به گزارش خبرگزاری مهر، این اتفاقات در جایی و بین کسانی روی می دهد که واژه پهلوانی در قاموس ایشان جایی ندارد. در واقع برخی از واژگان هستند که بر روی دوش ما ایرانی‌ها سنگینی می‌کند و عملا کارایی خود را از دست داده است. یکی از این واژگان "پهلوانی" است.
در صحنه‌هایی که از طریق تصاویر تلویزیونی شاهد آن بودیم "پرمرته‌ساکر" بر سر "مسوت اوزیل" فریاد میکشد که چرا پس از باخت مقابل من سیتی حاضر نشده مقابل تماشاگران آرسنالی حضور پیدا کند و از آنها برای حضورشان در ورزشگاه تشکر کند.
در واقع باید این واقعیت تلخ را با تمام وجود بپذیریم که چقدر استانداردهای اخلاقی آنها با ما متفاوت است. این روزها خیل عظیمی از ایرانی‌ها ناراحتی خود را در خصوص اهانت‌هایی که به "لیونل مسی" و "فرناندا لیما"، مجری زن برنامه قرعه کشی جام جهانی شده ابراز کرده اند اما بسیاری از همین ما بدون آنکه آگاه باشیم جزو همان دسته هستیم. البته نه با اهانت مستقیم به افراد از طریق فیسبوک.
ورزشگاه‌های ما دیر زمانی است که عرصه فحاشی به مربی و بازیکن است. تبانی‌هایی که بوی گند و مشمئزکننده آن همه جا پراکنده شده، بی احترامی به هواداران تیم رقیب با الفاظی که فراتر از رجزخوانی است، ریختن زباله در همین ورزشگاه‌ها و به اهتزاز درآوردن پرچم کشورهای همسایه، رنگ کردن چمن ورزشگاه و ظلم آشکار به محیط زیست، تمسخر بازیکنان، تمارض که به امری عادی در فوتبال ایران بدل شده، وقت‌کشی، بیرون کشیدن تیم از زمین، تهمت و ....
همه این اتفاقاتی که در فوتبال ما روی می‌دهد با روح فوتبال ضدیت دارد. اتفاقات فوتبال ما پژواکی از واقعیت‌های جامعه ماست پس بپذیریم در جامعه امروز ایران اخلاق‌مداری چندان جایگاه بالایی ندارد. بپذیریم که بهترین تماشاگران دنیا را نداریم و چه بسا بدترین‌ها را هم داریم. بپذیریم که برخی واژه‌ها در جامعه ما بار معنایی خود را از دست داده است. بپذیریم که استانداردهای اخلاقی ما با آنها فرق کرده است. آنجا یک بازیکن تنها به دلیل اینکه از هوادار تیمش تشکر نکرده به باد شماتت گرفته می‌شود اینجا پیامک‌های شرم آور و توهین آمیز مایه شادی و خنده است.
آنها خیلی خیلی از ما بهتر فوتبال بازی می‌کنند و اخلاقشان هم خیلی خیلی بهتر از ماست. همین که یک بازی 9 گل دارد یعنی احترام به تماشاگر و متعاقبا احترام به فوتبال و نه بازی‌های محافظه کارانه ما که معمولا گلی بین تیم‌ها رد و بدل نمی شود.
فرهنگ آنها به ایشان یاد داده تا بابت اشتباهات خود پوزش بطلبند. "مسوت اوزیل" از طریق فیسبوک از هوادارن عذرخواهی می کند و می گوید به خاطر ناراحتی از شکست سنگین بوده که مقابل آنها قرار نگرفته و کار پسندیده ای انجام نداده است.
اینکه یک بازیکن با مبلغ 42/5 میلیون پوند از رئال مادرید به آرسنال می‌پیوندد برای مربی، بازیکن و هوادار اهمیت ندارد در جایی که اخلاق را رعایت نکند. پرمرته ساکر همواره در قلب هواداران آرسنال می‌ماند چون قدرشناس آنان بوده و هیچ چیز حتی باخت سنگین 6 بر 3 را هم مانعی بر سر راه سپاسگزاری از آنها نمی‌داند.
هنوز خیلی نگذشته از زمانی که "کارلس پویول" جام قهرمانی بارسلونا را به "تیتو ویلانووا" و "اریک آبیدال" به عنوان دو عضو سرطانی باشگاه بارسلونا اهدا کرد. نمونه هایی از این دست در فوتبال دنیا بسیار است که مجالی برای گفتن آنها نیست.
باید به این جنبه های فوتبال نگریست. جنبه هایی که در فرهنگ فوتبالی ما کمرنگ شده است.
نظر شما