به گزارش خبرنگار مهر، با وجود گذشت بیش از ۱۰ روز از سفر «یوکیو آمانو» مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران، تبلغات رسانه های مخالف با توافق هسته ای در این رابطه همچنان ادامه دارد. از سوی دیگر جمهوریخواهان آمریکا نیز با وجود شکست درکنگره برای زمین گیر کردن برجام هنوز به مخالفت های خود با این توافق ادامه می دهند.
در همین رابطه برای تحلیل بهتر این جریان با «مارک فیتزپاتریک» به گفتگو نشستیم. فیتزپاتریک مدیر فعلی برنامه خلع سلاح و منع اشاعه موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک (IISS) بوده و سابقه حضور در وزارت خارجه آمریکا در پست معاونت وزیر را دارد. متن این مصاحبه به شرح زیر است:
* در روزهای اخیر و بویژه بعد از سفر «یوکیو آمانو» مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی به ایران، شاهد افزایش جنگ روانی مخالفان برجام و سیاه نمایی آنها درباره نمونه برداری انجام شده از پارچین هستیم، ازریابی شما از ارتباطات میان ایران و آژانس چگونه است؟
هر چند تهران در مسیر همکاری با آژاسن قرار دارد اما من نگرانم هر چند که اگر ایران پاسخ های قانع کننده ای به پرسش های آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد فعالیت های گذشته خود ندهد، عمل به تعهداتی که بر اساس برجام برعهده آمریکا و دیگر کشورهای حاضر در توافق است مشکل می شود. من عمیقا امیدوارم که ایران پاسخ های مناسبی به پرسش های پی ام دی بدهد. دادن پاسخ های قانع کننده و شفاف سازی و راستی آزمایی موجب پیدایش زمینه ای مناسب برای اجرای توافق هسته ای در سال های آتی خواهد بود.
* در هفته های اخیر آمریکا بر فشارهای خود در مورد آزادی جاسوس های دربند ایران افزوده است، با توجه به آنکه بعد از حصول توافق هسته ای عده ای انتظار بهبود روابط میان تهران و واشنگتن را داشتند شما این وضعیت را چطور ارزیابی می کنید؟
من با این تفکر که باید به ایران همانند گذشته و کشوری که موجب دردسر است نگاه شود مخالف هستم. امیدوارم ایران در اقدامی که نشان از حسن نیت این کشور دارد اقدام به آزاد کردن «جیسون رضائیان» خبرنگار واشنگتن پست، کند زیرا برای برخی از مردم امریکا زندانی بودن جیسون در ایران یادآور بازداشت دیپلمات های آمریکایی در ایران است که به مدت ۴۴۴ روز در تهران در بازداشت بودند. البته عده ای در آمریکا این اعتقاد را دارند که بازداشت رضائیان در ایران از سوی نهادهایی بوده که خواهان شکست توافق هسته ای هستند؛ اگر این طرز فکر درست باشد این یک استراتژی وحشتناک و دستکاری شده است. اگر ایران می خواهد برداشت سایر کشورها از آن همان چیزی باشد که اعلام می کند بهتر است به بازداشت رضائیان خاتمه دهد.
* با وجود تصویب برجام در شورای امنیت سازمان ملل متحد و شکست جمهوریخواهان در شکست دادن آن در کنگره، بازهم شاهد آن هستیم که از داخل آمریکا که عموما از ناحیه جنگ طلب های این کشور است، مخالفت هایی با توافق هسته ای ایران انجام می شود دلیل این افراد برای پافشاری در مخالفتشان با برجام چیست؟
آمریکائی هایی که با توافق هسته ای ایران مخالف اند از این نکته نگران هستند که این توافق در مرور زمان به تهران اجازه می دهد تا برنامه غنی سازی خود را به طور گسترده پیش برده و برای مقاصد نظامی اقدام به غنی سازی اورانیوم در مقیاس بالا کند. آمریکائی ها این طرز فکر را در مورد کشوری همچون ژاپن که با آن رابطه دوستانه دارند، ندارند، زیرا هر چند ژاپن توانایی تولید سلاح هسته ای را دارد اما آمریکا به توکیو اطمینان دارد اما در مورد ایران این اطمینان وجود ندارد و هر دو طرف (ایران و آمریکا) نیازمند آن هستند که در مسیر اعتماد سازی حرکت کرده و بی اعتمادی موجود را از بین ببرند. متاسفانه در این میان اظهارات ضد اسرائیلی و خطاب کردن آمریکا به عنوان شیطان بزرگ موجب شده اند تا مخالفان با جدیت بیشتری به مخالفت با ایران ادامه بدهند.
* نامزدهای جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهور آمریکا مدعی شده اند که اگر آنها در انتخابات به پیروزی برسند، توافق هسته ای ایران را پاره کرده و به آن عمل نمی کنند. آیا ممکن است ما شاهد بروز چنین رویدادی در آمریکا باشیم؟
این امر احتمال دارد که اگر جمهوریخواهان برنده انتخابات آتی آمریکا باشند فردی که به سمت ریاست جمهوری ایالات متحده می رسد در مسییر کم اثر کردن توافق هسته ای ایران گام بردارد اما من می گویم که چنین اتفاقی رخ نمی دهد. اولا بخاطر آنکه حزب جمهوریخواه هم اکنون در یک وضعیت درهم و بی نظم به سر می برد و نامزد پیشتاز این حزب یعنی دونالد ترامپ فردی است که اغلب آمریکائی ها علاقه ای به وی ندارند از همین رو وی نمی تواند برنده انتخابات باشد. انتظار می رود که جمهوریخواهان فردی را نامزد اصلی خود برای انتخابات ریاست جمهوری سال آینده قرار دهند که در مقایسه با ترامپ انسان مسئولیت پذیرتری باشد فردی همچون جب بوش این ویژگی را دارد هر چند که وی اعلام کرده توافق هسته ای با ایران را کنار می گذارد اما امیدوارم که وی متوجه تبعات چنین کاری باشد و بداند که چنین اقدامی موجب انزوای آمریکا می شود. البته نباید فراموش کرد که در ابتدای سال ۲۰۱۷ یعنی زمانیکه رئیس جمهور جدید آمریکا کار خود را بطور رسمی آغاز می کند تقریبا یک سال از اجرایی شدن توافق هسته ای ایران می گذرد و در آن زمان می توان فواید این توافق را مشاهده کرد.
نظر شما