پایان نمایشگاه «شصت سال با پرویز مشکاتیان» با خاطره‌گویی

به گزارش خبرگزاری مهر، آیین اختتامیه هفته بزرگداشت پرویز مشکاتیان با حضور علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد و جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر شامگاه جمعه ۱۳ شهریور ماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.

در ابتدای این مراسم که هنرمندانی همچون لوریس چکناواریان، محمود دولت آبادی، داوود گنجه ای، مجید درخشانی، داریوش پیرنیاکان، اردشیر کامکار، علی اکبر شکارچی، بیژن کامکار، عطاءالله امیدوار، صدیق تعریف، محمد سلمانی، گوهر خیراندیش، بهروز رضوی، فرهنگ جولایی، الهام صفوی زاده حضور داشتند پس از پخش کلیپی از زندگی هنری پرویز مشکاتیان که توسط خود او روایت می شد، سید عباس سجادی مدیر عامل بنیاد آفرینش های هنری نیاوران در سخنانی با ذکر این نکته که آثار پرویز مشکاتیان تا قرن ها در یاد ها خواهد ماند، بیان کرد: مشکاتیان  اشراف کاملی به فلسفه هنر و مکاتب ادبی داشت و به زیبایی افکارش را با موسیقی بیان می کرد. از این رو همه آثار او فاخر و در خور توجه بود. ۵۴ سال عمر این سرو برآمده از نیشابور حاصلش قرن ها آورده شنیدنی موسیقایی خواهد بود و امروز تاسف ما به واسطه این است که به آثار او افزوده نشد چرا که او زود از میان ما رفت.

وی گفت: آثار هنرمندانی همچون پرویز مشکاتیان آمیزه ای از عقل و عشق است. من به سهم خودم از همه عکاسانی که با مهربانی عکس هایشان را در اختیار ما قرار دادند تا نمایشگاه «شصت سال با پرویز مشکاتیان» برقرار شود و همچنین از همه هنرمندانی که از این نمایشگاه بازدید کردند کمال تشکر را دارم.

روزگار خوبی با مشکاتیان داشتیم

علی مرادخانی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز که در این مراسم حضور یافته بود با بیان اینکه هنرمندانی چون پرویز مشکاتیان چراغ راه آینده هستند، توضیح داد: بنده تیر ماه سال  ۶۹ به مرکز موسیقی در وزارت ارشاد رفتم , در آن زمان وضعیت وزارتخانه به گونه ای بود که در حوزه موسیقی  مشکلات زیادی داشتیم. اولین ملاقاتم  با استاد مشکاتیان برای کنسرت  گروه عارف بود. گفتگو های زیادی در زمینه موسیقی در آنجا با اساتید موسیقی همچون استاد گنجه ای و استاد مشکاتیان در دفتر موسیقی شکل می گرفت. در کل روزگار بسیار خوبی داشتیم چراکه فعالیت های بسیار موفقیت آمیزی در آن بازه زمانی به انجام می رسید. مشکاتیان با لحنی آرام، راهکارهای لازم را در ارتباط با اتفاقات و مشکلاتی که در کنسرت های موسیقی در تهران و شهرستان می افتاد به ما می داد و نکته های بسیار خردمندانه ای را منتقل می کرد و ما در فضایی که عقل جمعی در آن حاکم بود سعی می کردیم مشکلات را با گفتگو  حل و فصل کنیم.

وی مشکاتیان را یکی از موثر ترین افراد درحوزه موسیقی ایرانی در دهه های اخیر توصیف کرد و گفت: وقتی اثری از مشکاتیان منتشر می شد علاقهمندان به موسیقی آثار وی را به دقت بررسی می کردند. وی همیشه بر این عقیده بود که برای آنکه بتوانیم در کنسرت های خارج از کشور تاثیر مطلوبی داشته باشیم قبل از اجرای برنامه در آنجا باید چند برنامه در ایران برگزار کنیم تا بتوانیم فضای خوبی را ایجاد کنیم. طرز تفکر مشکاتیان به گونه ای بود که  به افرادی که با او کار می کردند کمک می کرد. جدیت و شرایطی که در کار  ایجاد می کرد باعث می شد همه با احترام و افتخار با او کار کنند. باید گفت درگذشت او ضایعه بزرگی برای جامعه موسیقی کشور بود و ما تنها می توانیم امیدوار به حضور  اساتیدی باشیم که امروز حاضرند و سایه پرمهرشان بر سر ماست.

او یک اتفاق بود

محمود دولت آبادی نویسنده پیشکسوت نیز  در این مراسم گفت: پخش صحبت های پرویز مشکاتیان غم من را دوچندان کرد. او مثل هر هنرمند دیگری یک اتفاق بود. اتفاق چیزی است مثل رعد. مشکاتیان در رعد خودش آتش گرفت. در آخرین دیداری که با او داشتم شوریدگی مشکاتیان در آن حدی بود که مرا نگران کرد. شوریدگی یکی از تهدیدهای هنرمند است و اگر آن غلیان و شوریدگی نباشد بی گمان چیزی هم از او حاصل نمی شود و پرویز مشکاتیان در یک دوره ای به این شوریدگی مجال داد و مجال دادن هنرمند به شوریدگی یعنی به مد دریا بگویی بیا مرا ببر .

وی افزود: این پاره از شعر شاملو همواره وقتی به مشکاتیان فکر می کردم در ذهنم تداعی می شد «مگر طلسم معجزتی چنین که دست تطاول به خود گشاده منم» به این ترتیب آخرین عبارت آن است که در درون هر هنرمندی یک نگاه خردمند برای اداره کردن آن شوریدگی لازم است. آن جایی که مشکاتیان به توفیق رسیده پیداست که آگاهی او شوریدگی‌اش را مهار کرده است.

بزرگترین ثروتی که از پدر به جای مانده

آوا مشکاتیان فرزند زنده یاد پرویز مشکاتیان  هم بعد از صحبت‌های رضا معطریان مدیری هنری نمایشگاه و سیامک آقایی نوازنده سنتور با تقدیر از مدیریت و پرسنل فرهنگسرای نیاوران در برگزاری نمایشگاه عکس «شصت سال با پرویز مشکاتیان» گفت: پرویز مشکاتیان علاقه بسیاری به دیدن یاران داشت از این رو فکر می کنم روان آن مهربان از حضور شما در اینجا شادمان است. از سال پیش که تصمیم گرفتیم مراسم یادبودی برگزار کنیم هر کجا که نام پرویز مشکاتیان آمد دوستان با مهری وصف ناشدنی ما را یاری کردند. فکر می کنم غیر از هنر او که میراثی است برای همگان، بزرگترین ثروتی که  پدرمان برای من و آیین به یادگار گذشته احترام و مهری است که همه به او دارند. امیدوارم لایق این همه محبت باشیم .

وی ادامه داد: قرار بود امشب سپاس نامه ای با امضای محمدرضا شجریان به رسم یادگار به عکاسانی که عکس هایشان  را در اختیار ما قرار دادند، تقدیم شود که متاسفانه به خاطر اتفاقاتی که افتاد نتوانستیم آنها را آماده کنیم اما حتما در جلسه  رونمایی از کتاب «شصت سال با پرویز مشکاتیان» این سپاس نامه ها به دوستان اهدا خواهد شد.

اجرای قطعه «جان جهان» از ساخته های پرویز مشکاتیان توسط علی قمصری، تقدیر از محمد دولویی عکاس پیشکسوت از جمله بخش های دیگر مراسم اختتامیه نمایشگاه «شصت سال با پرویز مشکاتیان» بود.