به گزارش خبرگزاری مهر، بسياري از مردم عقيده دارند كه تلويزيون همانند ساير رسانه هاي عمومي، هم مي تواند اثرهاي سودمند و هم اثرهاي زيانبار بر كوددكان به جاي بگذارد. تحقيقات مويد آن است كه پيام هاي تلويزيوني،حداقل گاهي اوقات مي تواند بر اطلاعات نگرش ها و رفتارهاي جوانان امروزي اثر بگذارد.
تلويزيون مي تواند چهار نقش را در زندگي كودكان بازي كند. اولين آن كار وقت كشي است.اين عمل پاداشي آرام بخش و يا جذاب است كه باعث مي شود بخشي از زمان لازم براي انجام تكاليف مدرسه، كارهاي خانه و يا بازي در خارج از خانه را به خود معطوف كند. دو مين نقش تلويزيون تلقي آن همچون رويدادي اجتماعي يا غير اجتماعي است، يعني فرصتي است براي بودن در كنار والدين و يا فرار از خواهران و برادران لجوج. سومين نقش آن پردازش اطلاعات است، يعني اين رسانه مستلزم گوش دادن و تماشاي هم زمان و به خاطر آوردن سلسله اي از رويدادهاست كه ممكن است محتوايي نامربوط تداوم آن را از ميان ببرد. نقش چهارم و نهايي آن تجربه فراهم سازي اطلاعات است، يعني اين وسيله منبعي است كه براي شناخت و يا پيشداوري و معلمي است براي آموختن اينكه چه بخريم،چگونه بازي كنيم مبارزه كنيم و يا عشق بورزيم.
اغلب تحقيقات به تلويزيون به عنوان وسيله فراهم آورنده "اطلاعات"توجه كرده اند كه مي تواند بر عقايد اطلاعات، احساسات، باورها،نگرش ها و رفتارهاي كودكان اثر بگذارد. محتواي بعضي از برنامه هاي تلويزيوني قبل از هر چيز براي آگاه سازي، آموزش دادن و ترغيب كردن كودكان ساخته شده اند. محققان پرسيده اند كه آيا اين برنامه ها موفقند و ميزان موفقيت و خوبي آنها چقدر است و چرا. اغلب برنامه هاي تلويزيوني در وهله نخست براي سرگرمي ساخته مي شوند.
بحثهايي كه در مورد تاثير محتواي تلويزيوني بر كودكان صورت مي گيرد سه محدوده مهم يعني اندازه تاثيرها، خصوصيت تاثيرها و ويژگي هاي افراد تحت تاثير را در بر مي گيرد. موضعي كه هر فرد در بحث اتخاذ مي كند نه فقط به مداركي كه در اختيار دارد بلكه به مدلي كه وي از نحوه عملكرد تلويزيون بر زندگي روزمره كودكان در ذهن دارد وابسته است. اين موضع در موقعيتي كه فرد نسبت به قواعد و مقررات رسمي و غير رسمي محتواي تلويزيون اتخاذ كرده است.تاثير مهمي به جاي مي گذارد.
برخي از محققان چنين استدلال مي كنند كه محتواي تلويزيون تاثيري بر كودكان ندارد، اما اغلب آنها بر اين اعتقاد هستند كه محتواي تلويزيون تاثيرهايي را به همراه دارد. تعداد زيادي از كساني كه عقيده دارند تماشاي برنامه هاي تلويزيون تاثيري بر كودكان ندارد در حقيقت مي گويند كه اندازه، ثبات، عموميت و يا اعتبار بوم شناسي تاثيرها آن قدر ناچيز و كوچك است كه عملكردي درزندگي روزمره كودكان ندارد.
تماشاي تلويزون بر اطلاعات،نگرش ها و يا رفتار كودكان تاثير مي گذارد مثلا برنامه هاي خشونت بارو تهاجمي تلويزيوني مي تواند بر روي كودكان اثر بگذارد. اما تاثير محتواي تلويزيون فقط زماني پديدار مي شود كه نتايج اندازه گيري شده و شرايط اندازه گيري شده به چيزهايي كه از تلويزيون پخش شده است بستگي دارد و عمل اندازه گيري بايد بلافاصله پس از تماشا صورت گيرد.
محتواي برنامه هاي تلويزيوني بر بعضي كودكان و يا فقط بر يك گروه انتخابي اثر مي گذارد مي تواند بر كودكاني كه از نظر احساسي محروميت داشته اند يا از نظر اجتماعي ناسازگار بوده اند شديدا تهاجمي هستند يا به نحوي داراي خصوصيت غير معمول هستند و يا از نظر تعداد كم هستند اثر مي گذارد.
محتواي برنامه هاي تلويزيوني به طور يكسان بر كودكان تاثير نمي گذارد. كودكان خاصي هستند كه هميشه نسبت به تاثير محتواي تلويزيون و يا تاثير آن در بعضي از حوزه ها آسيب پذيرند و كودكان ديگر هرگز تحت تاثير تلويزيون قرار نمي گيرند. احتمالا مي توان گفت بعضي از كودكان از تلويزيون استفاده مي كنند ولي تلويزيون هرگز توان استفاده از آنها را ندارد.در اين حالت نمي توان از تاثير محتواي تلويزيوني به وجود آمده توسط تلويزيون به تنهايي سخن گفت، بلكه بايد فقط از تاثير محتواي تلويزيوني سخن گفت كه بعضي از كودكان به خاطر استفاده از محتواي ارائه شده تلويزيون ايجاد كرده اند و تاثير محتواي تلويزيون به كودكان ويژه اي محدود شده است.
نظر شما