به گزارش خبرنگار مهر، شرکت ملی نفت ایران و بلاروس نفت شهریور ماه سال ۱۳۸۶ قرارداد طرح توسعه میدان نفتی جفیر به عنوان نسل جدید قراردادهای بیع متقابل را امضا کردند.
بر اساس این قرارداد، این شرکت اروپایی باید در مدت کمتر از ۳۶ ماه و با حفاری و تعمیر چهار حلقه چاه طرح تولید زودهنگام نفت از میدان جفیر را با ظرفیت تولید روزانه هزار بشکه اجرایی می کرد.
در نهایت با گذشت سه سال از امضای قرارداد، طرح توسعه زودهنگام نفت از میدان جفیر با ظرفیت تولید حدود سه هزار بشکه در روز مرداد ماه سال ۱۳۸۹ در مدار بهره برداری قرار گرفت.
همزمان با آغاز تولید زودهنگام نفت از میدان جفیر، به دلیل اختلاف نظر بین مسئولان شرکت ملی نفت و شرکت بلاروس نفت در مورد نحوه بهره برداری، چگونگی بازپرداخت منابع حاصل از توسعه میدان و برخی از مسائل فنی طرح توسعه فاز نخست این میدان نفتی به حالت تعلیق درآمده است.
از سوی دیگر با تعلیق قرارداد شرکت بلاروس نفت در طرح توسعه این میدان نفتی ایران، کاخ سفید که در اجرای تحریم های غیر قانونی شرکت نفتی بلاروس را که به دلیل همکاری نفتی با ایران تحریم کرده بود از فهرست سیاه خود خارج کرده است.
دیمیتری میرانچیک سخنگوی وزارت خارجه بلاروس در واکنش به این تصمیم کاخ سفید گفته است: تصمیم وزارت خارجه آمریکا برای لغو تحریم ها علیه شرکت دولتی بلاروس نفت در راستای دور جدید روابط بین آمریکا و بلاروس است.
این مقام بلاروس، تاکید کرد: این شرکت زمانی دراز از پروژه های نفتی ایران فاصله گرفته است؛ پروژه هایی که فعالیت در آن ها ناقض قانون تحریم های اقتصادی علیه ایران بوده است.
به گزارش مهر، بر اساس اهداف کلان شرکت ملی نفت ایران قرار بود در فاز نخست طرح توسعه میدان جفیر روزانه ۱۵ هزار بشکه نفت در فاز دوم توسعه ۲۵ هزار بشکه نفت با حفاری ۱۱ حلقه چاه در فاز یک و ۶ حلقه چاه جدید در فاز دوم به ظرفیت تولید نفت کشور افزوده شود.
ذخیره درجای میدان جفیر ۲.۱ میلیارد بشکه نفت خام است که ۸۹ درصد آن از لایه ایلام، ۶ درصد از لایه سروک و ۵ درصد از لایه گدوان برداشت خواهد شد و در مجموع ۹۵ درصد نفت سنگین و پنج درصد آن نفت سبک است.
نظر شما