پرستو صالحی که مدتی است در فضای مجازی برای تشویق مردم به عضویت در پایگاه اهدای عضو فعالیت میکند درباره این اقدام خود به خبرنگار مهر گفت: من تقریبا ۶ سال پیش کارت اهدای عضوم را دریافت کردم و همیشه دلم می خواست دیگران را برای انجام این کار تشویق کنم اما می ترسیدم بیان چنین خواسته ای از نظر دیگران به تظاهر و ریاکاری تعبیر شود تا اینکه چند شب پیش به دلم افتاد متنی را در یکی از صفحه های شخصی منتشر و دوستانم را به دریافت کارت اهدای عضو دعوت کنم. احساس کردم شاید اگر این مساله از زبان یک بازیگر عنوان شود تاثیر بیشتری داشته باشد و آنها که به خاطر حرف دیگران می ترسند، ترس شان از بین برود.
وی افزود: خوشحالم از اینکه با چنین استقبالی از سوی مردم روبرو شدم. خودم اصلا در این حد تصور نمی کردم که چنین آمار عجیبی از داوطلبان را شاهد باشم. یک روز بعد از انتشار متن به بیمارستان مسیح دانشوری دعوت و از نزدیک با یکی از خانواده‌های اهداکننده و بیمارانی که قرار بود این اعضا را بپذیرند روبرو شدم. تجربه بسیار سختی بود. من پیش از این در جشن «نفس» عکس های این عزیزان را دیده بودم ولی انقدر برانگیخته نشده بودم اما اینکه از نزدیک شاهد پروسه اهدا باشید واقعا سخت است.
صالحی گفت: بعد از صحنه هایی که در بیمارستان دیدم تا دور روز از خانه بیرون نیامدم و فکرم به شدت درگیر اتفاقاتی بود که هیچوقت تصور نمی کردم از نزدیک لمس شان کنم. می دانم بسیاری از مردم به خاطر سوالات بی جوابی که در ذهن دارند پیشقدم نمی شوند من هم پر از سوال بودم و نمی دانستم این کار از اساس درست است یا خیر. خوشبختانه ما روانشناس و کارشناسان مجربی داریم که در هر زمینه ای می توانند پاسخگوی سوال های ما باشند. از طرفی همه نگاهی تلخ به این جریان دارند و اهدای عضو انسانی که مرگ مغزی شده برایشان خوشایند نیست.
هنرمندان سری به بیمارستان مسیح دانشوری بزنند
این بازیگر با اشاره به اینکه این سکه دو رو دارد و نباید فقط روی مرگ آن را دید، بیان کرد: جان دوباره بخشیدن به انسان دیگر به حدی شیرین و غیر قابل وصف است که تلخی آن عزیز از دست رفته را تا حدی جبران می کند. برای گسترش این کار زیبا باید فرهنگسازی شود. بسیاری از خانواده ها غم از دست دادن عزیز چنان برایشان دشوار است که به این جوانب فکر نمی کنند اما اگر این اقدام در اذهان نهادینه شود انسان های بسیاری از مرگ نجات پیدا می کنند. اگر هنرمندان و مسئولان ما سری به بیمارستان مسیح دانشوری بزنند با سوژه های ناب و زیبایی مواجه می شوند و تولید سریال های بی سر و ته را متوقف می کنند.
وی ادامه داد: بحث اعتیاد و سلول های بنیادی از دیگر دغدغه هایی است که دلم می خواهد کاری در این زمینه ها انجام دهم. متاسفانه تلویزیون این موضوعات را رها کرده و هیچ اقدامی در این باره نمی کند. این رسانه بسیاری از سوژه ها را به نام سیاه نمایی کنار می گذارد اما صحنه های ضجه و غم و مرگ را به دلخراش ترین شکل ممکن نشان می دهد و گاهی دوربین تا درون قبر را هم به تصویر می آورد. اگر فیلم و سریالی هم در این رابطه ساخته می شود چون از بیرون است و تجربه ای پشت آن نیست نگاه ها اغلب سطحی هستند و تاثیری بر مخاطب نمی گذارند.
آگاهی مردم را بالا ببریم
صالحی گفت: علاوه بر ترس یکی دیگر از عواملی که مردم را از اهدای عضو پس از مرگ مغزی باز می دارد باورهای نادرستی است که به اعتقاد تبدیل شده و عده ای احساس می کنند از لحاظ شرعی کار صحیحی نیست چون پروسه اهدای عضو زمانی طولانی دارد و درست نیست پیکر متوفی برای مدت چند روز روی زمین بماند. در صورتی که این کار زمان زیادی نمی برد و تنها بین ۱۲تا ۲۴ ساعت طول می کشد. از طرفی عده ای فکر می کنند این اقدام نوعی انرژی منفی است و مرگ شان را تسریع میکند. بر این اساس لازم است فرهنگسازی به صورت گسترده ای آغاز شود تا مردم نگاه روشن تری داشته باشند.
وی افزود: بعد از انتشار متن با سوال های زیادی از جانب مردم روبرو شدم که برای خودم هم سوال شد. بسیاری از آنها پرسیده بودند از کجا معلوم کسی که مرگ مغزی شده دوباره امکان حیات نداشته باشد؟ من این سوال را از پزشکان بیمارستان پرسیدم و آنها دقیقا توضیح دادند که در چه شرایطی بیمار بعد از مرگ مغزی شانس ادامه حیاتش صفر درصد است. حالا دیگر دوست دارم تمام زندگی ام را صرف این کار کنم و بتوانم با کمک مسئولان و مردم جریانی را که آغاز شده به درستی ادامه دهم.
صالحی در پایان گفت: این جریان باید مثل یک ارکستر بزرگ باشد که هر کس ساز خود را به درستی بنوازد تا نوایی خوش و ماندگار به گوش برسد فقط امیدوارم مثل بسیاری از جریان هایی که در گذشته رخ داد یک موج زودگذر نباشد. اتفاقات بزرگی در جهان آغاز شدند و چند روزی ذهن مردم را درگیر کردند اما بی نتیجه رها شدند. موضوع اهدای عضو موضوع زندگی و جانی دوباره است. آرزو می کنم این مساله از الان تا همیشه یکی از اقدامات مهم و اساسی تلقی شود و مردم به سادگی از کنارش عبور نکنند.
نظر شما