در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل "دیلما روسف" توانست با کسب 51 درصد آرا به پیروزی برسد. در دور اول انتخابات ریاست جمهوری برزیل دیلما روسف 41.59 درصد و "آئسیو نوس" از حزب سوسیال دموکراسی 33.55 درصد آرا را کسب کردند. از آنجایی که هیچ کدام از نامزدها نتوانستند 50 درصد آرا را از آن خود کنند، این انتخابات به دور دوم کشیده شد.
پیروزی روسف در حالی رقم خورد که آمریکا به صراحت از نامزدی نوس حمایت می کرد به طوریکه گادرین در گزارشی پیش از برگزاری دور دوم انتخابات برزیل، روسف را نماینده فقرا و نوس را نماینده آمریکا معرفی کرده بود.
روسف که هم اکنون 67 سال سن دارد سابقه مبارزات انقلابی و حتی زندانی شدن را نیز دارد و از وی به عنوان بانوی آهنین یاد می شود؛ عنوانی که پیش از این به افرادی چون "مارگارت تاچر" نخست وزیر اسبق انگلیس اطلاق می شد. این سیاستمدار 67 ساله را به دلیل شخصیت محکم و سرسختی در کار بانوی آهنین لقب داده اند. روسف پیشتر در سمت رئیس دفتری "لولا داسیلوا" رئیس جمهور سابق، فعالیت داشت.
پدر دیلما روسف مهاجری بلغاری و مادرش برزیلی است. در پی مبارزات سیاسی در دوران جوانی علیه دیکتاتوری نظامی در برزیل، وی سه سال را در زندان سپری کرد و در این مدت شکنجه شد. پس از پایان دوران دیکتاتوری در برزیل روسف جزو یکی از بنیانگذاران حزب کارگر این کشور شد. او در سال ۲۰۰۳ سمت وزیر انرژی در کابینه لولا داسیلوا را بر عهده گرفت و دو سال پس از آن کار خود را به عنوان رئیس دفتر لولا داسیلوا ادامه داد.
روسف که در دوران دیکتاتوری سالهای ١٩٨۵-۱۹۶۴ در یک گروه مارکسیستی شبه نظامی مسلح فعالیت کرده و سه سال سابقه زندانی دارد، پس از مشخص شدن پیروزیش در انتخابات دوره قبل در میان مردم حاضر شد و در سخنانی، همه دستاوردهای لولا را ارج نهاد و به مهمترین این اقدامات اشاره کرد که خارج کردن ۲۰میلیون برزیلی از زیر خط فقر و ارتقای جایگاه جهانی برزیل بود.
انتخابات برزیل و تاثیر آن بر تحولات آمریکای لاتین
زمانیکه چهار سال قبل روسف برای اولین بار رئیس جمهور برزیل شد، اعلام شد که به اعتقاد برخی از آگاهان به مسائل امریکای لاتین روی کار آمدن روسف به تداوم سیاست خارجی داسیلوا که به نوعی به راهبری سیاستهای استقلال طلبانه در امریکای لاتین انجامیده، منجر خواهد شد و ائتلاف چپهای امریکای لاتین را در برابر نفوذ ایالات متحده تقویت می کند.
بر اساس این گزارش، در سطح منطقه ای، شرایط جهان پس از جنگ سرد به طور مستقیم و غیر‌مستقیم بر تحولات امریکای لاتین تأثیر گذاشت. کاهش کمکهای سالانه امریکا به کشورهای امریکای لاتین به ویژه برزیل، آرژانتین و مکزیک و خروج منطقه امریکای لاتین از عرصه رقابت میان دو ابرقدرت دوران جنگ سرد، شرایط سیاسی و اجتماعی را برای پیروزی نمایندگان احزاب چپ و میانه در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰ کشور آمریکای‌لاتین و منطقه کارائیب فراهم کرد.
ظهور مجدد چپ انقلابی در منطقه، آمریکا و اتحادیه اروپا را نگران کرد، چرا که پدیده لولا و چاوز، رئیس جمهوری سابق ونزوئلا رویکرد سیاستهای منطقه ای امریکای لاتین را متحول کرد.
در همین رابطه اکونومیست با اشاره به انتخابات برزیل نوشت: همانند مردم دیگر کشور های دموکراتیک جهان، رای دهندگان برزیلی نیز در هنگام انتخاب نامزد مورد نظر خود، کمترین توجهی به سیاست خارجی نمی کنند. با این حال انتخابات فردا در برزیل، نه تنها برای مردم برزیل سرنوشت ساز و مهم است، در همین حال تاثیر شگرفی بر منطقه آمریکای لاتین خواهد گذاشت. طی دو دهه گذشته برزیل تبدیل به یکی از اقتصادها و قدرت های بزرگ جهان شده است. در زمینه سیاست های اقتصادی، تفاوت عمده ای ما بین روسوف و رقیبش نوس است.
قدرت گیری برزیل در دوران زمامداری "فرناندو هنریکه کاردوسو" در دهه 90 آغاز شد و "لولا داسیلوا"، جانشین او سیاست های او را ادامه داد و برزیل را به قله های افتخار رساند. آنها سیاست های بازار آزاد را به اجرا گذاشتند و محدودیت های تجاری آمریکای جنوبی را نابود کردند.
با این حال تفاوت هایی در سیاست های دو نفر وجود داشت. داسیلوا تلاش های خود را معطوف به گسترش روابط تجاری با کشور های آمریکا جنوبی و ارتقای روابط با "گروه بریک" کرد. در همین حال رابطه خود را با واشنگتن کاهش داد. دلیل عمده آن نیز مخالفت شدید آمریکا با توافق اتمی ایران بود که روسای جمهور ایران، ترکیه و برزیل در تهران، آن را امضا کردند. می توان گفت کاخ سفید تنها دلیل شکست این توافق بود. در حال حاضر روسوف روابط کمی با ایران دارد. این مسئله را که فاکتور بگیریم. سیاست های او تفاوت عمده ای با لولا داسیلوا ندارد.
بزرگترین موفقیت خانم روسف در زمینه سیاست خارجی، مربوط به میزبانی برزیل از اجلاس مدیریت اینترنت بود. تلاش های او برای ارتقا روابط با آمریکا نیز پس از افشاگری های ادوارد اسنودن به کلی کنار گذاشته شد و روابط دو کشور وارد سردترین دوران خود شد. اسنودن فاش کرد که آزانس امنیت ملی آمرکا از گوشی شخصی خانم روسوف جاسوسی می کرده است.
در کل روسف علاقه چندانی به سیاست خارجی ندارد. او تقریبا نصف داسیلوا سفر های خارجی انجام داده است و در مقابل پذیرای رهبران کمتری هم بوده است. با این حال احتمال می رود خانم روسوف در صورت انتخاب شدن، ارتقای روابط برزیل با جامعه جهانی را در دستور کار قرار دهد و سفر لغو شده خود به واشنگتن را انجام دهد. سفری که در نتیجه افشاگری های اسنودن لغو شد.
نتایج انتخابات دیروز یکشنبه تاثیر شگرفی نه تنها بر اوضاع ژئوپولتیک آمریکای جنوبی، بلکه بر کل قاره خواهد داشت. هیچ کس نمی داند برزیل به راه خود ادامه خواهد داد و قدرت بیشتری کسب خواهد کرد، یا اینکه راه دهه هفتاد و نظام دیکتاتوری را طی کرده و بار دیگر به وکیل آمریکا در آمریکا جنوبی تبدیل خواهد شد.
محبوبیت در میانه اعتراضات ضد دولتی
در نقاط دیگر آمریکای جنوبی، رهبران پوپولیست و طرفدار سیاست های اجتماعی، روز های شیرین خود را سپری می کنند. در بولیوی، "اوو مورالز" برای بار دوم به ریاست جمهوری این کشور برگزیده شد. در اروگوئه پس از اینکه خوزه موخیکا سیاست های آمریکا را در خصوص مبارزه با تجارت مواد مخدر احمقانه خواند، آسمان به زمین نیامد و راه را برای فرار دیگر کشور های منطقه از سرنوشت خشونت بار کلمبیا و مکزیک باز کرد.
در ونزوئلا، دولت مادورو پس از یک سال درگیری ها و تظاهرات خشونت آمیز در خیابان های کاراکاس، هم اکنون قدرتمندتر از همیشه ظاهر شده است و با وجود فشار های خارجی و حمایت های جنوبی ها، توانست کرسی شورای امنیت را به دست آورد. حتی رقبای این کشور هم چون کلمبیا نیز به نفع ونزوئلا رای دادند.
به برزیل که برگردیم، با توجه به تمام اتهامات و مشکلات، روسف هنوز نفر اول است. با وجود تظاهرات میلیونی مردم علیه فساد مالی و نبود سرمایه گذاری کافی در کشور، روسف از امروز تا چهار سال دیگر رئیس جمهور برزیل خواهد بود.
و در پایان آنکه، بسیاری از مردم سوابق اجتماعی روسف را تحسین می کنند. سیاست های مالی و اقتصادی روسف باعث خروج 36 میلیون برزیلی از زیر خط فقر شد و آنها را تبدیل به اعضای متوسط جامعه کرد. آنها دیگر برای غذا گرسنه نیستند. بلکه تشنه خدمات بهداشتی و آموزشی هستند.
