زهره هاشمی مجری تلویزیون و گوینده رادیو که علاوه بر فعالیت در رسانه توجه به فعالیت‌های اجتماعی را از نظر دور نمی دارد چندی پیش در جمع حمایت از کودکان کار کنار هنرمندان دیگر حضور پیدا کرد و در این باره به خبرنگار مهر گفت: من شخصا فکر می کنم نه تلویزیون و نه هیچ رسانه دیگری کودکان کار را جدی نمی گیرند. در مطبوعات هم اگر گاهی گزارشی دیده می شود انگار به میل خبرنگار منتشر شده و یک جریان ثابت با خط مشی مشخص نیست.
وی افزود: سریال «آوای باران» جزو معدود سریال‌های تلویزیون با موضوع کودکان کار بود و با اینکه مخاطب بالایی داشت و توانست موجی در جامعه ایجاد کند اما با پایان این مجموعه بار دیگر این کودکان به دست فراموشی سپرده شدند. در محافلی که متاسفانه رسانه ها خیلی حضور ندارند آمار عجیب و غریبی از تعداد این بچه ها اعلام می‌شود اما هیچ واکنشی از طرف جامعه، رسانه ها و مسئولان شاهد نیستیم.
هاشمی با اشاره به اینکه در جامعه افرادی هستند که کاملا خودجوش به کمک کودکان کار می‌شتابند، بیان کرد: این افراد حتی شرایطی فراهم می کنند تا دیگران هم در این امر سهیم شوند. یکی از همین افراد که داوطلبانه همیشه پیشقدم می شود یک دانشجوی دکترای حقوق است که ارتباط خوبی با هنرمندان دارد. او از هنرمندان دعوت می کند تا برای بازدید از موسسات و انجمن های خیریه پیشقدم شوند و از این طریق یک روز متفاوت را برای عزیزان دردمند رقم می‌زند.
خاطره‌گویی مشاور وزیر برای کودکان کار
وی ادامه داد: تا الان این هنرمندان مهمان موسسه نیکوکاری رعد الغدیر، انجمن حمایت از بیماران لوپوس، جانبازان آسایشگاه ثارالله و ... بودند. چندی پیش هم به همت این فعال امور اجتماعی به دیدن کودکان کار رفتیم و توانستیم ساعاتی را در کنارشان باشیم. یکی از اتفاقات خوبی که در این بازدید رخ داد حضور محمدرضا قرائتی مشاور وزیر کار بود. او با صحبت ها و خاطرات قشنگی که تعریف کرد حس و حال خوبی در بچه ها ایجاد کرد و جالب اینکه این بچه‌ها خودشان را به مسئولان کشور نزدیکتر احساس کردند.
این گوینده رادیو اظهار کرد: آقای قرائتی برای بچه ها تعریف کرد که خودش از ۹ سالگی کار می کرده و اولین شغلش فروش روزنامه کیهان بوده است. بچه ها با شنیدن حرف های وی و سایر هنرمندان متوجه شدند همه آنهایی که امروز به جایی رسیدند در بستر آسایش و راحتی نبودند و همین انگیزه ای به کودکان کار داد تا آینده خودشان را روشن تر ببینند.
وی با تاکید بر اینکه ممکن است سختی هایی که برخی از هنرمندان و مسئولان متحمل شدند به اندازه کودکان کار نباشد، عنوان کرد: اما همین تبادل خاطرات امیدی در دل کودکان زنده می کند که شاید تاثیرش از هزار کمک مالی بیشتر باشد. متاسفانه دیدن این بچه ها در خیابان عادی شده است هر از گاهی با تلنگری نسبت به موضوع حساس می‌شویم و لی بعد از چند روز دوباره مثل یک شهروند عادی از کنار آنها رد می شویم بدون اینکه یادمان باشد چه مصائبی را متحمل می شوند.
اهرم فشار بر تلویزیون زیاد است
هاشمی گفت: من شخصا سعی می کنم با فضاهایی که در اختیار دارم هرجا که ممکن است از این کودکان و به طور کل افرادی که به هر دلیل نیاز به توجه بیشتر دارند ولی نادیده گرفته می‌شوند، صحبت کنم اما متاسفانه رسانه تلویزیون به خاطر اینکه از جوانب مختلفی طرف حساب دارد هرگاه بخواهد به بیان مساله ای بپردازد یک عده، نهاد یا ارگانی علیه آن اظهار مخالفت می کنند. اهرم فشار بر تلویزیون زیاد است و مشخص نیست این رسانه در آخر به چند نفر باید جواب پس بدهد.
نباید با نمایش مشکلات به سیاه‌نمایی متهم شویم
وی افزود: به همین دلیل رسانه ای کردن بخشی از معضلات جامعه در تلویزیون واقعا دشوار است. ضمن اینکه گاهی اوقات طرح بعضی از این مشکلات به سیاه نمایی تعبیر می شود که اصلا درست نیست. اگر ما آسیب ها را نشان ندهیم مردم با وجود هزاران مشغله ای که دارند مردم آسیب دیده را فراموش می کنند.
مجری برنامه «گلخانه» گفت: شاید برخی از والدین راه اشتباه رفته باشند اما کودکان آنها باید از این ورطه بیرون کشیده شوند تا سرنوشت بهتری برایشان رقم بخورد. از طرفی باید حواسمان باشد در بیان درد و آسیب ها به همه چیز رنگ سیاه نپاشیم. برای حفظ این تعادل فرهنگسازی مهمترین اقدام است.
هاشمی در پایان عنوان گفت: در برنامه ای که برای کودکان کار برپا شد عده ای از هنرمندان فیلم گرفتند و در صفحات شخصی شان منتشر کردند. در کنار نظرات مثبتی که برای این فیلم ها نوشته شد عده ای هم نوشته بودند سیرک قشنگی راه انداختید. خیلی تاسف بار است که برخی به ماجرا اینگونه نگاه می کنند. اینها افرادی هستند که فکر می کنند کودکان کار غده سرطانی اند و حضورشان چهره جامعه را زشت می کند. رسانه ها باید تیزبین باشند تا با جریان سازی درست هم کودکان کار و خیابانی را یاد مردم بیاندازند هم به مسئولان هشدار دهند.
نظر شما