مجله مهر: پنجمین انتصاب برای یک نفر. این روزها اگر مسئول دبیرخانه هیات دولت، مشغول ثبت و شماره زنی نامه های رسمی انتصاب های جدید هیات باشد، یک اسم برایش تکراری تر و آشناتر از بقیه است:«اکبر ترکان». کسی که پنجمین عنوانش در دولت یازدهم را هم با امضا رئیس جمهور دریافت کرد تا عنوان «ابوالمشاغل دولت یازدهم» را از برخی رسانه ها دریافت کند. ترکان که پیش از این و در فاصله کمتر از یک ماه از شروع به کار دولت یازدهم، با حکم دکتر روحانی به سمت های مشاور رئیس جمهور و رئیس دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد، سرپرستی معاونت بین الملل، شورایعالی ایرانیان و دبیرخانه جنبش عدم تعهد منصوب شده بود، حکم ریاست سازمان فضایی را هم دریافت کرد تا پس از «غلامحسن الهام» و «اسفندیار رحیم مشایی» سومین ابوالمشاغل در 3 دولت اخیر لقب بگیرد.
آقای همه کاره
دولت نهم، اولین دولتی بود که با سپردن چندین مسئولیت همزمان به یک نفر، پای ابوالمشاغل ها را به کابینه باز کرد. «محمود احمدی نژاد» که علاقه و اعتماد عجیبی به کار با غلامحسن الهام داشت، آن قدر در انتصاب او به سمت های گوناگون اصرار داشت که پس از مدتی، به سوژه شوخی ها و لطیفه های سیاسی تبدیل شد. تا جایی که حتی پس از تغییر سرمربی تیم ملی فوتبال نیز، نام الهام در این شوخی ها و پیامک ها به عنوان سرمربی جدید تیم ملی فوتبال مطرح می شد. الهام در دولت نهم، علاوه بر تصدی بر وزارت دادگستری، سخنگوی دولت، رئیس دفتر رئیس جمهور، رئیس ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و البته عضو حقوقدان شورای نگهبان بود. مسئولیت های سنگینی که حتی یکبار و در میانه رقابت های تبلیغات انتخابات 88 نیز او ر به چهره ای جنجالی تبدیل کرد و همزمان با عضویت در شورای نگهبان، به عنوان یکی از حامیان احمدی نژاد در همایش حامیان او در مصلای تهران سخنرانی کرد. اتفاقی که خود او هم بعدها به اشتباه بودنش اعتراف کرد. الهام البته در ابتدای دولت دهم و با تشکیل «جبهه پایداری» از جمع یاران حلقه اول احمدی نژاد خارج شد و حدود 3 سالی بیرون از کابینه احمدی نژاد به انتقاد از برخی سیاست های احمدی نژاد و نزدیکانش مشغول شد. هرچند دوباره در ماههای پایانی دولت دهم به حلقه اول یاران احمدی نژاد برگشت. اما دیگر نه از پست های بیشمار خبری بود و نه از مسئولی های همزمان. چرا که جانشینان او در دولت دهم، جایش را پر کرده بودند.
دولت «با حفظ سمت»
دولت دهم را باید دولت مردان ـبا حفظ سمت» نامید. چهره هایی همچون «حمید بقایی»، «علی نیکزاد» و در راس آنان، «اسفندیار رحیم مشایی» کسانی بودند که احمدی نژاد به آنان اعتماد کامل داشت و سعی می کرد تا پست های کلیدی دولتش را به آنان بسپارد. حمید بقایی که در دولت دهم و با کم احمدی نژاد به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری رفته بود، با حفظ سمت به عنوان سرپرست دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد منصوب شد. بقایی پس از خروج از سازمان میراث فرهنگی، معاون اجرایی ریاست جمهوری و سپرست نهاد ریاست جمهوری را هم به عناوین خود در دولت دهم افزود.
«علی نیکزاد» نیز که در دولت دهم، به وزارت مسکن و شهرسازی آمده بود، مشهورترین عضو کابینه در قبول مسئولیت های همزمان وزارتخانه هاست. نیکزاد که ابتدا با حفظ سمت به عنوان وزیر مسکن، سرپرست وزارت راه و ترابری هم شده بود، با ادغام این دو وزارتخانه، به عنوان وزیر جدید نیز معرفی شد. احمدی نژاد البته یک بار هم سعی کرد با یک مسئولیت همزمان دیگر، حکم سرپرستی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را هم بعد از برکناری «رضا تقی پور» را هم به نام نیکزاد بزند که با مخالفت ضمنی نمایندگان مجلس، این اتفاق نیفتاد. ماجرایی که سوژه شوخی مجری یک مجری تلویزیونی هم شد و او در برنامه اش با بیان شایعه برکناری کفاشیان از ریاست فدراسیون فوتبال گفت:«جای نگرانی نیست چون آقای نیکزاد بە این سمت منصوب می شود!یا مثلا در مورد درخواست کناره گیری نمایندگان و رسانه از وزیر آموزش و پرورش برای کناره گیری و استعغای حاجی بابایی ، نیکزاد وزیر آموزش وپرورش هم خواهد شد. حتی می توان همه دولت را منحل کرد و کارها را بە نیکزاد سپرد!اگر دیدید فردا من مجری این برنامه نیستم تعجب نکنبد چون آقای نیکزاد هست و می تواند برنامه را اجرا کند.»
افرادی دیگر مثل «عبدالرضا شیخ الاسلامی» هم در دولت دهم با حفظ سمت، به پست های همزمان زیادی منصوب شدند. اما ماجرای «اسفندیار رحی مشایی» با همه آنان متفاوت بود. چرا که احمدی نژاد ترجیح داده بود ابوالمشاغل دولت دهم، نزدیک ترین یارش در تمام این سالها باشد.
رئیس دبیرخانهٔ جنبش عدم تعهد، مشاور رییس‌جمهور، دبیر کمیسیون فرهنگی دولت ، رئیس شورای هماهنگی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، رئیس گروه مشاوران جوان ریاست جمهوری، رئیس کارگروه زیارت و فرهنگ رضوی، جانشین رئیس‌جمهور در شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور، رئیس مرکز ملی جهانی‌شدن ، رئیس شورای اطلاع‌رسانی دولت ایران، نماینده ویژه رئیس‌جمهور در امور خاورمیانه، نماینده رییس جمهور در ستاد راهیان نور، رئیس دفتر رئیس جمهور ،رئیس کمیسیون فرهنگی دولت و ریاست گروه مشاوران جوان ریاست جمهوری از جمله مناصب رحیم مشایی در دولت احمدی نژاد بود تا از اسفندیار رحیم مشایی یک «ابوالمشاغل« تمام عیار بسازد. عنوانی که انگار به دولت تدبیر و امید هم راه پیدا کرده است.
من «ابوالمشاغل » نیستم
«نکته اصلی که در این باره شایان ذکر است این است که من به طور همزمان این سمت‌ها را دریافت نکرده‌ام بلکه از سوی آقای رئیس‌جمهور مأمور به این سازمان‌ها شدم.» این اولین واکنش اکبر ترکان به پرسش خبرنگارانی است که از او در برابر مشاغل همزمانش می پرسیدند. ترکان البته این مناصب همزمانش را هم این طور توجیه کرد:««من سمتی در این دستگاه‌ها ندارم و مأموریت من این است که تغییر ساختار و چینش این دستگاه‌ها را بررسی کنم. از این رو سمت اصلی من همان مشاور رئیس‌جمهور است و نه چیز دیگر.آقای رئیس‌جمهور به من دو ماه فرصت داده‌اند تا با بررسی ساختار این دستگاه‌ها گزارش کاملی از نحوه ادامه فعالیت آنها ارائه دهم که البته چند روز آن نیز گذشته است.»
نظر شما