به گزارش خبرگزاری مهر، واشنگتن پست در تحلیل خود که توسط "جنیفر رابین" از روزنامه نگارانی نوشته شده که نظرات محافظه کاران آمریکایی را در رسانه ها منعکس می کند، آورده: ما در حال شمارش معکوس روزها هستیم. اما این کار را به خاطر نزدیک شدن به تاریخ برگزاری انتخابات میان دوره ای کنگره انجام نمی دهیم بلکه بواسطه نزدیک شدن به تاریخ 24 نوامبر یعنی مهلت تعیین شده برای توافق جامع هسته ای انجام می دهیم. در این میان به نظر می رسد که رسیدن به توافق تا این تاریخ ناممکن است و در صورتی که این توافق تا تاریخ 24 نوامبر حاصل نشود خبری خوب برای محافظه کاران خواهد بود.
ایران به صراحت اعلام می کند توافقی را که عقب نشینی از حقوق هسته ای این کشور باشد قبول نخواهد کرد. رابین در این رابطه به صحبت های روز پنجشنبه "وندی شرمن" مذاکره کننده ارشد آمریکایی در گفتگوهای 1+5 با ایران، و پاسخ "عباس عراقچی" معاون وزیر امورخارجه و مذاکره کننده ارشد جمهوری اسلامی، به اظهارات شرمن پرداخته است.
در ادامه این مطلب آمده است: این نکته مهم است بدانیم که اهرم فشار آمریکا در مذاکرات چقدر کوچک و ترس ایران از تبعات خودداری پذیرش متوقف کردن برنامه هسته ای خود چقدر کم است و مقامات تهران همان کاری را می کنند که مقامات دیگر این کشور در طول سال های گذشته انجام داده بودند. اگر چه تیم اوباما تاکید می کند که نداشتن توافق بهتر از یک توافق بد است اما با این وجود به نظر می رسد که دولت اوباما از نرسیدن به توافق تا تاریخ تعیین شده هراسان است. ایران به گونه ای صحبت می کند که اکنون مذاکره کنندگان آمریکایی گمان می کنند در صورت نرسیدن به توافق آنچه واشنگتن از دست می دهد بیشتر از چیزی خواهد بود که تهران از دست خواهد داد.
به اعتقاد این روزنامه نگار محافظه کار امریکایی "اگر "باراک اوباما" رئیس جمهور آمریکا، فکر کند که وظیفه وی نجات دادن این مذاکرات (گفتگوهای 1+5 با ایران) است و نه جلوگیری از هسته ای شدن ایران، اهرم تحریم های آمریکا علیه تهران بی تاثیر خواهد بود."
رابین می نویسد: رسیدن به توافق جدید خارج از بحث نیست و "مارک دابوویتز" از موسسه دفاع از دموکراسی ها، در این رابطه می گوید: ایران ممکن نیست که بخواهد گامی به عقب بردارد اما نباید تاثیر تحریم های تعلیق شده آمریکا در برابر توقف نسبی برنامه ایران قبل از تاریخ 24 نوامبر را نادیده گرفت. امکانی که به ایران اجازه می دهد تا به مرور زمان و ظرف چندین سال غنی سازی خود را در مقیاس بیشتری از وضعیت فعلی ادامه بدهد. در صورت اتخاذ این راهبرد فنی، ایران می تواند عنوان کند که گامی به عقب نگذاشته و ظرفیت غنی سازی خود را افزایش داده و دولت اوباما نیز می تواند اعلام کند که با این توافق سال ها طول می کشد تا ایران بتواند به ظرفیت غنی سازی فعلی خود برسد.
ممکن است اوباما اعتقاد داشته باشد که برای رسیدن به توافق باید تحریم های ایران به صورت دائمی لغو شوند اما کنگره زیر بار چنین اقدامی نمی رود و همین وضعیت می تواند موجب شکل گیری یک خبر خوب دیگر برای محافظه کاران شود و آن اینکه دولت اوباما نمی تواند اقدامات کافی برای راضی کردن رهبران ایران را انجام بدهد. اگر چنین وضعیتی رخ بدهد مقامات ایرانی اعلام می کنند که "شیطان بزرگ را شکست داده اند". اما در این شرایط ایران دیگر نمی تواند با شرایطی که هم اکنون برنامه های خود را پیش می برد آنها را ادامه بدهد، همچنین دیگر ایران از لغو تحریم هایی که هم اکنون برخوردار است بهره نخواهد برد (تحریم های لغو شده مجددا اعمال می شوند)، علاوه بر آن دیگر صحبتی از توافق یا تمدید مذاکرات نخواهد بود. این در حالی است که در روزهای اخیر خبرهایی در مورد تلاش کشورهای 1+5 برای جلوگیری از شکست مذاکرات با ایران و احتمال تمدید آن منتشر شده است.
در ادامه این گزارش آمده است: توجه داشته باشید که دولت اوباما در این رابطه چگونه فکر می کند؛ به اعتقاد دولت اوباما خطر اعمال تحریم های جدید علیه ایران آن است که موجب افزایش تنش ها می شود.
خودداری ایران از عقب نشینی این پیام را مخابره می کند که تهران هیچ ترسی از مقابله با غرب ندارد. اما اگر منصفانه به موضوع نگاه کنیم بهترین وضعیت در زمان ریاست جمهوری اوباما؛ فردی که امکان روی آوردن به گزینه نظامی را رد کرده و تهدید نموده که تحریم های جدید علیه ایران را وتو خواهد کرد آن است که مذاکرات تمدید شوند.
بی میلی اوباما برای استفاده از گرینه نظامی علیه ایران و تهدید وی برای وتوی تحریم های جدید مواردی هستند که به خوبی ایران، ناظران منصف غربی، اسرائیل و متحدان سنی آمریکا از آنها مطلع هستند بر همین اساس بهترین نتیجه با توجه به رئیس جمهوری که فعلا ایالات متحده دارد آن است که مذاکرات هسته ای با ایران تمدید شوند.
ممکن است با آمدن رئیس جمهور جدید دست کنگره برای تحریم بازتر شده و تهدیدنظامی اسرائیل علیه ایران نیز جدی تر شود و این امری است که محافظه کاران امیدوار به وقوع آن هستند. رئیس جمهور جدید ممکن است تحریم ها را سنگین تر کرده، مذاکرات را متوقف کند، به گزینه نظامی اعتبار بیشتری ببخشد و تهدید حمله نظامی اسرائیل به ایران را جدی تر کند. این نکات مواردی هستند که توجه به آنها ممکن است رسیدن به توافق تحت ریاست جمهوری اوباما را امکان پذیر کنند. زیرا در زمان رهبری افرادی همچون بوش[جب بوش] و یا کلینتون[هیلاری کلینتون] موضع آمریکا در قبال ایران بسیار سخت تر خواهد بود.
