خبرگزاری مهر-گروه هنر: بهنام تشکر بازیگر تئاتر و تلویزیون این روزها مشغول بازی در سریال شبکه نمایش خانگی «ابله» به کارگردانی کمال تبریزی است. او در این سریال نقش یک پیرمرد را بازی می کند؛ پیرمردی که قرار است همه شخصیت ها از او بترسند. او در این فیلم به عنوان پدر شبنم مقدمی و احمد مهران فر حضور دارد.
با بهنام تشکر درباره فعالیت های جدید او در حوزه بازیگری به گفتگو نشستم. او که با «ابله» دومین تجربه حضور خود در شبکه نمایش خانگی را پشت سرمی گذارد، معتقد است مخاطب شبکه نمایش خانگی به دلیل هزینه ای که به صورت مستقیم برای خرید سریال پرداخت می کند، نسبت به اثری که می بیند واکنش سریعتری از خود نشان می دهد و این سبب می شود تا سازندگان سریال های شبکه نمایش خانگی در تولید آثار خود دقت بیشتری داشته باشند.
تشکر در این گفتگو از علاقه خود به بازی در سریال های جدی می گوید و دوست دارد بتواند نقش یک تبهکار را در یک سریال پلیسی بازی کند زیرا به اعتقاد او این تبهکار است که قدرت پلیس را نشان می دهد.
اما بازیگر «ساختمان پزشکان» یک آرزوی دیگر هم دارد و آن این است که نقش ژاور در «بینوایان» را بازی کند. این بازیگر سریال های مناسبتی و طنز می گوید که از حضور در نقش های کمدی خسته شده و ترجیح می دهد نقش های جدید را امتحان کند.
با ما در این گفتگو همراه میشوید:
*«ابله» دومین تجربه شما در شبکه نمایش خانگی است. از نظرتان تفاوت مخاطب تلویزیون و شبکه نمایش خانگی در چیست؟
-مردم این روزها تلویزیون نگاه می کنند و اگر از سریالی خوششان نیاید دیگر به سراغ تلویزیون نمی روند اما اعتراضی هم نمی کنند چرا که فکر می کنند پول تلویزیون و برنامه هایی را که می بینند پرداخت نمی کنند. این درحالی است که هزینه استفاده از تلویزیون در قبض برق مخاطبان لحاظ می شود و خیلی کم اطلاع دارند که تلویزیون به خاطر برنامه هایی که پخش می کند از مخاطب پول می گیرد. همین مخاطب وقتی سریال شبکه نمایش خانگی را می خرد هرچند برای هر قسمت 3 هزار تومان پرداخت می کنند اما اگر از همین سریال خوششان نیاید دیگر آن را نمی خرد. در واقع چون عمل پول دادن و خرید یک کالای فرهنگی انجام می شود، مصرف کننده نسبت به این تولیدات حساسیت بیشتری دارد تا نسبت به محصولات تلویزیون.
اتفاق خوبی که در سریال های شبکه نمایش خانگی رخ می دهد این است که تماشاچی بلافاصله واکنش نشان داده و در صورت جذاب نبودن سریال دیگر این محصول فرهنگی را خریداری نمی کند. همین مساله سبب می شود تا تولیدکننده سریال های شبکه نمایش خانگی برای تولید آثار دیگر دقت بیشتری داشته باشد.
*پیش از این تجربه بازی در نقش یک پیرمرد را در تئاتر داشتید، این درحالی است که مخاطب تئاتر نسبت به شبکه نمایش خانگی خاص تر است، اما بازی در نقش یک پیرمرد در شبکه نمایش خانگی برای بازیگر تبدیل به ریسک می شود، چگونه تصمیم گرفتید این نقش را انتخاب کنید؟
-یکی از دلایلی که باعث شد برای اولین بار و در سریال نقش یک پیرمرد را بپذیرم این بود که این نقش خیلی از من دور بود. برای من بسیار جذاب بود که تجربه بازی در نقش یک پیرمرد را به صورت تصویری پشت سرگذارم و به گونه ای به دنبال این بودم که خودم را در نقشی دیگر محک بزنم. اولین نقشی که کمال تبریزی برای این سریال به من پیشنهاد داد، نقش همین پیرمرد بود و من آن را قبول کردم. زمانی که متن را خواندم متوجه شدم این فرد یک آدم به شدت سیاس است. به خاطر پیر بودن و جنس شخصیتی که دارد این نقش را پذیرفتم. از یک جهت بازی در این نقش خیلی سخت است و از طرف دیگر از لحاظ شخصیتی ویژگی هایی دارد که می توان روی آن کار کرد.
*فکر می کنم بهنام تشکر بعد از بازی در نقش های طنز و عادت کردن مخاطب به شخصیت تشکر به عنوان بازیگر سریال هایی مانند «ساختمان پزشکان» نیاز داشت تا در یک نقش متفاوت حضور پیدا کند.
- نقش من در «ساختمان پزشکان» و «ساخت ایران» چندان با هم تفاوت نداشت اما نقشم در «دزد و پلیس» و یا «دودکش» نسبت به دیگر نقش هایم متفاوت بود و سعی کردم متفاوت تر باشم و دیگر آن آدم معصوم «ساختمان پزشکان» نباشم. اما بازی در «ابله» یک فاصله بسیار زیادی با دیگر نقش هایم دارد که می تواند برای من به عنوان بازیگر خوب باشد و در کنار آن برای تماشاگر هم بسیار خوب است.
با توجه به تفاوت نقشی که من و دیگر بازیگران در این سریال بازی می کنیم چندان دوست ندارم که عکس های ما در شبکه های مجازی منتشر شود و ترجیح می دهم مخاطب هنگام تماشای سریال با آن برخورد کند.البته امیدوارم کار خوبی هم باشد. این شخصیت مقابل همه شخصیت های داستان «ابله» قرار دارد و همه از او می ترسند.
*در حال حاضر به غیر از بازی در سریال «ابله» در پروژه دیگری هم حضور دارید؟
-«ابله» یک سریال سنگین است که انرژی زیادی از بازیگر می برد، به همین دلیل فکر نمی کنم تا زمانی که بازی در این سریال تمام نشود، مشغول کار دیگری شوم. البته پیشنهادهایی برای بازی در پروژه های دیگر دارم اما نمی توانم آن ها را قبول کنم. فکر می کنم با توجه به اینکه سریال «ابله» برای 26 قسمت برنامه ریزی شده زمان زیادی برای ساخت آن طول کشد.
*به عنوان یک هنرمند بازی در تئاتر را می پسندید یا سینما و تلویزیون؟
-دوست دارم در تئاتر، سینما و تلویزیون و حتی شبکه نمایش خانگی بازی کنم، البته نمی توان منکر شد که تئاتر یک چیز دیگر است و آن چه که بازیگر در تئاتر تجربه می کند در هیچ جای دیگر تجربه نمی کند. در واقع اجرای زنده و ارتباط مستقیم و بدون واسطه با مخاطب تنها در تئاتر وجود دارد و این برای بازیگر بسیار جذاب است.
*اولویت بهنام تشکر برای بازی تئاتر است؟
-البته و نباید فراموش کرد که اولویت اکثر کسانی که تئاتر بازی می کنند، تئاتر است و چاره ای برای آن وجود ندارد چرا که بسیار جذاب است. تئاتر ارث و میراث کسی نیست و هرکسی می تواند وارد تئاتر شود و لذت آن را ببرد.
*حضور کمرنگ شما در تلویزیون نشان می دهد که گزیده کار شده اید. آیا قرار است از این به بعد کمتر شما را در تلویزیون ببینیم؟
-این اواخر خیلی سخت تر بازی در پروژه های مختلف را می پذیرم. فکر می کنم بهتر است روزهای زندگی را که پشت سر می گذاریم به دلیل آنکه دیگر این روزها برنمی گردد، با تامل بیشتری پشت سر گذاریم. البته این تامل می تواند سخت باشد چرا که گاهی به عنوان گزیده کار شدن خیلی از نقش ها را نمی پذیرد و خانه نشین می شوید. ترجیح می دهم کمی در انتخاب نقش های خود وسواس بیشتری داشته باشم تا اینکه نقشی را بپذیرم که از بازی در آن لذت نبرم.
نمی توان گفت که بازیگر یک مدت همه پیشنهادها را قبول می کند و بعد تصمیم می گیرد که کمتر بازی کند. گاهی ممکن است من به عنوان یک بازیگر در چند سریال و در زمان های مختلف بازی کنم اما زمان پخش این سریال ها از شبکه های مختلف همزمان باشد. البته در این میان بازیگرانی هستند که در چند کار به صورت همزمان حضور دارند. البته این حضور و بازی در سریال ها و فیلم های سینمایی بستگی به خود بازیگر دارد، گاهی به دلیل غم نان است و گاهی هم یک بازیگر دوست دارد که در هر پروژه ای بازی کند. اما در این میان بازیگرانی هم هستند که حاضرند در چنین وضعیت اقتصادی به خود سختی دهند، اما در هر کاری بازی نکنند.
*معمولا در پروژه های مناسبتی حضور پررنگی دارید، آیا این حضور به دلیل علاقه شما برای بازی در چنین سریال هایی است؟
-من 2 سال پشت سر هم در سریال های مناسبتی رمضان حضور داشتم که شامل 2 سریال «دودکش» و «هفت سنگ» است. ماه رمضان جزو طلایی ترین کنداکتور برنامه های تلویزیون است، در ماه رمضان اگر یک سریال خوب باشد خیلی خوب است و اگر بد باشد خیلی بد است، چون همه مردم برعکس تعطیلات عید، در خانه هستند و سریال ها را دنبال می کنند. البته بازی کردن در این سریال ها را دوست دارم چرا که سریال ها خیلی خوب دیده می شود.
*بیشتر دوست دارید در چه سبک سریال هایی بازی کنید؟
-همیشه دوست داشتم در یک سریال پلیسی بازی کنم و برای من فرق نمی کند که نقش یک پلیس را بازی کنم و یا یک خلافکار به خصوص در سریال هایی که در هفته نیروی انتظامی پخش می شود. بیش از هرچیز دوست دارم که نقش یک تبهکار را بازی کنم چرا که این تبهکار است که پلیس را پلیس نشان می دهد. در واقع وجود یک شخصیت منفی است که نقشهای مثبت را پررنگ می کند.
*بهنام تشکر معمولا در نقش های طنز حضور دارد، پیشنهاد بازی در فیلم های جدی هم داشته اید؟
-اتفاقا به تازگی بازی در یک کار جدی با یک نقش خیلی خوب و یک کارگردان سرشناس به من پیشنهاد شد. این نقش را خیلی دوست داشتم و برای بازی در این فیلم یک مربی پارکو هم گرفتم اما در نهایت بنا به دلایلی نتوانستم در این فیلم بازی کنم. اما بی شک اگر در آینده بازی در یک کار جدی داشته باشم آن را قبول می کنم. در واقع از بازی در سریال های طنز خسته شده ام، من در تئاتر همیشه نقش های جدی بازی کرده ام. زمانی که پیمان قاسم خانی برای بازی در سریال خود من را انتخاب کرد از آن به بعد پیشنهادهای مختلفی در حوزه طنز داشتم.
یکی از دلمشغولی های من این است که بتوانم نقش ژاور در «بینوایان» را بازی کنم. در این داستان چندان از ژان والژان خوشم نمی آید، این درحالی است که آرزوی من این است که یک روز ژاور را بازی کنم. شخصیت ژاور پیچیدگی های متفاوتی دارد و این ژاور است که روی ژان فوکوس کرده و او را مجبور می کند که خوب باشد.
گفتگو از نیوشا روزبان