به گزارش خبرنگار مهر، محسن موسوی ظهر شنبه در نشست کارشناسان آبخیزداری گفت: اگر چه جنگلهای سرسبز دامنه شمالی البرز تداعی کننده وجود ظرفیت بالای طبیعی برای حفاظت از آب و خاک است، اما مشکلات ویژه موجود در حوزه های آبخیز مازندران این حوزه ها را در ردیف حوضه هایی با سیل خیزی بالا قرار داده است.
موسوی تاکامی تاکید کرد: همچنین نداشتن شناخت صحیح و کافی از منابع و امکانات بالقوه استان و نبود مشارکت مناسب مردم در امر حفاظت از منابع طبیعی و مهاجرت بی رویه روستاییان به شهرها اثر این عوامل را تشدید کرده است.
وی خسارات سیل در دو سال اخیر در استان مازندران را بیش از دو هزار میلیارد ریال عنوان کرد و افزود:دفعات وقوع سیل در دهه های اخیر به اوج خود رسیده و میزان زیانها و خسارتها به شکل فاجعه آمیزی افزایش یافته که می توان به سیل های 1373 و 1382 نوشهر و 1378 نکا و نیز 1391 بهشهر اشاره کرد.
این مسئول عوامل انسانی دخیل در وقوع سیلاب را ورود دام بیش از ظرفیت مراتع توسط دامداران و برهم خوردن تعادل بین دام و مرتع ،شخم در جهت شیب،قرار داشتن تنه و سرشاخه ها مختلف درختان و انواع نخاله ها ،رسوبات ساختمانی و معدنی و جاده سازی در آبراهه ها و عدم تخلیه و لایروبی نشدن به موقع رودخانه ها می داند.
موسوی دیگر عوامل انسانی دخیل در وقوع سیل را تجاوز به حریم رودخانه با ساخت و ساز های غیر مجاز و غیر اصولی،غیر استاندارد بودن پلها و زهکش آنها در مسیر رودخانه ها و نامناسب بودن سطح مقطع کانالها،برداشت غیر اصولی از مصالح رودخانه ای و مسدود کردن مسیرهای آبراهه های فرعی و هماهنگ نبودن ارگانها در اجرای پروژه های عمرانی راه و معدن عنوان می کند.
نظر شما