۲۹ مرداد ۱۳۹۳، ۱۱:۵۹

رونمایی از «قصه‌ای كه دوستش دارم»/

دین خودم را به سبیل در کتابم ادا کردم/ به کودک درون‌مان توجه کردیم

دین خودم را به سبیل در کتابم ادا کردم/ به کودک درون‌مان توجه کردیم

محمدرضا شمس در مراسم رونمایی از مجموعه‌کتاب‌های «قصه‌ای که دوستش دارم» درباره این‌که چرا عنوان «سبیل عمو» را برای كتابش انتخاب كرده، گفت: تمام مردانی كه در كودكی، با من مهربان بودند، سبيل داشتند و من هم می‌خواستم به اين وسيله، دين‌ام را به سبيل ادا كنم!

به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم رونمایی از مجموعه 10 جلدی «قصه‌ای که دوستش دارم» عصر سه‌شنبه 28 مرداد با حضور نویسندگان و تصویرگران ادبیات کودک در فروشگاه مرکزی شهر کتاب برگزار شد.

شكوه قاسم نيا شاعر و نويسنده در ابتدای این برنامه، درباره شكل‌گيری اين مجموعه گفت: اواخر سال 89 بود كه آقای طائب، مدير نشر پيدايش از من دعوت كرد تا درباره يك كار تازه و متفاوت برای خردسالان صحبت كنيم. زمانی كه با اين پيشنهاد مواجه شدم، فهميدم كه اين گروه سنی برای نشر پيدايش اهميت دارد و چون خردسالان برای خودم هم مهم بود، از اين دعوت استقبال كردم.

به کودک درون‌مان توجه کردیم

وی افزود: ما در اين جلسه تصميم گرفتيم پايه‌ای بنا كنيم برای ساختمانی كه قرار است در آينده شكل بگيرد. به همين دليل در نخستين قدم، از دوستانی كه می‌دانستم سابقه كار برای خردسالان دارند و به نوعی پيشكسوت اين حوزه به حساب می‌آيند، دعوت به كار كردم. البته می‌شد کاری کرد که تعداد اين پيشكسوت‌ها به 10 نفر ختم نشود ولی محدوديت داشتيم و از ابتدا قرار بود يك مجموعه 10 جلدی منتشر كنيم. ما فكر كرديم وقتی نويسنده‌ای سال‌ها داستان نوشته، بارها در جلسات نقد شركت كرده و برای كتاب‌هايش جايزه گرفته است، بدون شك سليقه‌اش می‌تواند معيار خوبی برای انتخاب يكی از داستان‌هايش در اين مجموعه باشد؛ با همين نگرش هم بود كه عنوان اين مجموعه كتاب‌ها را «قصه‌ای كه دوستش دارم» انتخاب كرديم چون قرار بود هر نويسنده، قصه‌ای را كه از تمام داستان‌هايش بيشتر دوست دارد، انتخاب كند. از سوی ديگر با خودمان فكر كرديم چرا هميشه ما نويسنده‌ها بايد تحت سلطه و سيطره سليقه كودكان باشيم؟ بهتر است اين بار كودك درون‌مان يك قصه خوب برای كودكان انتخاب كند.


تصويرسازی «قصه‌ای كه دوستش دارم» باعث می‌شود ديده شود

هدا حدادی، تصویرگر کتاب‌های کودک و نوجوان نیز با حضور در این مراسم گفت: گرافیک و تصویرسازی‌های مجموعه «قصه‌ای که دوستش دارم»، به گونه‌ای است كه باعث می‌شود كل مجموعه به چشم مخاطب بيايد و بر همين مبنا هم اميدوارم تلاش‌های نشر پيدايش ثمر و نتيجه مطلوب داشته باشد. حبيب‌الله ايلون كه سرپرست تيم گرافيك و تصويرسازي اين مجموعه بوده است، ثابت كرد كه از جوانان با استعداد تصويرسازی است و در سال‌های آينده يكی از متخصصان اين حوزه خواهد شد.

اين تصويرگر در بخش ديگری از سخنانش گفت: كودكانگی، گرافيك خوش آب و رنگ، روايت خوب و همراه با داستان، يونيفرم آزاد تصويرها و... از جمله مهم‌ترين ويژگی‌های تصويرسازی اين مجموعه به حساب می‌آيد. به اضافه اين‌كه هر كتابی به تنهايی، هويتش را حفظ كرده و در چارچوب يك مجموعه محدود نشده است.

حدادي با بيان اين‌كه اين مجموعه بدون عيب و نقص نيست، افزود: نمی‌خواهم درباره تصويرسازی مجموعه اغراق كنم ولی از آن‌جا كه می‌دانم پروسه انتشار اين مجموعه در اوج بحران و تحريم آغاز شد، يعني در زمانی كه بسياری از ناشران، كار نمی‌كردند، از اين‌رو، مجموعه مهم و ارزشمندی است و دست كم از نظر تصويرسازی و گرافيك استاندارد است. اميدوارم حالا كه قرار است اين كار ادامه‌دار باشد، اشكالات جزئی آن در دوره‌‌های بعد برطرف شود.

دين‌ام را به سبيل ادا كردم

در بخش ديگری از اين مراسم محمدرضا شمس، بخشی از کتاب «سبيل عمو» را برای كودكان حاضر در برنامه خواند. او درباره اين‌كه چرا اين اسم را برای كتابش انتخاب كرده، گفت: تمام مردانی كه در كودكی، با من مهربان بودند، سبيل داشتند و من هم می‌خواستم به اين وسيله، دين‌ام را به سبيل ادا كنم! هرچند كه حالا در بزرگسالی به اين نتيجه رسيده‌ام كه سبيل، خيلی هم چيز خوبی نيست.

او همچنين گفت: اين داستان، با نگاه به افسانه‌ها نوشته شده است. می‌خواستم در اين داستان نشان دهم كه افسانه، می‌تواند نويسنده داشته باشد و نيازی نيست حتماً نسل به نسل بگردد.

اين مجموعه ما را به دوره‌ای كه كتاب‌های تصويری رواج داشت، برمی‌گرداند

علی اصغر سيدآبادی ميهمان ديگر اين برنامه گفت: در سال‌های اخير موجی از سريال‌نويسی شروع شده بود كه بر يك شخصيت يا حوادث خاصی استوار بوده است. اما خوشبختانه اين مجموعه توانسته هم از جذابيت‌هاي مجموعه‌سازی بهره ببرد و هم يك نگاه سريالی مناسب داشته باشد و اين مساله را در داستان و گرافيك هم رعايت كرده است.

وی افزود: فضای داستان‌های مجموعه «قصه‌اي كه دوستش دارم» خيلی به يكديگر شباهت ندارد هرچند كه نمی‌توان مانع شباهت فكری نويسنده‌هايی شد كه سال‌ها در كنار هم كار كرده‌اند؛ البته به نظر من اين ويژگی، از محاسن اين مجموعه به حساب می‌آيد. در چند سال اخير، كميت كتاب‌های تاليفی – تصويری پايين آمده بود و مسائلی همچون گرانی كاغذ و مواد اوليه باكيفيت، باعث شده بود به تاليف، ضربه وارد شده و به ترجمه، بيشتر بها داده شود اما انتشار مجموعه «قصه‌ای كه دوستش دارم» نشان داد می‌توانيم به دوره‌ای بازگرديم كه كتاب‌های تصويری رواج بيشتری داشت.

در ادامه مراسم طاهره ايبد، بخشی از كتاب خود را با عنوان «خاله پيره و خاله پيرتره» برای حضار در سالن خواند. مصطفی رحماندوست، شاعر و نویسنده کودک و نوجوان، آخرین میهمان مراسم رونمایی از این مجموعه بود و گفت: من تجربه داستان‌های سريالی را همچون «بازی با انگشتان» و «قصه‌ها و مثل‌ها» دارم و در هنگام تاليف اصلاً‌ فكر نمی‌كردم موفقيت‌آميز باشد اما بعد از انتشار، استقبال خوبی از آن شد.


این شاعر کودک و نوجوان گفت: اميدوارم اين اتفاق برای مجموعه «قصه‌ای كه دوستش دارم» نيز بيفتد؛ به خصوص كه اين نويسنده‌ها با وجود اختلاف نظر و ديدگاه در كنار يكديگر، توانسته‌اند يك مجموعه خوب منتشر كنند و نياز قصه يك خانواده را دست كم برای يك سال برطرف كنند.

فرهاد حسن زاده نيز در بخش پايانی اين مراسم، بخشي از كتابش را با عنوان «درختی كه خوابش می‌اومد» برای حضار خواند.

کد خبر 2353730

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha