به گزارش خبرنگار مهر، محمد رحمانیان کارگردان نمایشنامهخوانی «روز واقعه» که قرار است طی روزهای ۲۲، ۲۳ و ۲۴ مهر ماه امسال در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر روخوانی شود، در ابتدای نشستی خبری که روز چهارشنبه ۱۶ مهر ماه در تالار مشاهیر تئاتر ایران مجموعه تئاتر شهر برگزار شد، با اشاره به انگیزه های خود برای کارگردانی این جلسات نمایشنامهخوانی اظهار کرد: همانطور که می دانید، روز واقعه عنوان فیلمنامهای است که استاد بهرام بیضایی چند سال پیش آن را نوشت که آقای شهرام اسدی بخش هایی از آن متن را در قالب فیلم «روز واقعه» کارگردانی کرد. البته در این فیلم صحنه هایی حذف شده بود، ضمن اینکه نیمی از اسامی شخصیت ها نیز تغییر یافته بود. به هر حال من از حدود ۱۰ سال پیش این اجازه را از آقای بیضایی گرفتم که فیلمنامه «روز واقعه» را تبدیل به نمایشنامه کنم که ایشان نیز موافقت کردند و من کار را آغاز کردم. البته در آن سال ها حتما تغییراتی را به جهت اینکه این اثر از فیلمنامه به نمایشنامه تبدیل شود، اعمال کردم اما در این جلسات نمایشنامهخوانی پیش رو کوچکترین تغییری در اصل فیلمنامه مشاهده نخواهید کرد. حتی ما در این فضا از بخش هایی از توضیح صحنههایی که در اثر سینمایی کار حذف شده بود، استفاده کردیم و شما و مخاطب با اثری روبرو می شوید که کاملا متعلق به بهرام بیضایی است.
وی افزود: من قبل از اینکه روی نمایشنامه خوانی این اثر تاکید کنم به درست خوانی آن تاکید دارم و امیدوارم با حضور بازیگرانی که برای این کار انتخاب کردیم، بتوانیم اجرای خوبی از اثر ماندگار استاد بهرام بیضایی داشته باشیم. البته ما پیش از این نمایشنامه های دیگری از استاد بیضایی همچون «خاطرات هنرپیشه نقش دوم» و «مجلس ضربت خوردن» را نمایشنامه خوانی کرده بودیم اما در این اجرا تمام تمرکز ما روی درست خواندن متنی است که خوانش آن بسیار سخت است.
این کارگردان صاحبنام تئاتر در ادامه این نشست خبری با اشاره به حضور علیرضا افکاری به عنوان آهنگساز در اجرای نمایشنامهخوانی «روز واقعه» عنوان کرد: بنده در سال ۸۸ افتخار این را داشتم که نمایشی درباره جنگ تولید کنم که متاسفانه موفق به اجرای آن نشدم و علی رغم صحبت برخی ها که می گویند اثر نمایشی پیرامون بمباران شیمیایی سردشت تولید نشده اما باید بگویم که همین اثر درباره این فضا بود که متاسفانه به اجرا نرسید. مهمترین نکته ای که می توانم در این میان بگویم حضور گروه نازلی بخشایش از هنرمندان فعال عرصه موسیقی در این کار بود که اثر را تبدیل به فضای ارزشمندی کرد. به هر حال امیدوارم شرایط بهتری فراهم شود تا ما از قایم موشک بازیهای رایج این حوزه دست برداریم و آدم ها را به همین راحتی حذف نکنیم چراکه در این حوزه ها برخی از اسامی هستند که نمی توان آنها را حذف کرد.
رحمانیان در بخش دیگری از صحبت های خود به ماجرای توقیف نمایشنامه «روز حسین» طی سال های گذشته اشاره کرد و گفت: متاسفم که این نمایش به اجرا رسید اما به دید تماشاگران نرسید چراکه این اثر نمایشی کار ارزشمندی بود که می توانست به اجرای عمومی برسد. به هر ترتیب آنچه من در نمایشنامهخوانی «روز واقعه» مدنظر قرار دارم خوانش درست از متن ارزشمند بهرام بیضایی بود که از عهده بازیگرانی برمی آید که در این زمینه قبلا امتحان خود را پس داده بودند به همین جهت اصرار داشتم که از همان گروهی استفاده کنم که امتحان خود را در نمایش «اسب ها» و «پل» پس داده بودند و خیلی خوب از پس اجرای این کار برآمدند.
این کارگردان در پاسخ به این سوال که آیا تصمیم ندارد از این پس تجربه ای در کارگردانی آثار مذهبی داشته باشد؟ گفت: بعد از اتفاقاتی که طی این چند سال برای من افتاده، به خودم قول دادم که دیگر نمایشنامه ای را با این موضوع ننویسم ولی اگر شرایط اجرا پیدا کردم، حتما این کار را میکنم. تا وقتی که میزان سوءتفاهم ها در این حوزه زیاد باشد، من دست به نگارش آثار مذهبی نمی زنم چراکه دیگر فضای کار در این عرصه از سوءتفاهم گذشته و به تعبیر و تهدید کشیده شده است.
وی تصریح کرد: به دلیل فضای به وجود آمده ترجیح می دهم که دیگر ننویسم و چند کاری را که برای این فضا نوشته ام، صلاح می بینم که اجرا نشوند چراکه بولتنسازها انتخاب گزینشی می کنند، حکم می دهند و ما را متهم به مسائلی می کنند که اصلا واقعیت ندارد. من بسیار دوست دارم که روزی این شرایط فراهم شود که بتوانم آثارم را روی صحنه اجرا کنم اما فعلا با این فضای پر از سوءتفاهم که وجود دارد، قادر به انجام این کار نیستم. البته باید به این نکته هم اشاره کنم که بسیار دوست دارم روزی این شرایط را داشته باشم که بتوانم نمایشنامه حیرت انگیز «مجلس ضربت خوردن» استاد بهرام بیضایی را اجرا کنم.
رحمانیان ادامه داد: وقتی فیلمنامه «روز واقعه» را تبدیل به نمایشنامه کردم پس این آرزوی من است که بتوانم آن را فارغ از یک جلسه نمایشنامه خوانی روی صحنه هم اجرا کنم. کمااینکه در همین جلسات نمایشنامهخوانی فضای کار توسط محسن شاهابراهیمی طوری طراحی شده که صرفا به یک جلسه خوانش محدود نشود. حضور علیرضا افکاری برای موسیقی و افشین مقدم در بخش ترانه نیز موید این علاقه مندی است که به آن اشاره کردم.
سینا رازانی، یکی از نقش خوانان جلسه نمایشنامهخوانی «روز واقعه» نیز در این نشست خبری توضیح داد: من تاکنون تجربه خوانش آثار استاد بیضایی را نداشتم و برای من خیلی هیجان انگیز است که می توانم در این جلسه نمایشنامهخوانی حضور داشته باشم و از آقای رحمانیان تشکر می کنم که شاگرد نوازی کرد و ما را به این کار دعوت کردند. به هر حال امیدوارم که هم کارگردان و هم تماشاگران از ما راضی باشند.
بهرام ابراهیمی یکی از نقش خوانان این سه جلسه نمایشنامه خوانی در این نشست خبری گفت: این دومین بار است که با گروه آقای رحمانیان برای نمایشنامهخوانی یکی از آثار بهرام بیضایی حضور دارم و امیدوارم کار به گونه ای باشد که اجرای خوبی را تحویل مخاطب بدهیم و آبروی بیضایی را حفظ کنیم.
اشکان خطیبی مجری طرح و یکی دیگر از نقش خوانان این جلسه نمایشنامه خوانی نیز توضیح داد: فارغ از اینکه افتخار می کنیم متنی از بهرام بیضایی را برای سومین خوانش می کنیم اما نکته حائز اهمیت در این بین، اجرای یک جلسه نمایشنامه خوانی پرجمعیت است که نسبت به کارهای قبلیمان از تعداد بازیگر بیشتری برخوردار است. به طوری که بیش از ۳۰ نفر از عوامل اجرایی در این اثر ما را همراهی می کنند. پس به طور حتم، پیش تولید کار نیز زمان بیشتری را از ما طلب می کند. این در حالی است که ما در این جلسات نمایشنامه خوانی با نوازندگان بیشتری روبرو هستیم که می توانند بر جذابیت های کار بیافزایند.
وی با تقدیر از مدیرکل هنرهای نمایشی برای حمایت از اجرای این جلسات نمایشنامهخوانی گفت: تفاوت و اهمیتی در این جلسه نمایشنامهخوانی با کارهایی از این دست وجود دارد و به نظر من بسیار هم با اهمیت است. حضور علیرضا افکاری به عنوان آهنگساز و افشین مقدم به عنوان ترانه سرای اثر از تفاوت های کار است که امیدوارم شرایط به گونه ای فراهم شود که بتوانیم با استفاده از حضور این عزیزان اجرای صحنه ای «روز واقعه» را داشته باشیم.
مجری طرح پروژه جلسات نمایشنامه خوانی «روز واقعه» در این نشست خبری اظهار کرد: متاسفانه به لحاظ تجهیزات صوتی در تئاتر شهر با مشکلات بسیاری روبرو هستیم چراکه به دلیل حضور یک آنسامبل موسیقایی که خود یک پروژه جداگانه صوتی میخواهد به هیچ وجه روی تئاتر شهر فکر نکردیم و خودمان تجهیزات صوتی مان را فراهم کردیم. کار دیگری که برای اجرای این جلسات انجام دادیم، اجرای نقاشی های پرده ای است که در قالب نقاشی های قهوهخانهای با هنرمندی ناظری ملکی در طراحی صحنه کار وجود دارد و امیدوارم با توجه به تمهیداتی که برای این فضا در نظر گرفته ایم و این نقاشی ها، کار به بهترین شکل ممکن به مخاطب ارائه شود.
در ادامه نیز رحمانیان افزود: البته تا آنجا که می دانم گویا برخی از دوستان با نقاشی قهوهخانه ای مشکل دارند و من دلیل آن را نمی دانم. من اصرار دارم که از این آثار قهوهخانهای در طراحی نمایشنامه خوانی ما استفاده شود چراکه قدمت آثار قهوه خوانی طوری است که یادآور دوره درخشان هنرهای تجسمی است و من امیدوارم دوستان مسئول در این زمینه عنایت بیشتری به ماجرا داشته باشند.
کارگردان نمایش «پل» در همین بخش از گفتگوی رسانه ای خود با اشاره به موسیقی این اثر اجرایی، گفت: ما قرار نیست در این کار موسیقی تعزیه داشته باشیم اما حس و حال کار نزدیک به تعزیه است که امیدوارم حداقل با این فضا مشکلی نداشته باشند به هر حال تا زمانی که افرادی چون داود فتحعلی بیگی در عرصه تعزیه حضور دارند، نمی گذارند که این هنر ارزشمند و گرامی از بین برود.
علیرضا افکاری آهنگساز جلسات نمایشنامه خوانی «روز واقعه» نیز در این نشست خبری با ابراز خرسندی از همکاری با محمد رحمانیان اظهار کرد: خوشبختانه با تمهیداتی که آقای رحمانیان برای آهنگسازی این اثر به ما پیشنهاد داد، مسیر خوبی را برای ما ترسیم کرد که تصور می کنم به چیزهایی که مدنظرش بود، رسید. ما برای آهنگسازی این اثر تم دستگاهی همایون را به پیشنهاد آقای رحمانیان در قالب ترانه های افشین مقدم با صدای علی زند وکیلی انتخاب کردیم که این تجربه با توجه به اینکه پیش از این با گروه مهر نوا در جشنواره موسیقی فجر آن را تکرار کرده بودیم، به ما کمک زیادی کرد. به هر حال امیدوارم با تجربه گروه و همکاریای که بین اعضا وجود دارد، بتوانیم موسیقی موفقی را در کار تولید کنیم.
در پایان حبیب رضایی هم که به عنوان یکی از نقش خوانان این جلسات نمایشنامه خوانی حضور دارد، درباره این اجراها توضیح داد: آنچه که برای ما در این جلسات نمایشنامه خوانی مهم است بازخوانی و خوانش درست متن آقای بیضایی است زیرا درست ادا کردن کلمات نمایشنامه در مرحله اجرا کار بسیار حیاتی است که مسئولیت بازیگر را سنگین تر می کند. به نظر من، رسالت همه دوستداران اهل فرهنگ و هنر این است که اگر جایی اسمی از آقای بیضایی هست تمام تلاش خود را انجام دهد تا این نام بزرگ که تا به امروز به اندازه کافی قدر ندیده است، بیشتر دیده شود.
نظر شما