین نیز نوشت: وودی آلن در بلانشت زنی را یافت که می تواند رقیب میافارو در اجرای نقش دنی رز برادوی شود.
دیوید سکتون منتقد ایوینیگ استاندارد لندن نیز نوشت: این که ما او را چنین تاثیرگذار و سحرآمیز میبینیم و این قدرت تقریبا تا پایان فیلم ادامه پیدا می کند، و فراتر از داوری کردن میتواند بسیار برانگیزانده باشد، به این دلیل است که او کیت بلانشت است و اجرایی مطلقا فوقالعاده دارد.
آنتونی کویین منتقد ایندیپندنت نیز در نقد سینماییاش انتخاب این بازیگر استرالیایی را تیزهوشانه ترین انتخاب وودی آلن در طی دوران حرفه ایاش خواند.
وی افزود: با هر انقباض، هر نگاه مبهوت و ژست بی تابانه، بلانشت شخصیت انسانی درون یک هیولای مغرور را یادآور می شود. این منتقد می گوید اگر یک توانایی اضافه داشتم، شاید یک ستاره اضافه به این فیلم برای وجود بلانشت می دادم.
بلانشت که یک جایزه اسکار نقش مکمل را برای بازی در نقش کاترین هپبورن در فیلم "هوانورد" در سال 2005 گرفت، اکنون در حال بازی در فیلم "سیندرلا" به کارگردانی کنت برانا است.
نظر شما