سبلان جزو هفت قطب گردشگری کشور است/ «شیروان دره» مستعد ثبت جهانی

قادر تقی زاده در گفتگو با خبرنگار مهر قطب های گردشگری را محلی توصیف کرد که تاثیرات گردشگری آن محدود به یک استان نیست.

وی افزود: به عنوان مثال دریا و کوه گستره تاثیرگذاری فراتری به نسبت یک استان دارد و سبلان نیز به دلیل جاذبه های متعدد گردشگری به عنوان قطب گردشگری کشور انتخاب شده است.

معاون گردشگری میراث فرهنگی استان تاکید دارد که این کوه زیستگاه جانوری و گیاهی بی نظیر بوده و از منظر کارشناسان محیط زیست به عنوان یک اثر طبیعی ملی به ثبت رسیده است.

تقی زاده در خصوص ثبت جهانی این اثر گفت: یونسکو برای ثبت جهانی آثار کشورها محدودیت قائل است و هر کشور سالانه می تواند یک اثر را به ثبت رساند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا وعده سه ساله ثبت جهانی این اثر با توجه به پیشنهاد کوه دماوند و کویر لوت امکان پذیر است، ادامه داد: بنده هم معتقدم این زمان کافی نیست.

معاون گردشگری میراث فرهنگی استان تاکید دارد که تقاضای استان ها جهت ثبت آثار تاریخی و طبیعی بالا بوده و هر استان به دنبال ثبت اثر خود است.

تقی زاده با ابراز امیدواری مبنی بر تحقق اظهارات مدیران سازمان میراث فرهنگی در ثبت جهانی این اثر تاکید کرد: ما در خود استان آثار دیگری هم داریم که مستعد ثبت جهانی هستند.

وی افزود: به عنوان مثال «شیروان دره» این قابلیت را دارد که به عنوان ژئوپارک معرفی شود و با توجه به سهمیه های محدود این به توان خود استان بر می گردد که نسبت به ثبت جهانی تلاش کنند.

شیروان دره‌سی دومین ژنو پارک خاورمیانه

شیروان دره‌سی (دره شیروان) با مساحت تقریبی ۷۵ کیلومتر مربع یکی از یازده زیستگاه وحشی است که در منطقه سبلان و در حدود ۲۰ کیلومتری جنوب شرقی مشگین شهر و در نزدیکی لاهرود واقع شده‌ است.

شیروان دره سی دره عمیق و عریض است که بریدگی‌های دیواره‌های صخره‌ای، چشم انداز ویژه‌ای به این منطقه بخشیده‌ و سنگها در آن به صورت تندیس‌هایی دیده می‌شوند که انسان فکر می‌کند هرکدام به دست هنرمندی با ذوق تراشیده شده ‌است.

این دره از قسمت جنوب به دامنه شمالی سبلان (هرم) از شرق به جاده لاهرود - شابیل، از غرب به هوشنگ میدانی و از شمال به زمین ‌های روستای «قلچقلو» می رسد.

این پارک طبیعی به عنوان دومین ژنو پارک خاورمیانه مراحل ثبت خود را در سازمان یونسکو سپری می کند، این منطقه دارای ویژگی های منحصر به فرد جغرافیایی حیات گیاهی و جانوری بوده و زیستگاه دائمی جانوران متعددی مانند خوک، روباه، گرگ، قوچ، میش ارمنی، خرس قهوه‌ای، کبک، قمری و تعدادی پرندگان مهاجر است.