کارگردان «عصبانی نیستم» به حکم عقل کنار کشید/ هیچ فشاری بر داوران وارد نبود

هوشنگ گلمکانی داور بخش سودای سیمرغ جشنواره بین المللی فیلم فجر درباره حواشی پیش آمده در مورد اهدای جوایز و کنار گذاشته شدن فیلم «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان از داوری به خبرنگار مهر گفت: در داوری بخش سودای سیمرغ سی و دومین جشنواره فیلم فجر به جز حذف فیلم «عصبانی نیستم!» (رضا درمیشیان) توسط تهیه‌كننده و كارگردانش، هیچ جابجایی یا دخالتی صورت نگرفته است.

وی افزود: فیلم «عصبانی نیستم» در 5 رشته نامزد دریافت جایزه بود و قرار بود سیمرغ بهترین بازیگر مرد را دریافت کند اما فشارهای بیرونی که به مدیران جشنواره برای کنار گذاشتن این فیلم وارد شده بود به داوران هم منتقل شد ولی داوران اعلام کردند که تغییری در آرایشان نخواهند داد و طبق مقررات اگر قرار است این فیلم از داوری ها کنار گذاشته شود یا باید از طرف خود جشنواره این اتفاق بیفتد یا تهیه‌کننده فیلم درخواست حذف اثرش از بخش مسابقه را اعلام کند.

گلمکانی درباره شایعاتی مبنی بر اینکه رضا درمیشیان حاضر نشده فیلمش را از جشنواره خارج کند و علیرضا رضاداد دبیر جشنواره شخصا به داوران اعلام کرده که فیلم را از داوری کنار بگذارند؟ توضیح داد: این شایعات صحت ندارد و در نهایت خود رضا درمیشیان انصراف فیلمش را از داوری ها اعلام کرده است. گاهی اوقات احساسات ما یک چیز می‌گوید و عقل‌مان چیز دیگر. در این مورد احساس می‌گوید که به دنبال یک موفقیت مقطعی باشیم اما عقل تذکر می دهد که باید به فکر عواقب سوء این جریان هم بود. درمیشیان نیز به حکم عقلش فیلمش را از داوری ها کنار کشید.

وی درباره جوایزی که به فیلم های «چ» و «رستاخیز» تعلق گرفته است نیز گفت: آرای اعلام شده نتیجه نهایی جمع بندی هیات داوران بود چون از لحاظ فنی و حرفه‌ای نمی‌توان ارزش‌های این دو فیلم را نادیده گرفت. از جنبه دیگر نیز نتایج جمع‌بندی و بحث کردن در یک گروه ممکن است حاصل جمع ریاضی عقاید تک تک داوران نباشد و بیش‌تر برآیند بحث‌ها و هم‌اندیشی یک جمع است و كسی که تجربه مشابهی نداشته باشد احتمالاً نمی‌تواند چنین موقعیتی را تصور كند.

این منتقد سینما در پایان درباره دلیل اهدا دو سیمرغ بلورین بهترین فیلم متذکر شد: به این دلیل به هر دو فیلم «رستاخیز» و «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» سیمرغ بهترین فیلم تعلق گرفت که هیچکدام از این فیلم‌ها رأی قاطع و بالایی در داوری‌ها نیاورده بودند چون هر دو این آثار سه رای داشتند و در نهایت هم یك گروه نتوانست رأی گروه دیگر را به سوی انتخاب خود تغییر بدهد، تصمیم گرفته شد سیمرغ بهترین فیلم به دو اثر اهدا شود. دو سیمرغ بهترین فیلم، حاصل این وضعیت بود و نه چیز دیگر.