مصطفی راستی دوست از کارشناسان و فعالان حوزه باستان‌شناسی به خبرنگار مهر گفت: ما نیازمند این هستیم که در کشور توسعه ایجاد کنیم اما در عین حال کشورمان ویژگی های مهمی دارد از جمله تاریخی بودن برخی از مناطق آن در زیر زمین. بنابراین توسعه پیدا کردن در روی سطزح زمین مانند توسعه خطوط راه آهن آسیبی به آنها وارد می کند. اتین آسیب ممکن است اتفاقی باشد و یا اینکه از قبل بدانیم در کنار یک محوطه تاریخی عملیات عمرانی انجام داده ایم.
راستی دوست گفت: نقشه باستان شناسی کشور جدی گرفته نمی شود در صورتی که باید بدانیم نقشه باستان شناسی تنها یک نقشه نیست بلکه لایه های متعددی از اطلاعات را دارد که در کنار هم می تواند یک پیش زمینه برای فعالیت های سازمانهای دیگر باشد.
این باستان شناس گفت: اگر نقشه باستان شناسی کل کشور تهیه و به آن اهمیت داده شود، نقاط دارای آثار تاریخی مشخص خواهد شد و در آن محدوده هر اقدامی با ضوابط انجام می شود. چون به این ترتیب در نقطه صفر هر عملیاتی مشخث می شود که این محدوده آثار وجود دارد یا نه. اگر ما در فاز صفر عملیاتی این اطلاعات را در اختیار سازمانهای توسعه ای قرار دهیم قبل از ایجاد سد و یا عملیات عمرانی مانند ساخت بناهای جدید، جلوی آسیب به مناطق میراث فرهنگی و محوطه ها و آثار تاریخی زیر زمین را خواهیم گرفت.
معاون سابق پژوهشکده باستان شناسی گفت: این مناطق اپر روی نقشه باستان شناسی مشخص شوند، آن سازمان توسعه ای با علم بر اینکه اینجا مسیر تاریخی هست یا نهف می تواند مسیر توسعه و عملیات عمرانی را تغییر دهد و یا تصمیم دیگری بگیرد. این کار بهتر از این است که وقتی مطالعات انجام شد و ۴۰ درصد کار جلو رفت، تازه آن موقع متوجه شویم که آن عملیات تا چه حد آثار تاریخی ما را از بین برده است. این موضوع به مدیریت سازمان میرث فرهنگی برمی گردد و اینکه چقدر در دراز مدت بتواند در این زمینه برنامه ریزی کند و از سازمانهای توسعه ای بخواهد که از سازمان میراث فرهنگی قبل از انجام هر عملیاتی استعلام بگیرد.
وی افزود: با یک بازدید از محوطه و نشانه های آن در سطح زمین می توان به تاریخی بودن یک سایت و یا باستانی بودن محوطه پی برد. در برخی از مناطق دیگر با عکس های هوایی نیز می توان تشخصی داد که بافت خاک طبیعی هست یا نه.
نظر شما