به گزارش خبرگزاری مهر، این سعدی پژوه و استاد دانشگاه، خاطرنشان کرد: شیراز در شعر و نثر سعدی، یکی از پربسامدترین واژگان شعر اوست که بیش از 45 بار در دیوان او تکرار می‌شود و محور بیان حقیقی یا استعاری بسیاری از حوادث و ویژگی‌های فرهنگی این شهر و مردم آن قرار می‌گیرد و این امر در همه آثار وی بیش و کم، مشهود است.
به اعتقاد این استاد دانشگاه به کار بردن 18 بیت به گویش محلی و قدیم شیراز در مثلثات سعدی علاوه برآنکه تسلط شاعر را بر زبان مادری و غیررسمی شهرش که در آنجا بزرگ شده، نشان می‌دهد، می‌تواند دلبستگی درونی سعدی را نسبت به شیراز و فرهنگ و آداب و رسوم و لهجه مردم آن دیار، به خوبی اثبات کند.
رستگار فسایی تاکید کرد: در تصاویری که سعدی از شیراز عصر خود و کنش‌ها و واکنش‌های عاشقانه خود در این شهر دارد، ناخودآگاه به تبیین روحیات اجتماعی مردم این شهر، به ویژه خانواده و دوستان و طبقات مختلف اجتماعی این شهر می‌پردازد و فرهنگ حاکم بر اخلاق و رفتارهای معاصرانش را به تصویر می‌کشد.
وی اضافه کرد: با آنکه سعدی بسیار بیش از حافظ به دور از شیراز زیسته، اما تعداد اشعار او درباره شیراز و اشارات او به طبیعت، آداب و رسوم و میراث‌های فرهنگی مردم شیراز، به مراتب بیشتر از حافظ است که همه عمرش را در شیراز گذرانده است.
هرساله اول اردیبهشت ماه به نام روز سعدی نامگذاری شده است.
نظر شما