پویا سرایی در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح تازه ترین فعالیت های موسیقایی خود گفت: بعد از انتشار قسمت اول «روشنا» که پروژه ای بر اساس بداهه نوازی موسیقی دستگاهی ایران با محوریت تم «ونوشه» اثر حمید متبسم است، بخش دوم این اثر نیز اوایل تیر ماه سال جاری منتشر شد. اساسا هر بخش از پروژه «روشنا» مشتمل بر بداهه نوازی های کوتاه در یک مایه، گوشه یا دستگاه به صورت آوازی یا متریک است که ما تصمیم داریم بر اساس اقتضای زمانی که پیرامون آن برنامه ریزی می کنیم آن را در فضای مجازی منتشر کنیم.
وی در توضیح این پروژه موسیقایی بیان کرد: این پروژه عرصه ای از موسیقی دستگاهی با رویکردی خلاقانه است که ما تلاش کردیم با برداشتی آزاد از موسیقی سنتی به ویژه موسیقی که در برنامه «گلها» ارائه می شد آن را با هدف گسترش فرهنگ بداهه نوازی و موسیقی دستگاهی ایران منتشر کنیم. البته در قسمت دوم این پروژه کوشیده ایم تم اصلی قطعه «ونوشه» به آهنگسازی حمید متبسم که در دهه ۶۰ توسط گروه عارف و در دهه ۸۰ توسط ارکستر سیمرغ برگزار شده بود دستمایه ای برای بداهه نوازی باشد.
این نوازنده سنتور با اشاره به کنسرت «چون سنگ، چون آتش» که بهمن ماه سال گذشته با هنرمندی وی و پژمان حدادی در تالار رودکی تهران برگزار شد، گفت: طبق برنامه ریزی هایی که انجام گرفته به زودی آلبوم تصویری این کنسرت نیز توسط انتشارات ققنوس منتشر می شود. در این کنسرت که شامل دونوازی سنتور به نوازندگی من و سازهای کوبه ای به نوازندگی پژمان حدادی بود، یکی از مایه های موسیقی دستگاهی دستمایه بداهه نوازی هایی قرار گرفت که خوشبختانه با استقبال خوب مخاطبان نیز مواجه شد.
آهنگساز آلبوم «گاهی سه گاهی» به خوانندگی محمد معتمدی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا در ارکستر موسیقی ملی حضور ندارد، توضیح داد: برنامه هایی پیش بینی شده بود که در کنسرت پیش روی ارکستر موسیقی ملی به عنوان سولیست در چند قطعه حضور داشته باشم حتی قطعاتی از آثار روح الله خالقی و غلامحسین بنان نیز قرار بود تنظیم و برای نوازنده ها ارسال شود اما متاسفانه فرصت بسیار کم بود و من نتوانستم به این دوره از کنسرت ارکستر موسیقی ملی برسم. البته به دلیل سفر خارج از کشوری که برایم پیش آمده تا مدتی نمی توانم در خدمت ارکستر باشم اما تمام تلاش خودم را انجام می دهم که هر وقت فرصتی برای همکاری به وجود آمد در کنار ارکستر حضور داشته باشم.
این هنرمند به موضوع رپرتوارهای ارکستر موسیقی ملی نیز اشاره کرد و گفت: به اعتقاد من با توانمندی هایی که درحوزه فعالیتی استاد فخرالدینی وجود دارد باید به فکر یک نفس تازه و ارائه کارهای جسورانه در برنامه های این ارکستر باشیم. اینکه بخواهیم به صورت مستمر به موسیقی گلها و آثار گذشتگان بدون هیچ خلاقیتی رجوع کنیم به نظر من چندان ثمربخش نیست. البته که کارهای استادانی چون حسین دهلوی، روح الله خالقی دارای ارزش های نهفته ای هستند که اتفاقا بسیار هم فنی هستند اما من باز هم تاکید می کنم اگر دائم به قدیم نگاه نکنیم و به فکر کارهای جسورانه تری باشیم قطعا اتفاقات خوبی در ارکستر موسیقی ملی ما می افتد.
وی درباره حضور نیافتن در ارکستر سازهای ایرانی به رهبری اسماعیل تهرانی نیز بیان کرد: ایده تشکیل ارکستر سازهای ایرانی ایده بسیار خوبی بود که جای خالی آن در مجموعه ارکسترهای موسیقی کشورمان به شدت احساس می شد اما حضور در این ارکستر نیازمند گذاشتن یک وقت زیاد با تمرکز بالا برای ارائه یک اثر خوب است کما اینکه آقای تهرانی نیز از جمله هنرمندان شایسته موسیقی این سرزمین است که می تواند در بهبود شرایط کیفی ارکستر نقش موثری را ایفا کند. اما نکته مهم اینجاست میزان دستمزدی که برای نوازندگان حرفه ای ارکستر در نظر گرفته شده به هیچ عنوان متناسب با تلاشی که صورت می گیرد نیست، یعنی مبلغی که برای یک نوازنده ارکستر سازهای ایرانی در نظر گرفته شده فقط متناسب با دو تا سه روز تمرین است از این جهت تصمیم گرفتم با تمام احترامی که به این ارکستر نوپا و با کیفیت دارم از فضای اجرایی خارج شده و در بحث مشاوره خدمتگزاری کنم.
سرایی اظهار کرد: شاید مبلغی که برای نوازندگان ارکستر سازهای ملی در نظر گرفته شده برای دوستان کم تجربه تر از من در ارکستر خیلی هم خوب باشد اما این مبلغ برای نوازندگان حرفه ای واقعا نا کافی است و نمی توان با این شرایط مالی کار را ادامه داد. البته همانطور که گفتم آقای اسماعیل تهرانی از جمله هنرمندان خوب موسیقی سنتی ما هستند که سنتورنواز بسیار فوق العاده ای هستند و تا آنجا که آثارشان را شنیدم متوجه شدم وی از جمله هنرمندان خوب و با کیفیت این هنر هستند که ارکستر سازهای ایرانی می تواند از حضورشان بهره مند شوند.
این مدرس موسیقی با اشاره به تشکیل ارکستر سازهای ایرانی تاکید کرد: تشکیل این ارکستر اتفاق بسیار خوبی است و به اعتقاد من این اتوریته علی رهبری بود که سرانجام باعث تشکیل این ارکستر شد. البته امیدوارم شرایط به گونه ای رقم بخورد که ما شاهد تشکیل و تداوم ارکستری باشیم که جای خالی آن به شدت در موسیقی کشورمان حس می شد.
نظر شما