لیلا ارشد در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص انواع کودک آزاری، اظهارداشت: در حال حاضر کودکآزاری های عاطفی، روانی ،جسمی و جنسی از سوی خانوادهها انجام میشود و معمولا کودکآزاری عاطفی و جسمی توامان با هم شکل میگیرد.
وی گفت: هنگامی که مادر یا پدری از دست کودک عصبانی میشود، قبل از اینکه تنبیه جسمی صورت گیرد، حتما تحقیر و توهین و حتی نگاه بد به کودک انجام شده که این خود نوعی کودکآزاری محسوب میشود.
مدیرعامل سابق انجمن حمایت از حقوق کودکان با تاکید بر اینکه با پیچیدهتر شدن و صنعتی شدن جوامع، کودکآزاریها نیز بیشتر میشود، گفت: البته نقش رسانهها و فعالیت آنها در این زمینه باعث شده که کودکآزاری بیشتر مطرح شود، اما نمیتوانیم بگوییم کدام یک از انواع کودکآزاریها بیشتر رخ میدهد.
ارشد تاکید کرد: به عنوان فعال حقوق کودک و مددکار اجتماعی طی سالهای فعالیت خود نمونههای بارزی از کودکآزاری و عدم توجه والدین به فرزندانشان را دیدهام که دلیل اصلی آنها نداشتن آموزش و آگاهی لازم از سوی خانوادههاست.
این فعال حقوق کودک از جای خالی شیوههای فرزندپروری انتقاد کرد و گفت: باید به جوانان شیوههای فرزندپروری و اداره زندگی، همسرگزینی و ... آموزش داده شود اما متاسفانه جای خالی این آموزشها احساس میشود. بنابراین والدین در بسیاری از مواقع دست به اقدامی میزنند که هدف آنها برای تربیت کودک است اما اثرات تخریبی آن رفتار مانند آزارها تبعات و اثرات ناخوشایندی تا بزرگسالی همراه خواهد داشت.
ارشد به نبود قوانین حمایتی از کودکان اشاره کرد و گفت: در قانون اساسی عنوان شده تنبیه به قدر کفایت برای تربیت کودک اما هیچ وقت این قدر کفایت ،تبیه و تربیت تعریف نشده و هر فردی (پدر یا مادر) از نظر خود فرزندش را تنبیه میکند که متاسفانه قدر آن مشخص نیست و این مشکلی است که از سالهای گذشته وجود داشته و همچنان باقی است.
به گفته وی، حمایتهای قانونی و آموزش به جوانان در مواقع مختلف میتواند در تربیت فرزندان نقش موثری داشته باشد و از کودکآزاری جلوگیری شود.
این فعال حقوق کودک تاکید کرد: آموزش به جوانان باید از طریق صدا و سیما، آموزش و پرورش، خانوادهها و عمومی انجام گیرد، چرا که در حال حاضر تربیت کودک موروثی شده؛ در حالی که باید پدر و مادر شناخت دقیقی از وظایف خود برای تربیت و مراحل رشد کودک داشته باشند تا بتوانند آنها را به بهترین نحو تربیت کنند.
به گفته ارشد، در طول سالهای دانشگاه، دبیرستان و قبل از ازدواج باید راهکارهای تربیت فرزند به جوانان و نوجوان آموزش داده شود.
وی با اشاره به اینکه معمولا در اغلب خانوادهها در ابعاد متفاوت کودکآزاری عاطفی وجود دارد، گفت: تحقیر، توهین، نگاه سرد،نادیده گرفتن، مقایسه ، تبعیض و ... از مصادیق کودکآزاری عاطفی محسوب میشود و به دلیل اینکه والدین نمیدانند در هر سن با کودک چه رفتاری داشته باشند، برای کوچکترین مسائلی، کودکان خود را آزار میدهند.
این مددکار اجتماعی کودک به لایحه حمایت از حقوق کودک و نوجوان اشاره کرد و اظهار داشت: در سال ۸۳ با کمک فعال حقوق کودک و متخصصین این لایحه به تصویب رسید و بعد از آن بود که کودک آزاری جرم عمومی محسوب شد بطوریکه هم اکنون هر فردی می تواند کودک آزاری را گزارش کند درحالیکه در گذشته اینچنین نبود.
وی به مشکلات خط ۱۲۳ اورژانس اجتماعی بهزیستی اشاره کرد و افزود: بعد از گذشت چند سال هنوز مددکاران بدون حکم قضایی اجازه ورود به خانه را ندارد و همین موضوع را سخت و روند کار را طولانی می کند.
مدیرعامل سابق انجمن حمایت از کودکان به وجود کودکان فاقد شناسنامه در کشور یعنی کودکانی که از روابط صیغه های ثبت نشده بدنیا آمده اند و درحال حاضر پدر آنها را ترک کرده،اشاره کرد و گفت: در حال حاضر تعدادی از کودکان در کشور زندگی میکنند که در سنین مختلف بوده اما شناسنامه ندارند و گرفتن شناسنامه برای آنها بسیار سخت است، اما در قانون دهه ۱۳۳۰ امکان گرفتن شناسنامه برای مادران وجود داشته که متاسفانه اجرایی نمیشود و ما خواستار اجرایی شدن این قانون که مربوط به سالهای گذشته است، هستیم.
ارشد اظهار داشت: این کودکان از والدین ایرانی متولد شدهاند.
عضو سابق هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان با اشاره به اینکه حمایتهای قانونی و اجتماعی در کشورمان از کودکان کمرنگ است گفت: هنوز خیلی راه طولانی در پیش داریم تا شرایط بهتری برای کودکان فراهم شود.
وی گفت: ایران در سال ۱۳۷۲ به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته و بر همین اساس باید داشتن شناسنامه را حقی برای کودک دانسته و نسبت به اجرای مفاد این کنوانسیون اقدام کند.
نظر شما