۱۷ بهمن ۱۳۹۲، ۱۴:۲۱

عسگرپور در نشست «میهمان داریم»:

پرداختن به تقاطع بین آرمان‌گرایی و واقعیت مساله مهم «میهمان داریم» بود

پرداختن به تقاطع بین آرمان‌گرایی و واقعیت مساله مهم «میهمان داریم» بود

محمدمهدی عسگرپور، نویسنده و کارگردان «مهمان داریم» گفت: مساله اصلی من در این فیلم پرداختن به تقاطع بین آرمان‌گرایی و واقعیت در جامعه است که همیشه در تمامی انقلاب ها صورت می‌گیرد.

به گزارش خبرنگار مهر، در ادامه نشست «میهمان داریم» به کارگردانی محمدمهدی عسگرپور که در جشنواره فیلم فجر حضور دارد، آهو خردمند درباره نقش خود توضیح داد: امیدوارم از فیلم خوشتان آمده باشد. در پروسه رسیدن به نقش، هر بازیگری روش خود را دارد. من در طول کار تلاش کردم به این موضوع فکر نکنم که فرزندان شهید شده خانواده برگشته اند، بلکه آنها زنده اند و در کنار خانواده زندگی می کنند.

وی افزود: وقتی که با چنین قصه ای روبرو هستیم بازیگر باید در روش بازی خود کمی تغییر دهد. من بیشتر تلاش کردم همراه با این فضای فیلم زندگی کنم.

محمدمهدی عسگرپور درباره ریتم «میهمان داریم» گفت: ما باید تصور کنیم که زندگی یک پیرمرد و یک پیرزن را به تصویر می‌کشیم. قرار نبود در این فیلم زندگی ترمیناتور و زنش را نشان دهم. ما باید سختی های زندگی آنها را می دیدیم تا بعد به راحتیشان می‌رسیدیم. ما در تدوین و فیلمبرداری نیز ریتم را لحاظ کردیم به هر حال این هم یک تجربه است زمان نوشتن و ساخت من تلاش کردم تا به ریتم درستی برسیم پس لطفا در مورد فیلم «عشق» هانکه به او نیز جریان ریتم را بگویید.

این کارگردان درباره لحن پرویز پرستویی در فیلم ادامه داد: در لحن این بازیگر باید با وی صحبت کنید. ما با هم تمرین کردیم و به این لحن رسیدیم.

وی همچنین درباره پرداخت کلیشه ها در این فیلم توضیح داد: فکر می کنم به عقیده شما نماز خواندن، غذا خوردن و... کلیشه است در حالی که ما با کلیشه ها زندگی می کنیم. درباره فیلم های دفاع مقدس نیز اینقدر از واژه های کلیشه استفاده کردیم تا حالا با این واژه ها شوخی می کنیم به طوریکه در یک فیلم دفاع مقدسی اگر عنوان شود حاجی و یا سید، همه در سینما می‌خندند در حالی که ما در برهه ای از زمان با این آدم ها زندگی کرده ایم.

عسگرپور ادامه داد: پس از این به بعد چون کلیشه است باید اسم رزمنده را پژمان بگذاریم یا رزمنده ها باید برای اینکه از کلیشه ها فرار کنند در جنگ شطرنج بازی کنند. این فرار از کلیشه نیست فرار از واقعیت است. این خانواده ای که در فیلم می بینیم سال هاست در این خانه زندگی می کنند و همان فضای خانه را از قبل نگه داشته و تغییر نداده اند.

در ادامه نشست محمد و مهدی صادقی بازیگران دوقلوی فیلم درباره حضور خود توضیح دادند: از آقای عسگرپور برای انتخاب ما تشکر می‌کنیم اول کنار استاد پرستویی بودن برایمان سخت بود، اما این بازیگر در پلان به پلان فیلم به ما کمک کرد اگر بازیمان خوب است به همت آقای عسگرپور بود و اگر نقصانی دیده می شود به خودمان برمی گردد.

عسگرپور در پاسخ به این سوال که چرا در پایان فیلم نریشن شنیده می شود، گفت: ما به چند گزینه برای پایان‌بندی رسیدیم آن چیزی که ایده اصلی را به من داد فکر اصلی خود فیلم بود، مهمانی قرار است به این خانه بیاید و ما می خواهیم گزارشی به مهمان بدهیم.

وی افزود: یک گزینه دیگر هم اینگونه بود که با صدای شنیدن زنگ همه چیز تمام شود و ما نریشنی نداشته باشیم و ما در این سال ها خیلی تلویزیونیزه شدیم، ماهواره هم به این جریان کمک می کند که هلو به راحتی به گلو برود. مخاطب ما عادت کرده در حالی که در آشپزخانه کار می کند متوجه شود که داستان فیلم چگونه می گذرد و متاسفانه تلویزیون به این جریان بسیار کمک می‌کند و خیلی تخته گاز هم حرکت می کند.

این کارگردان درباره باز شدن درها هنگام نشت گاز در صحنه ای از فیلم عنوان کرد: من این بخش را به ذهن مخاطب واگذار کردم یا دستی این درها را باز کرده یا شاید خود درها بر اساس باد و هوا باز شده اند.

بهروز شعیبی در ادامه درباره نقش رضا گفت: من تلاش کردم برای ایفای این نقش راه را برای همذات‌پنداری کامل باز نکنم. ما سر هر سکانس با کارگردان برای رسیدن به بازی صحبت می کردیم. این شخصیت دچار اتفاقات درونی بود به همین دلیل بخشی از شخصیت وی درون‌گرا است.

عسگرپور در ادامه بیان کرد: من سعی کردم عین زندگی را در این فیلم روایت کنم؛ زندگی‌ای که تلخی و شیرینی‌هایش با هم است تمام دیالوگ های بین پدر و مادر داستان را از دهان پدر و مادر خودم شنیده بودم.

منوچهر محمدی، تهیه کننده «میهمان داریم» درباره ادامه فعالیت خود در فضای دفاع مقدس توضیح داد: من امسال یک فیلم دیگر هم در جشنواره دارم که در آن سراغ روحانیت رفتم. شاید برخی گمان می کنند که من به دنبال ساختن یک سه گانه در حوزه دفاع مقدس هستم، اما می بینید که در فیلم بعدی ام به موضوع روحانیت پرداختم. شرایط ساخت فیلم به حال و هوای من مربوط می شود.

خردمند درباره بازی در نقش یک مادر شهید گفت: من قبلا نقش مادر شهید را بازی کرده بودم، ولی این نقش خیلی برای من فرق می کرد و سخت بود. در این فیلم از کمک های عسگرپور خیلی استفاده کردم و برای این موضوع از وی تشکر می کنم.

عسگرپور در ادامه درباره فضای بین مرگ و زندگی این فیلم عنوان کرد: این طور نبوده که من بخواهم مخاطب را اذیت کنم و بگذارید درباره این دو عالمی که در فیلم مطرح می شود، کمتر صحبت کنم تا فضای دیگری ایجاد نشود. خود فیلم باید پاسخگو باشد.

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا بعد از این فیلم مسیر کاریش در سینما تغییر می کند؟ عنوان کرد: من اگر هر جا به هر طرحی برسم که برایم جذابیت داشته باشد، قطعا درنگ نخواهم کرد. من موقعیت سختی را بعد از انقلاب تجربه کردم؛ چراکه در ابتدا یک دولت آرمان گرایی داشتیم و پس ازآن با واقعیت روبرو شدیم البته این در همه انقلاب ها صورت می گیرد. من در ابتدا هنگام رویارویی با این طرح فکر نکردم یک فیلم ماورائی بسازم من بیشتر می خواستم به تقاطع بین آرمان گرایی و واقعیت دست پیدا کنم. شخصیت رضا در این فیلم با آرمان هایش زندگی کرده و جنگیده است و بخش مهمی از وجودش را داده است. این خانواده سه شهید دیگر داده اند و از هیچ چیز کم نگذاشته اند، اما حالا با واقعیت روبرو شده اند پرداختن به این تقاطع موضوع اصلی من در این فیلم بود.

کد خبر 2230636

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha