به گزارش خبرگزاری مهر، 61 کارگردان سینمای ایران طی نامهای خطاب به رئیس سازمان سینمایی کشور ضمن یادآوری دوره مدیریتی گذشته مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی از هدر رفتن و پایمال شدن میلیاردها تومان از بیتالمال در کشور، از ایوبی خواستند که از حضور ویژهخواران در صنعت سینمای کشور جلوگیری کند.
در ذیل این نامه امضای سعید ابراهیمیفر، امرالله احمدجو، مهرداد اسکویی، محمد رضا اصلانی، بکتاش آبتین، هادی آفریده، حسن آقا کریمی، مصطفی آل احمد، همایون امامی، محسن امیر یوسفی، مجید برزگر، عبدالحسین برزیده، مهدی بوستانی، بهنام بهزادی، کامبوزیا پرتوی، کیومرث پوراحمد، امیر توده روستا، بهرام توکلی، مهدی جعفری، محمد جعفری، سیروس حسن پور، منیژه حکمت، عزیزالله حمید نژاد، لقمان خالدی، محسن خان جهانی، مجتبی راعی، امیرشهاب رضویان، علیرضا رئیسیان، مهرداد زاهدیان، مونا زندی حقیقی، علی ژکان، ایرج سالاروند، سامان سالور، رضا سبحانی، محمد علی سجادی، مهوش شیخالاسلامی، محمد شیروانی، ناصر صفاریان، نادر طریقت، نیما عباسپور، محمدرضا عرب، کیانوش عیاری، محمود غفاری، مهدی فخیم زاده، مریم فخیمی، مهدی قربان پور، مهرشاد کارخانی، مهدی کرم پور، ایرج کریمی، بهمن کیارستمی، محمد رضا مقدسیان ، علی مصفا، شهرام مکری، فرهاد مهران فر، بیژن میرباقری، اسماعیل میهن دوست، فرزاد موتمن، مهدی نادری، محمد علی نجفی، حسن نقاشی و فرهاد ورهرام آورده شده است.
در این نامه آمده است: پیرو حمایت پیشین که از روشنگریهای مدیریت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، محمد طباطبایینژاد داشتیم، اینک پس از گذشت ماهها، وظیفه خود میدانیم تا بار دیگر یادآور شویم که در زمان مدیریت سابق مرکز، بودجهای که میشد با آن صدها فیلم مستند، کوتاه، انیمیشن و دهها فیلم سینمایی تولید شود به پروژههایی اختصاص داده شد که برخی از آنها در حوزه سینمای مستند و تجربی نبودند و برخی دیگر با صرف میلیاردها تومان به اتمام نرسیدهاند و اینها نمونههایی است از فیلمهایی که با عنوان فاخر تولید شده اما بیشتر آنها درخششی نداشتهاند. بدین ترتیب میلیاردها تومان از اموال عمومی، حیف و میل و صرف پروژههای ناقص و هزینه برای سفرهای خارجی نافرجام و پاداشهای بیحساب و کتاب و از این دست ولخرجیهای شده که متاسفانه بررسی و حسابرسی آن تاکنون برای افکار عمومی و اهالی سینمای ایران روشن نشده است.
آقای ایوبی، طی سالیان اخیر فیلمسازان سینمای مستند، تجربی و فیلمسازان فیلم کوتاه و مستقل سینمای ایران از حقوق خود محروم شدهاند و بسیاری از آن ها سالهاست از حرفهشان دور مانده، کار نداشتهاند و یا آثارشان که با مشکلات فراوان تولید شده، در چرخه محدود و معیوب ممیزی، اکران و پخش معلق مانده است. آثاری که باید مردم درباره آنها قضاوت میکردند، تنها با سلیقه شخصی عدهای و به بهانه اینکه این آثار فروش ندارد از چرخه اکران حذف شدند.
با گذشت ماهها، به راستی وضعیت فیلمسازانی که در این سالها به دلیل نگاه از بالای مدیران سابق به آنان، تاکنون بیکار ماندهاند چه میشود؟ تکلیف فیلمهایی که به دلایل واهی، فرصت اکران را از دست دادند و به روی پرده نرفتند، چه میشود؟ میلیاردها تومان بودجه از دست رفته سینماگران که میتوانست به سینمای ایران جان دوباره ببخشد، چه می شود؟
آقای ایوبی، ما نگرانیم تا مبادا بار دیگر ویژهخواران از هر اردوگاه فکری، فرصت به دست آمده را برای احیای سینمای ایران از بین ببرند. امیدواریم در آستانه جشنواره فیلم فجر با نگاهی فراگیر به همه طیفهای سینمای ایران، نگرانیهای شغلی و صنفی فیلمسازان و تلخکامی این سال ها پایان گیرد و بار دیگر شاهد درخشش سینمای ایران در عرصههای ملی و بینالمللی باشیم.
نظر شما