به گزارش خبرنگار مهر، پس از وقوع دو رخداد تلخ مرگ سه دانش آموز و معلم روستایی مجتمع شبانه روزی ویسیان در حادثه سیلاب اخیر شورآب، قتل معلم بروجردی در مدرسه حافظیه بروجرد، روز گذشته در سومین حادثه طی دوماه اخیر در جریان حادثه رانندگی در محور پلدختر پراید حامل پنج دانش آموز روستای مورانی دچار حادثه و این موضوع منجر به زخمی شدن این دانش آموزان و نگرانی و انتقاد والدین آنها شد، والدین و دانش آموزانی که پیش از این از منحل شدن دبیرستان روستا و اجبار دانش آموزان برای رفتن به شهر انتقاد کرده بودند.
انعکاس این حادثه در خبرگزاری مهر موجب شد مسئولان آموزش و پرورش استان لرستان به جای ارسال توضیحات خود به خبرگزاری مهر، از رسانه ای بی اطلاع برای انعکاس توضیحات خود استفاده کنند.
خودرو حامل دانش آموزان
مطابق قانون مطبوعات هرگاه در مطبوعات مطالبی مشتمل بر توهین یا افترا، یا خلاف واقع و یا انتقاد نسبت به شخص (اعم از حقیقی یا حقوقی) مشاهده شود، ذینفع حق دارد پاسخ آن را ظرف یک ماه کتباً برای "همان نشریه" بفرستد؛ که مسئولان اداره کل آموزش و پرورش لرستان به جای این اقدام، خبرگزاری مهر را متهم به شیطنت رسانه ای کرده اند.
در این راستا خبرگزاری مهر، در این گزارش ضمن انتشار تصاویر حادثه دلخراش روز گذشته برای دانش آموزان روستایی، سخنان والدین آنها را منکعس می کند؛ شاید، وزیر محترم آموزش و پرورش صدای آنها را شنیده و برای رفع مشکل اقدام کند.
یادآور می شود که فایل صوتی همه مطالب مطرح شده در این گزارش و گزارش قبلی خبرگزاری مهر موجود بوده و تمام مواضع مطرح شده در این گزارشها مربوط به اظهارات والدین دانش آموزان است که انتظار دارند در این زمینه چاره اندیشی شود و خبرگزاری مهر بدون هیچگونه پیش داوری، قضاوت را به افکار عمومی واگذار می کند.
رضا گلی برادر دانش آموز تصادفی به نام "احمد گلی" ساکن روستای مورانی پلدختر به خبرنگار مهر گفت: در اثر سانحه رانندگی عصر دوشنبه سوم آذرماه جاری لگن پای چپ برادرم شکسته که نیاز به پلاتین دارد.
وی افزود: اگر دبیرستان روستای ما دایر بود دانش آموزان دبیرستانی مجبور نمی شدند برای تحصیل به شهر پلدختر بروند.
گلی گفت: در روستای مورانی با وجود داشتن ساختمان دبیرستان، اما دانش آموزان این روستا و روستاهای همجوار آن برای تحصیل به شهر می روند که این موضوع علاوه بر تحمیل هزینه به خانواده ها؛ خطرات جاده ای مانند حادثه امروز را به دنبال دارد.
این روستایی ساکن مورانی گفت: انتظار ما از مسئولان آموزش و پرورش این است که دبیرستان روستا بازگشایی شود تا فرزندان ما متحمل اینگونه حوادث تلخ و ناگوار و خطرناک و دلخراش نشوند.
محل رخ دادن حادثه تصادف
وی افزود: روستای مورانی مرکز دهستانی است که چندین روستای اقماری دارد که زیر پوشش این روستا هستند که باید مانند سال های گذشته که دانش آموزان در دبیرستان همین روستا در رشته های مختلف مشغول به تحصیل بودند هم اکنون نیز این روند با راه اندازی مجدد دبیرستان ادامه پیدا کند.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه اولیای دانش آموزان کشاورز هستند و ممکن است از عهده دخل و خرج و کرایه رفت و آمد فرزندان خود بر نیایند به بازگشایی دبیرستان نیاز داریم.
مرتضی احمدی برادر مجتبی احمدی که از دیگران مجروحان حادثه است نیز به مهر گفت: با وجود ۵۱ دانش آموز، دبیرستان نداریم و روزانه بابت کرایه رفت و آمد هر دانش آموز باید مبلغی هزینه پرداخت کنیم.
وی افزود: با وجود هوای نامساعد و فصل سرما جاده لغزنده و خطرناک است و خطرات جاده ای زیادی وجود دارد.
حجت ناصری ولی دانش آموز علیرضا ناصری نیز گفت: فرزندم سال اول دبیرستان است، روستای مورانی چهار هزار نفر جمعیت دارد که با منحل شدن دبیرستان روستا فرزندم باید روزانه مسافت ۲۴ کیلومتر مورانی - پلدختر و بالعکس را طی کند که با وجود جاده پر خطر معلوم نیست چه زمانی قربانی جاده شود.
وی افزود: اگر فرزندان ما در دبیرستان روستای خود درس می خواندند و مجبور نبودند خطرات این جاده پرترافیک، شلوغ و حادثه خیز را به جان بخرند ما این همه نگران رفت و آمد فرزند خود نبودیم.
ناصری گفت: امروز زن و بچه ام با دیدن صحنه های دلخراش تصادف وحشت زده شدند و از این پس هراس و نگرانی بیشتری برای رفت و آمد فرزندم دارند.
یکی دیگر از اهالی روستای مورانی به مهر گفت: از وقتی که دبیرستان روستا منحل شده مشکلات و گرفتاری ما دو چندان شده است.
احمدی افزود: اگر آموزش و پرورش مدعی زیر نُرم بودن تعداد دانش آموزان پسر دبیرستان مورانی است پس چرا روز اول این اداره از اهالی روستا زمین مطالبه کرده و دبیرستان ساخته اند و در این راستا بودجه بیت المال را هزینه کرده اند.
گفتگو با خانواده دانش اموزان
وی گفت: هم اکنون که دبیرستان در این روستا ساخته شده ولی به جای این که دانش آموزان روستاهای همجوار را برای تحصیل به این دبیرستان بیاورند آن را منحل کردند.
ناصری افزود: انتظار می رود برای جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهر و همچنین برای کاهش دلواپسی و نگرانی اولیای دانش آموزان برای رفت و آمد آنها و خلاص شدن آنها از دلهره خطرات جاده برای فرزندانشان، مسئولان دبیرستان را راه اندازی کنند.
وی گفت: اگر می خواهند فرزندان ما نیز درس بخوانند دبیرستان روستا را با رشته های مختلف دایر کنند نه این که بر عکس روستاهای اقماری که چند رشته دارند در این روستا تنها یک رشته تحصیلی وجود داشته باشد.
ناصری افزود: از مسئولان می خواهیم که دلسوزی کنند و نگذارند که دبیرستان روستای مورانی متروکه شود و به وسیله باد و باران یا بدون صاحب دیواره ها و ساختمان آن تخریب شود.
وی گفت: به دلیل این که فرزندان ما دور از ما و در شهر پلدختر مشغول تحصیل هستند ما نمی توانیم جهت سرکشی و جویا شدن از وضعیت اخلاقی و درسی آنها سالی یک بار به محل تحصیل آنها مراجعه کنیم.
ناصری افزود: ای کاش حادثه به وقوع پیوسته امروز مسئولان را بیشتر متوجه قضایا کند و مشکل دبیرستان روستای مورانی را حل کنند.
رضا اکار، ولی دانش آموز حسین اکار که در سانحه رانندگی مجروح شده به مهر گفت: دبیرستان روستای مورانی را به علت به حد نصاب نرسیدن منحل کردند در صورتی که این روستا هشت روستای اقماری دارد.
وی افزود:با وجود این فرزند دانش آموزم را با هزاران دلهره راهی شهر پلدختر برای تحصیل کرده ام در حالیکه برخی از دانش آموزان روستایی به علت وضع نامساعد مالی پول کرایه و توجیبی ندارند که به شهر بروند و درس بخوانند، آنها باید چکار کنند.
وی گفت: در این حادثه فرزندم مجروح شد امکان دارد در حادثه دیگر جان خود را از دست بدهد و قربانی اینگونه مسائل شود.
وی از در اختیار قرار ندادن سرویس توسط اداره آموزش و پرورش گلایه کرد و افزود: آموزش و پرورش باید برای اطمینان خاطر ما سرویس ایاب و ذهاب برای دانش آموزان روستا قرار می داد که این کار را نکرده و ما روزانه متحمل هزینه های زیادی می شویم که از توان برخی از ما خارج است.
اکار گفت: دانش آموزان شین آباد در آتش سوختند، مسئولان مواظب باشند تا دانش آموزان روستای مورانی در آتش حوادث جاده ای قربانی نشوند و تا دیر نشده به فکر چاره باشند.
ماشاالله احمدی ولی دانش آموز محمد جواد احمدی نیز به مهر گفت: در این حادثه مچ پای فرزندم که برای درس خواندن به پلدختر رفته از دو قسمت شکسته که پزشک متخصص گفته که باید پلاتین در پایش گذاشته شود.
وی با بیان اینکه هوا از این پس سرد و بارانی و جاده هم حادثه خیز است، گفت: آموزش و پرورش سرویس ایاب و ذهاب برای فرزندانمان قرار نداده و بارها گفته ایم ولی کسی به حرف ما توجهی نمی کند.
بنابر این گزارش، مسئولان آموزش و پرورش معتقدند که چون این حادثه برای دانش آموزان مدارس خاص رخ داده مسئولیتی در قبال آنها ندارند در حالیکه هم اکنون بسیاری از دانش آموزان روستای مورانی به دلیل انحلال دبیرستان خود در حال تردد در جاده هستند و ممکن است در آینده برای هر کدام از آنها چنین حادثه ای رخ دهد و به نظر می رسد باید از وقوع حوادث بعدی پیشگیری لازم صورت گیرد.
از سوی دیگر نبود سرویس ایاب و ذهاب برای این دانش آموزان مشکل دیگری است که مسئولان بازهم معتقدند به آنها ارتباطی ندارد و مشکل خود دانش آموزان و والدین آنها است تا بازهم قضاوت در این زمینه به افکار عمومی واگذار شود.
