مجله مهر- عطیه همتی: « حجت اشرف زاده» خواننده محبوب «ماه و ماهی» در شهریورماه امسال درست یک روز بعد از انتشار آلبومش میهمان ما در مجله مهر شد تا از او درباره خودش، نحوه ورودش به دنیای موسیقی و لحظات شیرینی زندگی اش صحبت کنیم. آقای اشرف زاده هم در طول مصاحبه برایمان چندین بار آواز خواند تا صدای زیبایش را این باز از نزدیک و در فاصله ای کم بشنویم. حالا بعد از دوماه دوباره آقای اشرف زاده میهمان ما در غرفه خبرگزاری مهر شد تا این بار درباره رسانه و نشریات مورد علاقه و اتفاقات بعد از مصاحبه حرف بزنیم.
اهل دنبال کردن اخبار هستید؟ اگر هستید به کدام رسانه ها مراجعه می کنید؟
بله، خبرهای موسیقی و هنری را جلوتر از هرچیزی می خوانم. جدیدا دیگر اخبار را از طریق شبکه های مجازی دنبال می کنم و مستقیم خبرگزاری ها را باز نمی کنم. خب این کانال های تخصصی اخبارهای مهم را از سایت های مختلف گلچین می کنند که چون وقتم محدود است دیگر آدم را از چرخ زدن در سایت های مختلف بی نیاز می کند. اما خب یک سری از مطالبی که از روی علاقه دنبال می کنم. گزارش هایی از جنس گزارش های مجله شماست. چون فرم سوالات کلیشه ای نیست و مصاحبه شونده می تواند از اتفاقات شیرین و خوشمزه زندگی اش حرف بزند. اما اخبار دیگر را معمولا دنبال نمی کنم مخصوصا اختلاس ها خبرهای تلخ را چون خیلی حرص می خورم.
اولین جایی که شما به طور رسمی مصاحبه کردید مجله مهر بود. بعد از مجله و انتشار آلبوم چه جاهایی سراغتان آمدند؟
بعد از مجله مهر حداقل یک روز در میان مصاحبه های مختلف از جاهای مختلف داشتم. اما همه سوالات کلیشه ای و روتین بود. مثلا چی شد که ماه و ماهی تولید شد؟ همکاری گروهتون از کجا شروع شد؟ این چیزها خیلی گفتنی نیست. اما دو مصاحبه دیگر روزنامه همشهری و سایت موسیقی ما داشتم که خیلی خوب بود.
بعد از مصاحبه با مجله چه بازخوردهایی گرفتید؟
مادرم مصاحبه را خوانده بود. از همه بیشتر خوشحال شدم که مادرم مصاحبه را دوست داشت. چون من در مصاحبه اتفاقات دوران کودکی و نوجوانی ام را تعریف کرده بودم. برایش این مرور خاطرات خیلی جذاب و لذت بخش بود. برخی از دوستان و اهالی هنر به خصوص «علیرضا بدیع» شاعر آلبوم ماه و ماهی هم مصاحبه را خوانده بودند و دوست داشتند. بازخوردها همه خوب بود.
در دوران کودکی اهل مجله خواندن و سرک کشیدن به دنیای مطبوعات بودید؟
من نشریه «گل آقا» را خیلی دوست داشتم هر هفته پدرم این نشریه را می خرید که هنوز همه آنها را نگه داشتیم. حتی مجله ها را برای پسرخاله ام هم می بردم که چون استعداد کاریکاتور زیادی داشت از روی آن تمرین کند. واقعا این نشریه اولین مجله طنز قوی بعد از انقلاب بود. ما در شهرمان یک هفته نامه داشتیم که اولین نشریه محلی خراسان بود که نامش « صبح نیشابور»به سردبیری مرحوم حاج سعید کاویانی بود که من دنبالش می کردم. این آدم بسیار میان جوان ها محبوب و اتفاقا صدای بسیار زیبایی هم داشت.
یکی از سوالاتی که مخاطبان بعد از خواندن مصاحبه پرسیدند این بود که چرا شما باتوجه به صدایتان انقدر دیر به شهرت رسیدید؟
برای این که عجله نداشتم اگر خیلی عجله داشتم ماه و ماهی نمی شد. برای اینکه پشت من یک اسپانسر قوی نبود. هنوز هم هیچ اسپانسری پشت من نیست. اما حوزه هنری به خصوص استاد «فاضل نظری» بسیار برای من زحمت کشیدند که اگر کمک ایشان نبود ما نمی توانستیم آلبوم را منتشر کنیم.
متاسفانه گاهی پیش می آید که مصاحبه شونده ها بعد از انتشار گزارش از کار راضی نیستند و معتقدند حرفهایشان به شکل دیگری منتقل شده تابه حال برایتان چنین اتفاقی افتاده؟
یکی از دغدغه های هنرمندان این است که بعد از مصاحبه، گزارششان تکه تکه منتشر می شود و بعضی جملاتشان در زمان های مختلف دوباره برای موضوع دیگری بسته به مناسبت به کار می رود. یا اینکه کلماتشان عوض شده. این اشتباهات و دستکاری در انتشار سرمن هم آمده است. مثلا من درباره فضای کلی جامعه یک جمله انتقادی در زیر مجموعه یکی از حرفهایم گفتم. اما آن انتقاد تیتر شده است. یا درباره پخش آلبومم گفتم می توانست بهتر باشد. اما طرف نوشته که پخش آلبوم خوب نبود.
الان بیشتر از دوماه از انتشار آلبوم «ماه و ماهی» می گذرد. از استقبال راضی بودید؟
بله چهره های مختلفی هنری و موسیقی تعریف کردند. استاد «فریدون شهبازیان» من را بغل کرد و گفت که بعد از مدتها یک کار خوب شنیدم که این خیلی برایم شیرین بود. اما استقبال از سوی چهره های سینمایی خیلی بیشتر بود. واقعا به بنده لطف داشتند و کلی از آنها انرژی گرفتم. اما خب یک سری از دوستانم هم اصلا به روی خودشان نیاوردند.
نظر شما