به گزارش خبرنگار هنري " مهر " در اين جلسه كه به همت انجمن منتقد ين و نويسندگان تئاتر ايران برگزار شد، " عبدالحسين مرتضوي" يكي از دو كارگردان نمايش " هوسنامه مرد پرهيزگار " در مورد اجراي متون كهن گفت: بايد روي متن هاي قديمي و كهن كار شود و اگر به روش درستي اين فعاليت انجام شود، اين متون قابليت هاي نمايشي بسياري دارند.
در ادامه جلسه يكي از تماشاگران درباره ساختار مقطع روايت در روايت اثر سئوال كرد كه " ميترا علوي طلب " ديگر كارگردان اين نمايش در جواب اين تماشاگر گفت: در جهان ساختاري به نام اپيك وجود دارد كه تماشاگر را به آرامش و خونسردي دعوت مي كند و با قطع صحنه هاي نمايش ، مخاطب را از تحت تاثير قرار گرفتن باز مي دارد و او را دعوت به تعقل مي كند، در اين جا هم ما چنين روشي را به كار برديم. البته به طور كامل از اين روش استفاده نشده است بلكه فقط در صحنه هاي كوتاهي از اين روش استفاده كرديم.
يكي ديگر از تماشاگران با كسالت بار خواند ن ساختار نمايش، گفت: هدف نمايش يعني ارتباط با مخاطب كه در اين نمايش تا حد زيادي از دست رفته است. تماشاگر ديگري درباره طراحي صحنه و استفاده از موسيقي اجرا پرسيد و گفت: وقتي نمايش شما روي مفاهيم اسطوره اي كار مي كند، قطعا براي طراحي صحنه و ميزانسن هايتان هم تحليل اسطوره اي بايد داشته باشيد. مخصوصا شكل مستطيل مفاهيم اسطوره اي را در ذهن مخاطب زنده مي كند. مرتضوي نبز در جواب اين تماشاگر گفت كه به مفاهيم اثرعقيده اي ندارم و دلش نمي خواهد چيزي را معني كند.
علوي طلب هم گفت: ويژگي كار ما ايجاب مي كردكه موسيقي با وسايل ابتدايي ايجاد شود و با اين كه ما مي توانستيم از موسيقي ديگري استفاده كنيم اما ترجيح داديم تماشاگر اين وسايل ابتدايي را ببيند و لذت ببرد.
علوي طلب درباره اين كه چرا بازيگران از كنار اين وسايل مي گذرند و يا كنار آن مي نشينند اما هرگز از آن استفاده اي نمي كنند، گفت: پيشنهاد خوبي است، از پيشنهادتان متشكرم.

جلسه گفت و شنود با دست اندركاران نمايش " هوسنامه مرد پرهيزگار " روز پنج شنبه 27 شهريور ماه ساعت 21 در تالار سايه تئاتر شهر برگزار شد.
کد خبر 25578
نظر شما