به گزارش خبرنگار مهر، محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در یادداشتی به تحلیل شرایط رسانه ملی پس از انتصاب محمد سرافراز و همچنین برخی ویژگی‌های مدیریتی و شخصی وی پرداخته است.
در این یادداشت که در اختیار گروه هنر مهر قرار گرفته، آمده است:
به دلیل پایان دوره ریاست سازمان صدا و سیما خبر جایگزینان احتمالی سیدعزت الله ضرغامی ذهن بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر و همچنین اصحاب رسانه‌ها را به خود اختصاص داده بود چرا که در ایران اسلامی صدا و سیما بزرگ‌ترین و متأثر‌ترین رسانه کشور بوده و البته محلی برای حضور هنرمندان بخش‌های مختلف است. پر واضح است که نمی‌توان در مورد چنین جابه‌جایی مهمی بی‌توجه بود. بالاخره با همه فراز و نشیب‌های رسانه‌ای در این چند ماه اخیر «دکتر محمد سرافراز» از سوی رهبری معظم به ریاست سازمان صدا و سیما منصوب گردید. انتخاب سرافراز را می‌توان از چند جنبه بررسی کرد:
اولاً: مهم‌ترین آسیبی که یک مدیر رسانه‌ای را همیشه تهدید کرده، عطش دیده شدن است. آسیبی که آنچنان سریع و بدون مقدمه دامن مدیران رسانه‌ای و فرهنگی را می‌گیرد که دیگر فاصله گرفتن از آن کار دشوار است. سرافراز پیش از حضورش در تلویزیون هم رسانه‌ای بود، پیش‌تر دبیر سرویس خارجی و بعد سردبیری روزنامه رسالت را تجربه کرده بود و سپس به صدا و سیما آمد و هم اکنون قریب 21 سال است که معاون برون مرزی سازمان صدا و سیماست. در این سال‌ها با توجه به دسترسی‌های آسانش به رسانه‌ها کمتر تصویر یا مصاحبه‌ای از او دیده یا شنیده‌ایم. او اهل جلوه‌گری‌های رسانه‌ای نیست و سعی کرده تصویر مدیری عمل‌گرا از خود نشان دهد.
ثانیاً: عملکردهای یک مدیر رسانه‌ای آن هم رسانه‌ای چون صدا و سیما خیلی سریع نمایان می‌شود، عملکرد وی در این مدت طولانی که در معاونت برون مرزی فعالیت داشته، عملکردی درخشان و ستودنی است؛ شاید نتوان خاطره تأثیرگذاری شبکه العالم را در جنگ‌های امریکا علیه عراق و افغانستان از یاد برد. شبکه‌های مقتدری چون پرس تی‌وی، هیسپان تی‌وی و... تحت مدیریت و نظارت او شکل گرفته و رشد کرده است. روشن‌گری‌های شبکه‌های برون مرزی صدا و سیما تا آنجا پیش رفت که برخی کشورهای اروپایی و امریکایی از پخش این شبکه‌ها در کشور‌هایشان جلوگیری کرده و می‌کنند. شبکه آی‌فیلم که این روز‌ها به یکی از شبکه‌های پر بیننده داخلی نیز تبدیل شده را نباید از یاد برد.
ثالثاً: سرافراز شناخت کاملی از مسائل بین‌المللی و دیپلماسی خارجی داشته و اگر بپذیریم که مهم‌ترین و حساس‌ترین برنامه دولت تدبیر دیپلماسی خارجی است، قطعاً انتصاب سرافراز فصل جدیدی را در رابطه دولت و سازمان صدا و سیما خواهد گشود.
رابعاً: انتخاب درون سازمانی سرافراز نکته ارزشمند دیگری است که نباید به سادگی از آن گذشت. اینکه ریاست سازمان صدا و سیما از بین مدیران موفق و با تجربه صدا و سیما انتخاب می‌شود جدا از ایجاد انگیزه و پویایی در بین دیگر مدیران کاری بسیار دقیق و سنجیده است. سرافراز بیش از دو دهه است که از مدیران ارشد صدا و سیماست. او به کارکرد‌ها و ریزه کاری‌های صدا و سیما آگاه است، گو اینکه به توانایی‌ها و قابلیت‌های مدیران و کارکنان سازمان اشراف دارد.
خامساً: سرافراز از معدود مدیران صدا و سیماست که گرایش سیاسی ندارد یا آن را علنی نکرده است. داشتن گرایش سیاسی و پیرامون‌های حزبی کار قبیحی نیست، اما وقتی قرار است فردی در رأس رسانه‌ای ملی و فرا سیاسی قرار گیرد شائبه سیاسی‌کاری در اطراف او زیاد به گوش می‌رسد. او می‌تواند با استفاده از مدیران توانمند و با گرایش‌های متنوع سیاسی درون نظام برای پویایی رسانه ملی همت گمارد.
به هر تقدیر خدا را شاکریم که فردی چون ایشان که به تدین و کارآمدی شهره‌اند به ریاست صدا و سیما که خانه همه هنرمندان محسوب می‌شود، انتخاب شدند.
محمدرضا شفیعی
