خسروی: زیبایی هنرهای ایرانی در متون و نثر کهن فارسی هم وجود دارد

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم رونمایی از مجموعه کتاب‌های «یکی بود یکی نبود» یکشنبه شب 13 بهمن با حضور نویسندگان و مترجمانی چون ابوتراب خسروی، ناهید طباطبایی، بهناز علی‌پور گسکری، یوسف علیخانی، سیامک گلشیری، محمد حسینی، علیرضا روشن و ... در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.

«یکی بود یکی نبود» عنوان مجموعه‌‎ای 30 جلدی است که توسط انتشارات کتاب پارسه منتشر می‌شود و تا به حال 16 جلد از آن راهی بازار نشر شده است. 14 جلد دیگر از کتاب‌های این مجموعه نیز منتشر خواهند شد.

ابوتراب خسروی در ابتدای این برنامه گفت: همیشه فکر می‌کردم چگونه می‌شود چیزی را که مربوط به فرهنگ گذشته ما می‌‌شود،‌ طوری ارائه کنیم تا به کار عموم مردم هم بیاید. متون و نثرهای قدیمی ما به طور آمیخته، شامل جغرافیا، تاریخ، ادبیات و علوم دیگر می‌شود و نیاز به خالص‌سازی دارد. برخی از متون هم، بسیار سنگین هستند. نثر گذشته ما پرسپکتیو ندارد و جزئی‌نگر هم نیست. ایجاد فضایی که مخاطب جوان بتواند با نثر قدیم ما ارتباط برقرار کند، هدف من و دیگر نویسندگان این مجموعه بود.

وی افزود: در این مجموعه، در بازنویسی کتاب «فرج بعد از شدت» که به عهده من گذاشته شده بود، با واژه‌های بسیار مستعمل و دور از ذهن روبرو بودم که اگر خواننده جوان ما آن را بخواند، نمی‌توانست آن را دنبال کند. به هر حال متنی که برای مجموعه یکی بود یکی نبود، رویش کار کردم، آن ویژگی‌ها را که خواننده امروز ما نیاز دارد، نداشت. بنابراین کار، بسیار مشکل بود. نشر کتاب پارسه هم همت زیادی داشت که چنین پروژه‌ای را دنبال کرد.

این نویسنده در ادامه گفت:‌ای کاش این قبیل کارها ممتد و مستمر باشد. چون فرهنگ مکتوب ما خزائن وسیع از متون زیبا دارد که با کمی کار می‌توان آن‌ها را قابل استفاده برای همه کرد. تا جایی که اطلاع دارم، در حوزه ادبیات کودک و نوجوان ما کمتر با رویکرد جزئی‌نگری کار شده است و کمتر پیش آمده کاری شود تا خواننده به سمت رمان جذب شود. تا چنین مجموعه‌هایی راه را باز نکنند، این امکان ایجاد نمی‌شود تا خواننده‌های ما لذت خوانش را درک کنند. تا چنین اتفاقاتی نیافتد، جریان مفاهمه جمعی به واسطه مطالعه رمان‌ها ایجاد نخواهد شد.

خسروی گفت: آن زیبایی که در قالی ایرانی، باغ‌سازی ایرانی، غزل فارسی، خاتم‌کاری و دیگر هنرهای ایرانی وجود دارد، در متون و نثر فارسی هم وجود دارد. درست است که ما رمان نوشتن را از غربی‌ها یاد گرفته‌ایم اما واقعیت این است که گذشته روایت ما بسیار قوی و غنی است.