مقابله با فقر و تحریم به یکی از اصول سازمان همکاری شانگهای تبدیل شود

به گزارش مهر، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، متن کامل سخنان رییس جمهوری دز جمع سران سازمان همکاری شانگهای به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای رحمان، رییس جمهوری تاجیکستان؛
روسای جمهور محترم؛
دبیر کل محترم سازمان همکاری شانگهای؛
خانم ها، آقایان؛
در ابتدا مایلم مراتب خرسندی را از حضور در کشور زیبا، دوست و همزبان و هم فرهنگ جمهوری تاجیکستان و همچنین قدردانی نسبت به برگزاری این نشست و میهمان نوازی گرم و صمیمانه جناب آقای رحمان، رییس جمهوری محترم، دولت و مردم شریف تاجیکستان ابراز نمایم.

عالیجنابان؛
من در اجلاس سال گذشته از افراط گرایی، تروریسم و جنایات سازمان یافته بین المللی سخن گفتم و آنها را نه تنها یکی از چالش‌های اصلی عرصه امنیت در حوزه سازمان شانگهای خواندم بلکه با این باور که افراط گرایی و خشونت چالش جهانی است.

در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز آن را مطرح نمودم و خوشحالم که این نگرانی با اجماع جهانی به صدور قطعنامه در مبارزه باخشونت و افراط منجر گردید. اکنون یکسال از آن تلاش‌ها می گذرد و جهان روز به روز به عمق این هشدار و خطرات این پدیده شوم پی می برد. من در اجلاس سیکا در شانگهای مجددا در این خصوص هشدار دادم و مایه خرسندی است که در آنجا قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان یکی از اسناد آن اجلاس به ثبت رسید. اکنون نیز امیدوارم که این قطعنامه در اسناد سازمان شانگهای و در برنامه آن به عنوان یک اولویت و ضرورت پرداختن به چالشی بزرگ مدنظر قرار گیرد.

روسای محترم جمهور؛
امروز اغلب کشورهای عضو سازمان شانگهای کم و بیش با خطر افراط و تروریسم روبرو هستند، بنابر این برنامه‌ریزی سازمان یافته، همکاری‌های دو و چند جانبه، تعاملات سیاسی و اطلاعاتی، و مقابله با فقر فرهنگی و اقتصادی، و حمایت سران کشورهای عضو از این اقدامات تنها راه مقابله با این بحران و عبور از مشکلات رو به رشد آن است.

جمهوری اسلامی ایران از آغاز موج جدید این بحران که برخی از بازیگران منطقه‌ای و بین المللی با سرازیر کردن منابع مالی، تسلیحاتی و اطلاعاتی به تقویت گروههای افراطی و نظامی کردن آن همت گماردند، حمایت از تروریسم و افراط در نهایت منطقه را در کام خود فرو خواهد برد .

 اکنون شاهد آن هستیم که گروه‌هایی جنگ طلب و افراطی علاوه بر توحش و کشتار در سوریه، چه بر سر ملت عراق آوردند. بحران امروز عراق، میراث شوم عملکرد دیروز قدرتها و کشورهای توسعه‌طلب است. کانون بحران شکل گرفته در منطقه، به مرکز جذب افراط گرایان و گروههای تروریستی مبدل شده و حل و فصل بحران نیازمند اجماع، عزم جدی و اقدام مشترک منطقه ای و بین المللی است. در غیر این صورت، این بحران از ظرفیت درگیر کردن تمام منطقه، و ایجاد تهدید در خارج از منطقه برخوردار خواهد بود.

در سرزمین فلسطین نیز جنایات جنگی، کشتار بی رحمانه و آوارگی هزاران مرد، زن و کودک بیگناه در غزه، و حرکت غیرانسانی در تخریب زیرساخت‌های اولیه مورد نیاز مردم آن، بار دیگر ثابت کرد که رژیم صهیونیستی به هیچ یک از قواعد حقوق بین الملل و معیارها و اصول اولیه و اخلاق انسانی پایبند نیست؛ و تنها منطق این رژیم اشغالگر ،زیاده خواهی از طریق جنگ افروزی است.

جامعه جهانی، نیازمند تعامل ، دوستی، همزیستی مسالمت آمیز ملل و اقوام گوناگون در سایه اعتدال بوده، و برقراری صلح نیز مستلزم مقابله با خشونت و نفی فرهنگ افراطی گری است، اکنون برای آنان که با اشتباه محاسباتی، در جهت اهداف کوتاه مدت سیاسی و نادرست، به ایجاد و حمایت و تجهیز گروههای تروریستی دست زده اند، روشن شده است که این پدیده غیرقابل کنترل تروریسم، نه تنها قادر نیست اهداف نامشروع این قدرتها را تامین و تروریسم و افراط را به ابزاری برای سرکوب استقلال ملت ها تبدیل کند، بلکه هم اینک خود نیز در معرض تهدید گروههای دست پرورده خویش قرار گرفته‌اند، زیرا تحلیل نادرست مسایل منطقه، باعث شده که تروریسم در منطقه سازماندهی شده و رشد کند و چنانچه خطر تروریسم به درستی و به هنگام مورد توجه قرار گرفته بود و به نام آزادی و دموکراسی به تقویت مالی و نظامی گروه های تروریستی اقدام نمی شد امروز مردم بیگناه سربریده نمی شدند. اکنون هم تصور اینکه فقط بمباران هوایی می‌تواند مشکل تروریسم را حل کند ساده انگاری و گریز از پیچیدگی مسئله است، مقابله با فرهنگ خشونت و سازمان ترور نیاز به فهم مسایل اجتماعی و سیاسی منطقه دارد و جز با مدیریت و مشارکت مردم و دولت های منطقه به توفیق نخواهد انجامید.

حضار محترم؛
شرایط سیاسی امروز افغانستان موجب نگرانی اعضای سازمان است و ما امیدواریم با توجه به اهمیت این کشور و ضمن کمک و حمایت همه اعضای سازمان از ثبات و امنیت آن، مردم و گروه های سیاسی افغانستان با حزم، دوراندیشی و درایت از این شرایط در جهت تامین منافع مردم خود عبور نمایند.

در کنار این واقعیت که امنیت اصلی‌ترین دغدغه کشورهای جهان به خصوص اعضای سازمان شانگهای است، ثبات، توسعه منطقه‌ای و رفاه ملی نیز از موضوعات مهم دیگری است که باید همواره مدنظر قرار گرفته و این سازمان با توسعه و طراحی سازو کارهای تاثیرگذارتر در عرصه های منطقه ای و بین المللی به نقش آفرینی مبادرت نماید. بی تردید برای ایجاد ثبات و امنیت در منطقه،توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی در کنار اقدامات اطلاعاتی و امنیتی، یک ضرورت است لذا بی تردید یکی از راه های بلند مدت برای خشکاندن تروریسم خواهد بود.
سوء استفاده ابزاری رو به گسترش غرب از تحریم و تبدیل آن به نوعی سلاح مخرب نشان می‌دهد که این ابزار هم به آسانی می‌تواند علیه هر یک از اعضای جامعه جهانی و ازجمله اعضای سازمان همکاری شانگهای به کار گرفته شود. لذا جمهوری اسلامی ایران بر این باور است که مقابله با تحریم ها می‌بایست به یکی از اصول این سازمان و کشورهای عضو آن تبدیل شده و تنظیم مناسبات میان اعضا و توسعه روابط دوجانبه به دور از فشارهای ظالمانه ناشی از تحریم سامان یابد.

خانم ها، آقایان؛
انرژی، آب و توسعه شبکه های مواصلاتی برای دسترسی به بازارهای جهانی، بی شک در جهت ثبات و توسعه منطقه ای حائز اهمیت خواهد بود. در این جهت و با استفاده از این فرصت مایلم به تلاش های اخیر در بهره برداری از خط آهن سه جانبه ایران - ترکمنستان - قزاقستان تا آذرماه سال جاری و همچنین ورود به مراحل اجرایی موافقتنامه کریدور ترانزیتی چهارجانبه ایران، ترکمنستان، ازبکستان و عمان که موجب تسهیل بیش از پیش ارتباط آسیای مرکزی و خلیج فارس از طریق ایران شده و سازمان شانگهای را از ساختار ارتباطی پیشرفته ای از خلیج فارس تا اقیانوس هند و از آنجا تا دریای چین برخودار می‌کند اشاره کنم.
جمهوری اسلامی ایران با برخورداری از ذخایر عظیم انرژی و همچنین با توجه به موقعیت ژئواستراتژیکی خود توانسته نقشی اساسی در همگرایی منطقه ایفا نماید و روشن است که بدون حضور نقش آفرین ایران، طراحی کریدورهای حمل و نقلی و انتقال انرژی در منطقه فاقد توجیه اقتصادی و عملیاتی خواهد بود.

در پایان با اغتنام از فرصت و ضمن قدردانی از تلاش های دبیرکل محترم و تشکر مجدد از جناب آقای رحمان رییس جمهور محترم تاجیکستان از خداوند متعال برای تمامی کشورهای عضو سازمان و به ویژه کشور عزیز تاجیکستان موفقیت و سربلندی روزافزون آرزو می‌نمایم.