دهقان: دفاع مقدس بیش از رمان و خاطره‌گویی به تعمق نیاز دارد

به گزارش خبرنگار مهر احمد دهقان عصر دیروز در نشستی که به منظور بررسی مجموعه آثار وی در کتابفروشی سوره مهر برگزار شد در سخنانی اظهار کرد: یک جامعه شناس فرانسوی که تحقیقات خوبی نیز در زمینه ادبیات دفاع مقدس داشته در یک اظهارنظر قابل توجه، جنگ را به یک جشن تشبیه کرده و اظهار داشته در جنگ نیز مانند یک جشن از خود بی‌خود می شویم و به هر سویی می‌رویم. در جنگ نیز مانند جشن اسراف در هر چیزی وجود دارد و در عین حال همه نیز به آن دعوت می‌شوند. جنگ چنین پدیده‌ای است، همه به آن دعوت می‌شوند و خون‌های زیادی نیز در آن ریخته می‌شود. البته به باور من در کنار این نگاه می‌توان یک نگاه رایج و مرسوم نیز به جنگ داشت.

دهقان افزود: محقق فرانسوی دیگری نوشته وقتی در خاطرات ایرانی‌ها میگردیم شاهدیم که آنها اصلا به دنبال جنگ با دشمن نیستند. آنها با عرفان هزار ساله خود سر می‌کنند و همواره برای نبرد در خانقاه‌های خود به سر می‌برند. در تاریخ ایران خون ریختن افتخار نیست اما ریخته شدن خون در خانقاه نبرد، باعث افتخار بوده است. این سنتی است شرقی که ما نیز به آن پایبندیم.

دهقان افزود: جنگ ما بیش از حرف زدن و رمان و خاطره نوشتن نیاز به تعمق در خود دارد. اگر این اتفاق رخ دهد آن موقع است که می‌توان حرف‌های زیادی را از آن بیرون کشید.

نوشتن سرنوشت آدم‌ها در جنگ آسان‌تر از پس از جنگ است

وی همچنین در پاسخ به سوالی که چرا کمتر سراغ سرنوشت آدم‌های حاضر در جنگ رفته‌اید و غیر از یک نمونه (من قاتل پسرتان هستم) داستان دیگری در این باره ننوشته‌اید، گفت: البته رمان جدیدم که سال آینده منتشر خواهد شد با همین زمینه نوشته شده اما باید بگویم که سرنوشت آدم‌های حاضر در جنگ مهم است و همه مردم نیز دوست دارند سرنوشت آنها را بدانند. به باور من نوشتن درباره آدم‌ها در جنگ آسان‌تر از نوشتن درباره آنها پس از جنگ است. آدمی را که از خانقاه خودش خارج می‌شود و قدم به شهر می‌گذارد را سخت می توان روایت کرد. به ویژه اینکه تصوری که آنها از شهر دارند با آنچه می‌بینند متفاوت است.

دهقان افزود: من آنچه را که نوشتم حاصل سوژه‌هایی بوده که به من هجوم می‌آورده‌اند. داستان من قاتل پسرتان هستم نیز چنین اثری است. البته این کتاب سرنوشت آدم‌هایی در پس از جنگ را نشان می‌دهد که در یک مقطع کوچک در جنگ حضور داشته‌اند. رمان تازه من نیز با همین زمینه و درباره همین آدم‌ها نوشته شده است. در واقع همه داستان‌های من سیری طبیعی در ادامه هم دارد و کار تازه و بعدی من نیز همینطور خواهد بود.