به گزارش خبرگزاری مهر، محمد‌رضا زائری، مدیر مسئول ماهنامه خیمه در سرمقاله خود تحت عنوان «بصیرت رسانه‌ای» با اشاره به «ضرورت توسعه زبان و ادبیات تبلیغ و تدوین راهبرد‌های تبلیغ متناسب با گسترش ابزارهای رسانه‌ای، رشد فهم مخاطب و پیچیده شدن روابط اجتماعی» می‌نویسد :
«چطور می‌توان در مناسبات پیچیده اجتماعی امروز هم صادق بود هم مدبر. هم حقایق را بیان کرد و هم زمینه را برای سوءتفاهم و یا سوءاستفاده فراهم نکرد؟ هم برای اقناع مخاطب امروزی با ادبیات روز صحبت کرد و هم مبانی و اصول را حفظ کرد؟»
نویسنده مطلبش را با یک سوال از فعالان فرهنگی تمام می‌کند: «آیا وقت آن نرسیده که بین دغدغه داشتن و صلاحیت داشتن فاصله بگذاریم و این فاصله را با تخصص برنامه ریزی فرهنگی و مدیریت رسانه پر کنیم؟»
محمد‌علی مجاهدی در واکنش به مطلبی تحت عنوان « کدام شعر دینی » به قلم حمید رضا شکار سری که در شماره 107 ماهنامه خیمه منتشر شد می‌نویسد: «هنگامی که به روشنی مشاهده می‌کنیم که عارف و عامی دریافت یکسانی از شعر آیینی دارند و آن را مترادف با شعر دینی می‌دانند این همه اصرار برای چیست؟ اگر «نویسندة مقاله» و هم‌فکران ایشان این پرسش را مطرح کنند که کلمة «آیین» معانی فراوانی دارد و فقط یک گروه معنایی آن «دین» و «شریعت» و «کیش» و «مذهب» است و نمی‌توان در استفاده از این کلمه به معانی دیگر آن توجه نداشت، حقیر به آنان می‌گویم: کدام آدم منصفی است که به شما این حق را بدهد که از میان 19 گروه معنایی که کلمة «دین» دارد فقط یک گروه از آن را که مورد نظرتان است، انتخاب کنید؛ ولی این فقیر و همدلانش اجازه نداشته باشند که از 13 گروه معنایی مرتبط با کلمة «آیین» یک گروه معنایی خاص را که دین و مذهب است از میان آنها برگزیده و به کار گیرند؟! این چه منطقی است که شما دارید؟!»
در این شماره سید یحیی یثربی، سید ابوالقاسم حسینی، محسن الویری و رضا بابایی از عوامل و زمینه‌های تحریف پذیری تاریخ عاشورا سخن گفته اند.
بخش تاریخ و اندیشه به موضوع «اسلام هراسی» و «روایت واژگونه از اسلام در رسانه های غربی» پرداخته است.
رضا دستجردی در گزارشی تحت عنوان « اسلامِ رسانه‌های غربی » می‌نویسد : «اسلام هراسی یک واکنش آنی و مقطعی در غرب نیست. تاریخ در همه ادوار خود شاهد مراحل مختلفی از رویارویی دو قطب فرهنگی و اجتماعی غرب و شرق بوده است. اما اسلام هراسی به معنی خاص کلمه و به مثابه یک فرایند مدیریت شده از اواخر دهه 80 میلادی آغاز شد. »
دکتر حسین عابدینی در این گزارش می‌گوید: «با تولد شبکه CNN همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی، نخستین گام‌های اسلام هراسی با پوشش خبری گروگان‌گیری و تصرف لانه جاسوسی صورت گرفت.»
محمد اشرفی اصفهانی نیز در این بخش «چرایی توهین غرب به مقدست مسلمانان» را بررسی کرده و احسان آذر کمند نیز در مقاله‌ای روی «نقش تاثیر گذار سینمای جهانی در شکل گیری اسلام هراسی» تاکید کرده است.
دکتر سعید طاووسی مسرور نیز در مصاحبه‌ای با عنوان «سازمان ملل، توجیه‌گر ظلم ظالمان» به راهکارهای مقابله با توهین غرب به اسلام پرداخته و می‌گوید: «بهتر است مسلمانان به جای تکیه بر سازمان ملل به مقابله فرهنگی و رسانه‌ای با این دست اقدامات بپردازند تا اساسا زمینه توهین به مقدسات مسلمانان ازبین برود و افکار عمومی دنیا، توهین‌کنندگان را محکوم کنند.»
در بخش ادبیات آیینی سید مهدی حسینی شگردهای بیانی در شعر هیئت را به بهانه «زیبایی شناسی شعر هیئت » واکاوی کرده و مجتبی روشن‌روان نیز به ویژگی های شعر هیئت پرداخته است.
بررسی کتاب « شعر شیعی و شعرای شیعه » دست‌مایه گفت‌وگوی خیمه با دکتر شیخ الرئیس کرمانی شده است.
دکتر جابر عناصری نیز در ستون ثابت خود این بار از منظر وقف به موضوع تعزیه پرداخته است. او در بخشی از مقاله خود می‌نویسد : «دریغ و هزار افسوس که امروز حتی یک تکیه رسمی و محل دائمی برای شبیه خوانی در تهران وجود ندارد و ما نه از باب مقایسه بلکه از سر احساس نیاز برای شبیه خوانی به قاعده، هر دم یاد تکیه دولت می افتیم و عظمتی که به ویژه بیگانگان و فرنگیان و سیاحان را به اعجاب می‌کشانده است»
در بخش سینما، پرونده‌‌ای در باره سریال «باب المراد» منتشر شده است. باب المراد، نام پروژه سینمایی و تلویزیونی است که با هدف نمایش سبک زندگی اسلامی، به روش زندگی امام جواد(ع) می پردازد.این اثر زندگی امام جواد(ع) را در سه سن 7 ،12 و 22 به تصویر کشده است. به گفته یکی از دست اندرکاران پروژه این سریال بر اساس حدیث: «الجمال فی اللسان و الکمال فی العقل » از امام جواد(ع) ساخته شده است.
در بخش جامعه ، نسیم کاهیرده، برنامه‌های صدا و سیما در ایام شهادت امام صادق(ع) را تحلیل محتوا کرده است. او در مقاله خود می نویسد:
«بخش قابل توجهی از ویژه برنامه های مذهبی را پخش میان برنامه ها (نغمه ها، کلیپ ها و مداحی ها) تشکیل می‌دهند که گفتمانی ادبی دارند در این میان مداحی ها فرم غالب تر محسوب می شوند.»
نویسنده در این مقاله واژه‌های «غربت، مدینه، بقیع، غم، کینه، ستم،دل، قرآن ناطق» را منظومه واژگانی برنامه‌های این دو روز دانسته و اپیزود‌های معنایی این برنامه‌ها را شامل «غربت امام، مرور مصائب عاشورا، افتخار مذهب، و شعر آیینی» عنوان کرده است.
در بخش جامعه همچنین گزارشی از 14 هزار کتاب نفیسی که مقام معظم رهبری وقف کرده‌اند منتشر شده است.
رابطه مداحی و سخنرانی، اهمیت شناخت در مداحی، شور همراه معرفت و بصیرت، هنر و فنون اجرای مداحی و گزارشی از ستاد ساماندهی شئون فرهنگی از جمله عناوین بخش حسنیه مجله خیمه است.
خیمه در بخش «سفرنامه» به اردبیل سفر کرده است تا مناسک آیینی و میراث ارزشمند آیینی و مذهبی این شهر را روایت کند.
گفتاری درباره آیین‌های فراموش شده اردبیل به قلم «بیوک جامعی»، عزاداری مردم اردبیل از دیدگاه اولئاریوس، جهانگرد آلمانی در عصر شاه صفوی و نیم نگاهی به مراسم احسان حسینیه اوچ‌دکان از مطالب سفرنامه است.
در این شماره دکتر «کاظم نظری بقا» و دکتر «شهریار نعمتی» در یک میزگرد تخصصی مرثیه در اردبیل را از وجوه مختلف بررسی کرده‌اند.
در بخش «کتاب نامه» نیز کتاب « کتاب شناسی تاریخی امام حسین(ع) نوشته محمد اسفندیاری » مورد نقد و بررسی قرار گرفته است.
شماره 108 ماهنامه خیمه به صاحب امتیازی و مدیر مسئولی محمد رضا زائری و توسط هیئت قرآنی احیا منتشر شده است.
هیئت قرآنی احیا علاوه بر انتشار مجله خیمه، انتشار مجلات «جدید» ویژه کودکان و «محیا» ویژه سبک زندگی دینی را نیز در دستور کار دارد.
نظر شما