به گزارش خبرگزاری مهر، متن کامل بیانیه علیرضا منصوریان که روی سایت باشگاه نفت تهران قرار گرفته است، به شرح زیر است:
«روزی میآیم که بعضى از آقايان دلواپس «ناپختگیام» نباشند!
هواداران عزیز استقلال و نفت تهران، سلام؛ قبل از هر سخنى پوزش بنده را بابت خلف وعده در انتشار بيانيه پذيرا باشيد. قلبا تصميم به نگارش این نامه نداشتم اما نظرات، انتقادات و حمايتها باعث شد تا چند سطرى را صرفا براى روشن شدن حقايق برای تان بنویسم. این تاخیر خود خواسته بود زیرا نمیخواستم خدای ناکرده نوشتهام تاثیری بر روند انتخاب سرمربی جدید تیم محبوبم استقلال داشته باشد.
قصه مربیگری در استقلال، رویایی که تنها دلیلم برای روی آوردن به مربیگری بعد از پایان دوران فوتبالم بود از روزی شروع شد که دوست خوب و عزیزم مقداد نجفنژاد در تماسی از من خواستند تا خود را برای حضور در این تیم آماده کنم.
با اعلام برنامه ٣ ساله براى تغييرات كلى، بعد از فینال جام حذفی بود که این بحث کمی جدیتر پیش رفت. اگرچه هنوز یکسال از قراردادم با نفت تهران باقى مانده بود. البته برای ارائه برنامه به استقلال، چیزی را از کسی پنهان نکردم. همان ابتدا در نشستی با مسئولان باشگاه نفت تهران، همه چیز را خیلی صادقانه مطرح کردم و گفتم مشغول مذاکره با استقلالیها هستم.
وقتی برای نخستین بار رودرروی بهرام افشارزاده نشستم، از من برنامهای برای تغییرات در استقلال خواستند. من برایشان از ایدههایم گفتم. در نشست سه ساعته دوم، برنامهای را به ایشان در ۲۲ بخش ارائه دادم، برنامهای که خواسته اصلى مدیریت باشگاه برای تغییرات اساسى و بنیادین در چارت مدیریت تیمداری و ايجاد فضاى امنيت شغلى براى سرمربى در طول مدت قرارداد بود. اینکه چطور بر اساس اصول آکادمیک و اصول مدرن باشگاهدارى استقلال بتواند همچون سال گذشته در باشگاه نفت تهران از نوجوانان تا بزرگسالان، فوتبال علمی را در باشگاه نهادینه کند، كارى كه درفوتبال امروز دنیا امرى عاديست.
پس از ارائه این برنامه به رسم رایج در فوتبال حرفهای، از مدیران باشگاه استقلال خواستم تا مذاکرات با باشگاه نفت را برای رسیدن به توافق بر عهده بگیرند چون هنوز یکسال با نفت قرارداد داشتم و بنا به اصول حرفهای فوتبال و به دور از احساسات قلبى، تصميم نهايى را به باشگاه نفت سپرده و منتظر ماندم تا آنچه را خداوند صلاح دانست، انجام شود.
جا دارد تشکر ویژهای داشته باشم از بهرام افشارزاده عزیز. ایشان در آن زمان به دلیل پذیرش مسئولیت جدیدشان در وزارت ورزش، ماندنشان در استقلال در هالهای از ابهام بود اما با تمام وجود وقت گذاشته و ريسك حرف و حديثهاى جانبى را به جان خريد تا اوضاع نابسامان تیم محبوب ما استقلالیها را سامان دهد. این اراده را در طى سه جلسه رودررو با ایشان و همچنین در نشست مشترکی که با آقای نصرالله سجادی، معاون وزیر ورزش داشتم دیدم و حمايت كامل ايشان را در تغييرات همراه خود حس کردم.
برای حسن اعتمادی که مجموعه وزارت ورزش از شخص محمود گودرزی، نصرالله سجادی و همچنین بهرام افشارزاده در این مدت به من داشتند، کمال تشکر را دارم اما آنچه سبب شد تا نتوانم در خدمت تیم عزیزم باشم ریشه در تفکری داشت که جمعی از دوستان تصمیم ساز باشگاه استقلال داشتند.
هر بار نام علیرضا منصوریان در سه هفته گذشته برای استقلال مطرح شد، گروهی از دوستان در استقلال خیلی سراسیمه یک جمله را تکرار میکردند: «او هنوز پختگی لازم برای نشستن روی نیمکت استقلال را ندارد.» یک بار در مقام عضو هیات مدیره، باری دیگر در مقام کمیته فنی، گاهی با استفاده از نام پیشکسوت و در نهایت، با حضور دوباره بعضى از این اساتید در هیات مدیره جدید باشگاه.
تفکری که بیشک بسیاری از مدیران باشگاههای بزرگ فوتبال دنیا در روزهایی که نیمکتهای تیم شان را به مربیان جوانی چون گواردیولا، لوییس انریکه، ديگو سيمونه ، یورگن کلینزمن، يورگن كلوپ و ...... میسپردند، نداشتند. مربیانی موفق اما جوان که نسل نوی فوتبال دنیا را ساختند و این موفقیت را مدیون اعتماد مدیرانی بزرگ هستند که به آنها اعتماد داشتند.
اینجا اما آقايان نگران بیتجربگی مربی جوانی چون علیرضا منصوریان بودند و این واهمه به حدی بود که درست در دور نهایی مذاکراتم با باشگاه نفت برای گرفتن رضایتنامه كاملا علنى شد. دو استاد عزیز که هنوز ساعتی از انتخابشان به عنوان اعضای جدید هیات مدیره نمیگذشت، رسما اعلام کردند: «نشستن روی نیمکت استقلال برای علیرضا منصوریان زود است»
این تکرار واژه « نداشتن تجربه» حتی سبب شده بود بخشی از شما هواداران عزیز هم در نظراتی که پای اخبار مربوط به حضور علیرضا منصوریان مینوشتید، از من بخواهید زمانی به تیم بیایم که دیگر دوستان دغدغه كمى تجربه بنده را بهانه نكنند.
به هر صورت آنچه در اطراف باشگاه استقلال اتفاق افتاد را برای گرفتن تصمیم نهایی با توصیه های برادرانه اساتید موفق مدیریتی باشگاه استقلال یعنی آقایان اولیایی، فتح اللهزاده و امیر واعظ آشتیانی جمعی از بزرگان كه به بنده را در امور اجتماعى، مديريتى، فنى و رسانه اى راهنمایی میکردند در آمیختم. همچنين تمام برادرانم در باشگاه نفت تهران بار دیگر مرا به این باور رساندند که چون همیشه یاورم هستند. اینگونه بود که تصمیم گرفتم زمانی به استقلال بیایم تا دیگر از دیدگاه این آقايان محترم «پختگی لازم» را داشته باشم تا جاى بهانه باقی نگذارم.
امروز که برای تان این چند سطر را نوشتم، مانند همیشه آرزویم موفقیت روز افزون استقلال است. به مربى عزيزم پرویز مظلومى از صميم قلبم تبريك گفته و آرزوى بهترينها را برايش دارم. امیدوارم امسال استقلال گامی بلند به سوی رسیدن به بهترین جایگاه فوتبال ایران بردارد.
اما در پایان باید تشکری داشته باشم از برخورد حرفهايى مجموعه مدیریتی باشگاه نفت که به رغم تعهد حرفهایام به این باشگاه به احساساتم احترام گذاشتند و هرگز به روى من نياوردند و اجازه دادند برای رسیدن به رویایم با مجموعه مدیران استقلال مذاکره کنم.
از هیات امنای ورزش نفت تا مدیرعامل تیم جناب منصور قنبرزاده و از همه مهمتر برادر عزیزم بهرام میرشیبانی که چون همیشه مثل کوه پشتم بودند و نصيحتهاى آقايان مهندس شهريارى، رحیم ایرانیان و مخصوصا احمد ابراهيمى معاون باشگاه نفت کمال تشکر را دارم.
امیدوارم دست در دست یکدیگر به سوی هدف بزرگ امسال مان قدم برداریم و نفت آسیایی مان را به جایگاهی رفیع برسانیم.
برادر شما، عليرضا منصوريان»
نظر شما