به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردین، اعدام دسته جمعی ۴۷ نفر از مخالفین آل سعود و آتشی که از داغ شهادت روحانی شیعه آیت الله «نمر النمر» بر دل خاورمیانه نشسته است، موجب شد تا احزاب مخالف دولت انگلستان با دیده تردید به ضرورت تداوم روابط دوستانه لندن – ریاض نگریسته و صیانت از غرور ملی را به مصلحت هم پیمانی با متحد قرون وسطایی خود ترجیح دهند.
صدای مخالفت احزاب اپوزیسیون پارلمان لندن زمانی بلند شد که «دیوید کامرون» نخست وزیر محافظه کار انگلستان بالاخره پس از تعلل بسیار سکوت سنگین خود را شکست و در موضع گیری هر چند منفعلانه گفت: ما با مجازات اعدام تحت هر شرایطی مخالف هستیم.
از قرار همین احتیاط حاکم بر لحن کلام کامرون و استیصال وی در برابر حکام آل سعود بود که باعث شد دیگر رهبران سیاسی انگلستان را به درد آورد تا جایی که «تیم فارون» رهبر حزب لیبرال دموکرات انگلستان و شریک ائتلافی سابق کامرون را به موضع گیری در برابر وی وا داشت.
فارون در این باره گفت: دولت ریاض به گونه ای سیستماتیک به نقض حقوق بشر می پردازد و از این رو شایستگی ریاست بر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد را ندارد.
وی ادامه داد: به همین دلیل، انگلستان و دیگر ملت ها نمی توانند با علم به کشتار و شکنجه مردم از سوی آل سعود به حضور در جلسات این شورا و قضاوت درباره جرایم حقوق بشری سایر کشورها ادامه دهند.
فارون با انتقاد از وضعیت چاپلوسانه ای که انگلستان در قبال عربستان اتخاذ کرده است، وابستگی به آل سعود برای حل بحران سوریه را دلیل غیرموجهی برای سکوت در برابر جنایات این رژیم برشمرده و تاکید کرد: عربستان باید از ریاست شورا حقوق بشر سازمان ملل انصراف دهد یا به این کار واداشته شود چرا که اصلا مناسب اشغال چنین جایگاهی نیست.
همصدا با وی، «جرمی کوربین» رهبر چپ گرای حزب کارگر انگلستان هم تداوم ارتباط لندن با ریاض را محکوم کرد و در همین رابطه «اندی اسلوتر» از اعضای بلند پایه حزب کارگر گفت: درست نیست که انگلستان به همکاری عمیق با سیستم قضایی بپردازد که به ابتدایی ترین مسائل حقوق بشر نیز بی اعتنا است.
جالب آنکه کامرون به دلواپسی رهبران احزاب سیاسی انگلستان باز هم با لحنی مردد پاسخ داد و به واسطه سخنگوی خود برای آنها پیغام فرستاد که لندن روابط دو جانبه گسترده ای با ریاض دارد و همچنان به حفظ آن پایبند است.
جواب وی به درخواست قاطعانه رهبران سیاسی انگلیس مبنی بر قطع حمایت از عربستان نیز بسیار گنگ بود و به این نکته خلاصه می شد که انگلستان در جهت تامین منافع خود و البته تلاش به توسعه سایر ملت ها، همکاری های وسیعی با همه کشورهای جهان دارد و البته که لندن از تحولات اخیر خاورمیانه نگران است چراکه نه تنها خواهان حل و فصل بحران سوریه است، بلکه به هر حال خواهان حسن رابطه بین کشورهای منطقه هم هست!
به هر حال به باور بسیاری از کارشناسان همین که کشورهای اروپایی و آمریکا در قبال اقدام یک جانبه ریاض به قطع روابط دیپلماتیک با تهران سکوت اختیار کرده و جانب عربستان را نگه نداشته اند، می توان در نوع خود تحول بزرگی به حساب آورد چرا که به هر حال دوستی با ریاض نباید به قیمت از دست دادن توافق هسته ای ایران و مذاکرات صلح سوریه تمام شود.
نظر شما