به گزارش خبرنگار مهر، حسن رسولی، فعال اصلاح‌طلب و استاندار خراسان در دولت اصلاحات یادداشتی را با موضوع ویژگی‌های یک توافق خوب هسته‌ای در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد.
متن کامل این یادداشت به شرح ذیل است:
اظهارنظر دقیق در مورد پرونده هسته ای مستلزم داشتن اطلاعات صحیح و کامل از جزئیات ابعاد فنی، حقوقی و سیاسی این موضوع مهم در حوزه امنیت ملی و سیاست خارجی است که بنده از دارا بودن این اطلاعات به صورت جامع و کامل محروم هستم. اما آنچه که بر اساس اخبار و اطلاعات می‌توانم بیان کنم، طرفین مذاکره یعنی جمهوری اسلامی و گروه ۱+۵ که در شرایط فعلی بیشتر نقش آمریکا برجسته و میدان‌دار اصلی است، دارای مواضع مشخص و روشنی هستند.
رئیس‌جمهور محترم در اهداف اعلام شده خود چه قبل از انتخابات ۹۲ و چه بعد از آن، به تحقق کامل حقوق حقه ملت ایران در دسترسی به دانش و تکنولوژی هسته‌ای تاکید کردند، به خصوص در گرماگرم مناظره‌های انتخاباتی، با بیان این گزاره که سانتریفیوژها باید بچرخد و در عین حال زندگی مردم هم باید بچرخد.
رئیس‌جمهور این هدف راهبردی را توأمان با هم به عنوان نظریه خویش، تبیین کرد و پس از رای‌آوری نیز یکی از مهم‌ترین اولویت‌های کاری دولت یازدهم را تامین حقوق هسته‌ای ایران، تعامل مثبت با دنیا و رفع تحریم‌های ظالمانه آمریکا و غرب و قطعنامه‌های بی‌سابقه‌ای که علیه ملت ایران صادر شده بود، اعلام کرد و با تغییر و تحولات کیفی، به معنای انتخاب تیم متخصص، حرفه‌ای و فراگیر مذاکره‌کننده و نیز مجاب کردن مسئولان کشور و بازگرداندن مدیریت پرونده هسته‌ای به وزارت خارجه و فعال کردن تحرکات مورد نیاز در حوزه سیاست خارجی به شکل توانمندتری نسبت به گذشته مقدمات لازم را برای رسیدن ایران به این اهداف مهیا کرد.
پیش از آن نیز رهبر معظم انقلاب در قالب فتوایی فقهی مبنی بر حرام شمردن تولید سلاح هسته‌ای، ضمن تاکید بر پایداری ملت و دولت ایران به حقوق هسته‌ای خویش، علامت روشنی را در جهت کاستن تبلیغات صهیونیست‌ها با هدف ایران‌هراسی و افکار عمومی دنیا، محافل دیپلماتیک طرف‌های مذاکره اعلام کرده بودند.
طرف دوم مذاکره ما با محوریت آمریکا و تاثیرپذیری از فشارهای صهیونیستی و برخی اشتباهات فاحش دیپلماتیک ایران در دولت گذشته اینگونه وانمود کرده و می‌کند که ایران به دنبال دستیابی به سطح بالای غنی‌سازی و تولید سلاح هسته‌ای است که در آن صورت بتواند هم نسبت به ایران‌هراسی در سطح منطقه و هم در سطح روابط بین‌الملل، امکان اعمال فشار بر ایران را همواره در اختیار داشته باشند.
توافق خوب، توافقی است که در طی مذاکرات دقیق، ابتکاری و سازنده، مذاکره‌کنندگان ایران بتوانند با تسلط بر فنون مذاکره چه از حیث شکل و محتوا، چه از حیث تنظیم نقشه راه مذاکره، پیش‌دستانه و با لحاظ کردن نقطه نظرات پیدا و پنهان حریفان در قالب گزینه‌های دقیق و کاملا کارشناسی شده، بهترین راه‌های دفاع از خویش با تکیه بر ساز و کارهای مجاب‌کنندگی افکار عمومی را انتخاب کنند.
مذاکره‌کنندگان در عین حال باید بتوانند به صورت هوشمندانه، دغدغه‌های طرف‌های مذاکره که در افکار عمومی دنیا با استفاده از قدرت بالای رسانه‌ای، باورهای ناصحیحی نسبت به سیاست‌های هسته‌ای ایران ایجاد کرده است را از طریق ساز و کارهای مذاکرات دیپلماتیک و شرایط توافق، فراهم کنند.
برای تداوم مذاکرات و نگهداشت طرفین پای میز مذاکره به منظور پرهیز از ورود به تخاصم به جای گفتگو، طرفین برگ‌هایی را در اختیار دارند که بین خطوط قرمز آنان و سطح ایده‌‌آل هر کدام از مذاکرات، قابل مطرح کردن و تعامل است.
به نظر می‌رسد در مراحل پایانی این مذاکرات چه در هیبت مذاکرات پنهان و چه در ساحت مذاکرات آشکار، طرفین مذاکره تلاش خواهند کرد که امتیازهای کسب شده را حداکثرسازی کنند و امتیازهای داده شده را به حداقل برسانند.
در عین حال باید به این نکته توجه کرد که پرونده هسته‌ای در سال‌های پس از پیروزی انقلاب، سومین موضوع کلیدی کشور ما در حوزه امنیت ملی است؛ یعنی پس از پرونده گروگان‌های آمریکایی در موضوع تسخیر لانه جاسوسی و قطعنامه ۵۹۸ در سال ۶۷ از حیث آثار وضعی که بر روی امنیت و منافع ملی داشته و خواهد داشت، سومین پرونده مهم است و با این تفاوت که ما در این پرونده فقط با یک طرف مواجه نیستیم، بلکه مقابل میز مذاکره‌کنندگان ما، قدرت‌های برتر جهانی هستند.
امروز روند مذاکرات که با راهبری‌های مقام معظم رهبری و نظارت و مدیریت ارشد آقای روحانی که دیپلمات کهنه‌کار ایران هستند و نیز تیم آقای ظریف و همچنین آقای شمخانی به نمایندگی از ملت ایران و به پشتوانه قدرت ملی و ظرفیت منطقه‌ای جمهوری اسلامی در شأن و منزلت کشور در مقابل دیپلمات‌های کشورها در سطوح مختلف به نحو شایسته و با اعتماد به نفس کامل، بروز و ظهور پیدا می‌کند، یکی از نشانه‌های توانمند شدن دستگاه دیپلماسی کشور است.
نکته‌ای در سال‌های گذشته به عنوان یکی از سئوال‌های جدی مطرح بوده است که آیا دستگاه دیپلماسی کشور در مواجهه با ظرفیت پر توان طرف‌های مقابل، یارای حضور و صحنه‌آرایی دارد یا خیر؟ تجربه ۱.۵ سال گذشته و نتایج حاصله که از زبان غربی‌ها بیان شده است، اثبات‌کننده توانمندی ما در این صحنه محسوب می‌شود.
عدم قبول توافق چند مرحله‌ای که ابتدا توسط مقام معظم رهبری کلید زده شد و سپس توسط متولیان پرونده هسته‌ای بروز و ظهور داشت، نشان دیگری از ظرفیت مناسب دیپلماتیک کشور ماست.
پیش‌بینی من این نیست که طی سال ۹۳ فراتر از برخی خبرهای ضد و نقیض، شاهد تحولی در این پرونده باشیم. ولی به نظر من در سال آینده شاهد ورود به مراحل پایانی و سرنوشت‌سازی در این پرونده خواهیم بود.
باید به نتیجه مذاکرات به خصوص از حیث لغو تمامی تحریم‌ها امیدوار بود و در عین حال نباید سرنوشت کشور را به نتیجه مذاکرات پیوند داد.
نظر شما