به گزارش خبرنگار مهر، موسیقی در معنای تام آن، یکی از جلوه‌های بارز وزن و نظم است و در لابه‌لای قطعاتش به راحتی می‌توان آثار عدالت را مشاهده کرد؛ عدالتی که اگر زمانی خدشه‌ای به آن وارد شود، خود با زبان گویای خود، آن را فریاد خواهد زد و شنونده به ایراد آن پی خواهد برد. شعر نیز از مظاهر موسیقی است و تفاوتی که با موسیقی دارد، در ادات اجرای آن است. چنانچه در موسیقی نتیجه کار، اصوات و در شعر، کلمات است و در موسیقی ابزار اجرا، ساز و در شعر، حنجره است.
در کتاب «عروض هندسی» به دلایل ایجادی وزن شعر و ارتباط آن با موسیقی دستگاهی ایرانی و تبیین هرچه بیشتر این مباحث پرداخته شده است. اکثر قریب به اتفاق ایده‌های مکتوب در این کتاب، حاصل تقکرات ذهنی نویسنده است و در نگارش آن‌ها سعی شده از نتایج علمی و تحقیقی سایر دانشمندان در زمینه‌های مرتبط استفاده شود.
علی‌اصغر حلبی در مقدمه کوتاهی که برای این کتاب نوشته، اشاره کرده است: «فنّ عروض را بعضی ستوده‌اند و برخی نکوهیده‌اند. ولی حقیقت این است که سخن موزون بهتر است و به‌ویژه ایرانیان شعر موزون را می‌پسندند. از این گذشته، خوانندگی و اجرای دستگاه‌های موسیقی ایرانی جز با شعر موزون و عروضی، تقریباً ناممکن است. مولف این کتاب برای اثبات این معانی، کتاب حاضر را پرداخته‌اند و در ضمن بحث‌های گوناگون، ابداعاتی هم از خود نشان داده‌اند که قابل توجه هر دو گروه عروض‌پسندان و عروض‌ستیزان تواند بود.»
در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:
یکی از ارکان سازنده وزن، «سکوت» است که متاسفانه آن‌طور که باید و شاید مورد توجه و شناخت برخی عروض‌دانان واقع نشده است. بدون وجود «سکوت» هیچ وزنی ایجاد نمی‌شود و بدون «سکوت» کوتاهی و بلندی هجاها معنایی ندارد، ولی با این وجود در تقاطیع هجایی نشانی از سکوت دیده نمی‌شود.
زمان از لوازم اصلی ایجاد وزن است و در اکثریت قریب به اتفاق تعاریفی که پیرامون وزن ارائه شده، از آن نام رفته است.
نکته 1 ـ وزن از هر دو عنصر ضرب و سکوت تشکیل می‌گردد.
نکته 2- ضرب‌ها از یکی از دو هجای کوتاه یا بلند تشکیل می‌گردند.
نکته 3 - واحدهای زمان به طور مساوی بین ضرب‌ها و سکوت‌ها تقسیم می‌شوند.
نکته 4 - مکان استقرار سکوت‌ها همیشه بعد از هجاهای بلند است.
این کتاب با 64 صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت 4 هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما