یک درصد حاملگی ها در خارج از رحم ایجاد می‌شود

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پرتال جراحان ایران، دکتر نوشین سنگول با بیان این مطلب که حدود 90 درصد حاملگی‌های خارج از رحم در لوله‌ رحم اتفاق می‌افتد، سایر موارد حاملگی خارج از رحم را که فرم‌های بسیار نادری هستند در تخمدان یا در خود شکم ذکر کرد.

این جراح و متخصص زنان و زایمان عواملی را که سبب شکل‌گیری حاملگی خارج از رحم می‌شود در وهله‌ اول عفونتها دانست و افزود: عفونتها می‌توانند لوله‌های رحم را گرفتار کرده و مژک‌ها را فلج کنند ضمن اینکه گاهی عفونت‌ها لوله را تنگ می‌کنند.

وی از عوامل دیگر حاملگی خارج  از رحم را IUD دانست و گفت: IUD به دستگاهی گفته می‌شود که برای جلوگیری از بارداری در رحم کار گذاشته می‌شود که محیط رحم را برای لانه‌گزینی جنین نامناسب می‌کند.

سنگول اظهار داشت: هر چند حاملگی در این افراد بسیار کم اتفاق می‌افتد اما بیماری که این دستگاه را دارد اگر حامله شود احتمال خارج از رحم بودن حاملگی‌اش بالا است.

سنگول، پیرامون فرآیند شکل‌گیری حاملگی در خارج از رحم گفت: اصولا عمل لقاح اولیه یعنی ترکیب اسپرم و تخمک، در انتهای لوله انجام می‌شود. تخمکی که لقاح پیدا کرده از لوله‌ی رحم به درون رحم مهاجرت می‌کند و این عمل حدود سه روز به طول می‌انجامد. از آنجا حدود دو تا سه روز در رحم می‌ماند و پس از آن به دیواره‌‌ی رحم می‌چسبد و لانه‌گزینی می‌کند. اگر به هر دلیلی این مهاجرت از لولهی رحم به سمت رحم شکل نگیرد حاملگی در لوله‌ رحم شکل خواهد گرفت.

وی با تاکید بر این نکته که ممکن است به هردلیلی لوله‌های رحم مشکل داشته باشند، دچار انسداد نسبی باشند و یا اینکه حرکت مژک‌هایی که تخمک لقاح یافته را به درون رحم هدایت می‌کنند دچار مشکل شده باشد، خاطرنشان کرد: اگر عواملی مثل عفونت، حرکت مژک‌ها را کند کرده باشد حرکت تخمک هم به سمت رحم انجام نمی‌شود و لانه‌گزینی در لوله‌ی رحم اتفاق خواهد افتاد.

سنگول به طور کلی حاملگی خارج از رحم را پروسه‌ای دانست که می‌تواند برای بیمار خطر جانی به همراه داشته باشد. به این علت که اگر بیمار به موقع متوجه نشود، جنین در لوله‌ رحم بزرگ می‌شود و به این دلیل که لوله جایی نیست که جنین در آن بتواند رشد کند، ناگهان لوله را پاره می‌کند و خونریزی داخلی بسیار شدیدی ایجاد می‌کند که می‌تواند تهدید‌کننده‌ حیات فرد باشد.

وی به همین دلیل تشخیص به موقع حاملگی خارج از رحم را بسیار ضروری دانست تا از این طریق، از وقوع حوادث ناخوشایند آتی برای مادر جلوگیری شود. 

سنگول پیرامون عمل جراحی در این بیماری گفت: تقریبا تمام حاملگی‌های خارج از رحم از ابتدا جراحی می‌شوند. در گذشته که این نوع حاملگی‌ها دیر تشخیص داده می‌شد، بیمار خونریزی داخلی می‌کرد و باید سریع به اتاق عمل فرستاده می‌شد، لوله‌ی پاره شده را خارج  کرده و ازاین طریق جلوی خونریزی را می‌گرفتند.

وی با بیان این مطلب که در حال حاضر پیش از پاره شدن لوله‌ رحم با روشهای لاپاروسکوپی می‌توانند حاملگی را در لوله‌ رحم از بین ببرند، افزود: اخیرا روشهای غیر جراحی هم به وجود آمده به این معنا که درمانهای دارویی خاصی سبب می‌شود جنین از دیواره‌ی لوله‌ی رحم کنده شود و از بین برود تا دیگر مانع پاره شدن لوله‌های رحم نشود. این در حالی است که جنین کوچک باشد و حاملگی به موقع تشخیص داده شود. اما به طورکلی روشهای دارویی همواره موفق نیستند و در اکثر مواقع کار به جراحی ختم می‌شود. 

این جراح زنان و زایمان عوارض جراحی‌های حاملگی خارج از رحم را برشمرد و گفت: لوله‌ای که درون آن حاملگی رخ داده دیگر فعالیتی ندارد به این دلیل که یا خارج شده و یا عملکرد خود را از دست داده در نتیجه توانایی باروری بیماری که یک بار حاملگی خارج از رحم داشته کم می‌شود به این دلیل که یک لوله‌ی خود را از دست داده است.

سنگول ظهارداشت: اگر لوله‌ مقابل سالم باشد فرد می‌تواند پس از یک حاملگی خارج از رحم، حاملگی نرمال هم داشته باشد اما در برخی مواقع همان عفونتی که یکی از لوله‌ها را از بین برده ممکن است لوله‌ مقابل را هم گرفتار کند. در نتیجه فردی که یک بار حاملگی خارج از رحم داشته باشد احتمال اینکه حامگلی بعدی‌اش هم خارج  از رحم باشد بیش از بقیه‌ افراد است.

وی تاکید کرد: به همین دلیل فرد در حامگلی بعدی باید با احتیاط عمل کند، سونوگرافی دقیق بدهد تا مطمئن شود که حاملگی‌اش داخل رحم شکل گرفته است.