بهروز غریبپور درباره نگاه و توجهی که باید در جشنواره بینالمللی تئاتر فجر به گرایش طراحی لباس در کنار دیگر گرایشهای تئاتر شود به خبرنگار مهر گفت: این قضیه بسیار مهم است و طبیعی است که جای جایزه طراحی لباس در جشنواره تئاتر فجر خالی است.
وی یادآور شد: برای من طراحی لباس آنقدر مهم است که 2 سال پیش غرفه لباس ایرانی را در استانبول برای نمایشگاه مد و لباس کشورهای اسلامی با میل و رغبت طراحی کردم چون دوست دارم این موضوع جدی گرفته و طراحی لباس برگرفته از فرهنگ ایرانی برای خانمها و آقایان انجام شود.
این کارگردان با سابقه تئاتر و تئاتر عروسکی در ادامه سخنان خود متذکر شد: به بسیاری از جنبههای تئاتر توجه نشده و طراحی نور هم جزو همین موارد است. یک اثر بدون طراحی نور قادر به نشان دادن ارزشهای خود نخواهد بود. طراحی صدا، افکتهای صوتی و گریم هم مورد این بیتوجهی قرار گرفتهاند.
غریبپور با اشاره به دوره مدیریت خود در خانه هنرمندان ایران و حضور در هیأت مدیره خانه تئاتر گفت: در آن زمان که در هیأت مدیره خانه تئاتر بودم طرح برگزاری جشن انجمنهای خانه تئاتر را همزمان با روز جهانی تئاتر ارائه دادم تا انجمنها از فعالان حوزه خود تجلیل و قدردانی کنند و به این شکل توجه بیشتری به گرایشهای تئاتری شود.
این هنرمند عرصه تئاتر به نبود توجه لازم به نیروهای فنی و متخصص در تئاتر اشاره کرد و افزود: به عنوان مثال در بروشور یک اثر نمایشی تنها در قالب آهنگری یا نجاری از نیروهای فنی و متخصص در ساخت دکور نام برده میشود و این در حالی است که حضور این نیروها در کیفیت اجرای صحنه یک نمایش بسیار مؤثر است.
وی تأکید کرد: جزو وظایف مدیریت کلان فرهنگی و هنری تربیت و حفظ نیروهای متخصص و ویژه است. در جهان این بخش مورد توجه قرار گرفته است. متأسفانه در تئاتر ایران به دلیل بیکار شدن نیروهای متخصص و فنی تئاتر، عنوان شغلی آنها نیز تغییر کرده و به عنوان مثال نیروی متخصص ساخت دکور، نگهبان پارکینگ شده است.
غریبپور اظهار امیدواری کرد به این حرفهها و گرایشها نگاهی جدی و دورنگرانه شود و در جشنوارههای تئاتری جایگاه و جایزهای به آنها اختصاص پیدا کند.
سرپرست گروه تئاتر «آران» که پیش از این کارگاه آموزش ساخت عروسکهای نخی را برای علاقهمندان و دانشجویان برگزار کرده بود، متذکر شد: نیروهای فنی و تخصصی در تئاتر ما به صورت خودرو شکل میگیرند که این امر باید تبدیل به روندی آموزشی شود تا نیروهای فنی تربیت و تجربیات آنها به صورت مداوم به نسلهای آموزش دیده بعد از خود منتقل شوند.