نیما ذاکری سعید هنرمند فعال در زمینه چرم در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به اختصاص چند غرفه به فروش صنایع دستی در حاشیه برگزاری نمایشگاه فرش دستبافت گفت: امسال هم نمایشگاه فرش، طبق روال هر سال از اول تا هفتم شهریورماه در نمایشگاه بینالمللی تهران برگزار میشود و در نمایشگاه پیشرو، چند غرفه هم به صنایع دستی اختصاص داده شده است.
به گفته این هنرمند فعال در زمینه چرم، هزینهای که هنرمندان باید در ازای اجاره غرفه در این نمایشگاه بپردازند برابر با هرمتر مربع ۹۰ هزار تومان است و متأسفانه درصد کمی از هنرمندان میتوانند چنین مبلغی را پرداخت کنند.
ذاکری سعید همچنین از برگزاری نمایشگاه زنان کارآفرین خبر داد و گفت: قرار است زنانی که دارای مشاغل خانگی هستند یا در کارگاههای کوچک فعالیت میکنند نیز، فرآوردههای دستی خود را از ۲۴ تا ۲۷ شهریور به نمایش بگذارند اما هیچکدام از این نمایشگاهها رایگان نیست.
این هنرمند فعال در حوزه چرم، بیمه و اختصاص نمایشگاه رایگان را تنها حمایت معاونت صنایع دستی از هنرمندان این حوزه تا پیش از این دانست و گفت: مدتی است بیمه هنرمندان قطع شده؛ گرچه وعدههایی دادهاند که مشکل بیمه و مستمری حل میشود که اگر چنین نشود و نمایشگاهها هم پولی برگزار شود، هدف از شکلگیری معاونت صنایع دستی زیر سوال میرود. آن وقت هنرمندان از خود میپرسند پس این معاونت به چه کار میآید و اصلا چه دردی را از صنعتگران، درمان میکند!
ذاکری در پاسخ به اینکه چه اشکالی دارد از هنرمندان صنایع دستی هم مبلغی برای اجاره غرفه گرفته شود، بیان کرد: مساله این است کشور ما، کشور سرمایهداری نیست. شاید بعضی هنرمندان از جمله کسانی که در زمینه گبه و گلیم و مینا و زیورآلات فعالیت میکنند بتوانند هزینه چنین غرفههایی را تامین کنند اما حصیربافی که از هرمزگان آمده و کل محصولی که با خود آورده یک میلیون تومان است چگونه میتواند، دو میلیون هزینه غرفه بدهد!؟ خود من مدتهاست روی آنچه با چرم انجام میدهم کار دستی نمیکنم چون قیمتها بالا میرود و مردم، قدرت خرید ندارند.
به گفته این هنرمند صنایع دستی در شرایطی که تولیدکنندگان، وضعیت خوبی ندارند و محصولاتشان ماهها در انبار باقی میماند و فروخته نمیشود، معاونت صنایع دستی بر چه اساس، چنین قیمتهایی را تعیین کرده؟ آیا نظارتی از سوی این سازمان بر شرکتهای خصوصی که غرفهها را واگذار میکنند وجود ندارد؟
ذاکری سعید، بیان کرد: پولی شدن نمایشگاههای صنایع دستی، ضربه مهلکی بر پیکر نحیف آن است. معاونت صنایع دستی در حکم پدر خانواده است، نمیتواند به فرزندی که کار و کاسبیاش رونق دارد بگوید بمان اما تو که ضعیف و فقیری محکوم به مردن هستی.
این هنرمند ادامه داد: یک زمان از هر استان، ۵ نفر میتوانست در نمایشگاهها شرکت کند بعد شد سه نفر حالا هم میگویند یا این قیمتهای نجومی را بپرداز یا در کنج خانه بمان و با فقر خود بساز؛ پولی کردن نمایشگاهها یعنی گلیم و گبه و مینا و شیشه باقی بمانند و باقی از بین بروند. اینگونه از ۲۵۰ رشته، بیش از چند رشته محدود زنده نمیماند.
نظر شما