دبه‌ درآوردن‌ها بیشتر می‌شود/ افزایش قدرت چانه‌زنی با مصوبه مجلس

مهرداد بذرپاش در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به مصوبه اخیر مجلس شورای اسلامی مبنی بر الزام دولت به حفظ دستاوردها و حقوق هسته ای ملت ایران، اظهار داشت: نکته ای که در رابطه با این مصوبه وجود دارد، این است که مصوبه مجلس اصل ۷۷ و ۱۲۵ قانون اساسی را کنار نمی‌گذارد؛ یعنی هنوز هم توافق نهایی باید به تصویب مجلس برسد.

وی افزود: تنها یک استثناء وجود دارد و آن هم این است که مصوبه شورای عالی امنیت ملی که به تایید مقام معظم رهبری رسیده باشد، اعلام کند که نیاز به تصویب مجلس نیست.

عضو هیات رئیسه مجلس ادامه داد: اگر توافق نهایی مسیر شورای عالی امنیت ملی را طی نکند، نمی‌توانیم با قانون عادی قانون اساسی را دور بزنیم؛ قانون اساسی بالاترین سند اداره کشور است و این دو اصل آن، تصریح دارند که هرگونه توافق بین‌المللی باید به تصویب مجلس برسد و بعد از تصویب مجلس، مقامات اجرایی می‌توانند آن را امضا کنند.

قانون هسته‌ای مجلس می‌تواند پشتوانه «نه» گفتن تیم مذاکره‌کننده باشد

بذرپاش به مخالفت نماینده دولت در صحن علنی مجلس در هنگام بررسی نهایی این طرح اشاره کرد و اظهار داشت: به نظر من، این دوستان باید با نگاه مثبت‌تری برخورد کنند، چرا که این مصوبه واقعا برای کمک به تیم مذاکره‌کننده هسته ای است و قدرت چانه‌زنی آنها را بالا می‌برد.

وی در توضیح این مسئله گفت: از تیم مذاکره کننده هسته ای سوال کردیم که چرا برای برداشتن تحریم‌های آمریکا از همان واژه «لغو» که برای تحریم های اتحادیه اروپا به کار رفته، استفاده نکرده اید و واژه «تعلیق» را به کار برده‌اید؛ یکی از اعضای تیم پاسخ داد که طرف آمریکایی به ما گفته که کنگره مخالف این مسئله است! یعنی برای یک کلمه که قرار است نگارش شود، مسئله را به مخالفت کنگره یا رئیس جمهور یا اتحادیه اروپا ارجاع می‌دهند.

عضو هیأت رئیسه مجلس ادامه داد: طرف ایرانی هر خواسته به حقی را که مطرح می‌کند، طرف مقابل درباره همه آنها از زبان خودشان «نه» نمی‌گوید، بلکه برای مخالفت با هر کدام از این خواسته ها به مصوبات کنگره، سنا، اتحادیه اروپا و تحریم‌های اولیه و ثانویه یا قطعنامه های شورای امنیت استناد می‌کنند.

بذرپاش افزود: حتی خبر داریم که در مواردی، مخالفت خود را با برخی از خواسته‌های ما به رویه‌های اجرایی فلان وزارتخانه ارجاع می‌دهند که از جمله آنها در حوزه بانکداری است.

وی تصریح کرد: واقعیت این است که در مذاکرات در رابطه با همه موارد مدنظر ما، شرمن یا کری رأساً مخالفت نمی‌کنند و مسئله را به قانونگذاری های صورت گرفته ارجاع می‌دهند؛ اما در مقابل، طرف ایرانی مجبور است خودش همه «نه» ‌ها را بگوید، یعنی هر روز طرف آمریکایی خواسته جدیدی بر روی میز می‌گذارد؛ مخصوصا اینکه بعد از لوزان، خواسته های جدیدی بر روی میز گذاشته اند و این مسئله دبه درآوردن آنها نیز مربوط به همین بوده است.

نماینده مردم تهران در مجلس تاکید کرد: با توجه به این مسائل وقتی یک قانون تصویب می‌شود و پشتوانه تیم مذاکره‌کننده ما قرار می‌گیرد، آنها می توانند به استناد همین قانون به خواسته‌های نامشروع طرف مقابل «نه» بگویند، یعنی ضریب چانه‌زنی تیم مذاکره‌کننده به طرز قابل توجهی بالا می‌رود و بسیاری از «نه» های به حقی را که در مقابل خواسته های نابحق آنها می‌توان گفت، به همین مصوبه ارجاع می‌دهند.

تنزل از «لغو همه تحریم‌ها» به «تعلیق بخشی از تحریم‌های هسته‌ای»

بذرپاش در پاسخ به انتقادات برخی محافل سیاسی که این مصوبه را باعث بسته شدن دست تیم مذاکره‌کننده هسته ای عنوان می‌کنند، اظهار داشت: مگر این مصوبه چه چیزی می‌گوید که باعث بسته شدن تیم می‌شود!؟ آیا مذاکره‌کنندگان ما واقعا می‌خواهند بپذیرند که از مراکز نظامی و دانشمندان ما بازدید شود؟ خیلی بعید است.

وی ادامه داد: آیا واقعا تیم مذاکره‌کننده ما قائل به این نیست که همه تحریم ها باید به طور یکجا همزمان با شروع تعهدات ما لغو شود!؟ به نظر من تیم مذاکره‌کننده نیز همین نظر را دارد، چون اگر غیر از این باشد که نقض غرض است.

این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: این قابل قبول نیست که ما همه تعهداتمان را انجام دهیم، سپس یک داور نابحقی به اسم آژانس اگر انجام این تعهدات را تایید کرد، طرف مقابل یک مرحله از کار را انجام دهد. بنابراین مصوبه مجلس دست تیم هسته ای را باز گذاشته و فقط چند خط قرمز را یادآوری کرده است.

بذرپاش با اشاره به مسئله لغو تحریم ها و دلیل تاکید بر روی آن در مصوبه مجلس، گفت: اینها در ابتدا لغو کل تحریم‌ها را وعده داده بودند، سپس گفتند فقط تحریم‌های هسته ای لغو می شود، در ادامه گفتند که لغو مطرح نیست و فقط تعلیق می‌شود، حالا می‌گویند همه تحریم‌های هسته ای تعلیق نمی‌شود، بلکه بخشی از آنها آن هم نه به طور یکجا که در طول زمان، تعلیق می‌شود.

وی تصریح کرد: هر چقدر جلوتر برویم وضعیت بدتر خواهد شد و آنها بهانه‌های بیشتری برای دبه درآوردن در رابطه با همین حداقل‌ها نیز خواهند آورد؛ بنابراین تیم مذاکره‌کننده ما باید بتواند در یک نقطه ای بایستد و بگوید این خواسته شما خلاف قانون مجلس است و من نمی‌توانم قبول کنم؛ در این صورت، قدرت مانور آنها برای کمتر امتیاز دادن و بیشتر امتیاز گرفتن افزایش پیدا می‌کند.