به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی دانشگاه یاسوج، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه در نشستی با مسئولان دانشگاههای کهگیلویه و بویراحمد که در سالن جلسات حوزه ریاست دانشگاه یاسوج برگزار شد بیان داشت: در کشور دو دسته کرسی وجود دارد که یکی کرسی‌های آزاداندیشی و دیگری کرسی‌های نظریه‌پردازی است.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران افزود: مسئولیت کرسی‌های آزاداندیشی در دانشگاه‌ها با معاونت فرهنگی دانشگاه‌ها و همکاری با نهاد نمایندگی ولی‌فقیه در دانشگاه‌ها است.
خسروپناه افزود: اما بخش دوم، کرسی‌های نظریه‌پردازی است که کرسی‌های علمی به شمار می‌رود و شامل دو دسته کرسی‌های ترویجی و کرسی‌های نظریه‌پردازی است.
وی گفت: در کرسی‌های ترویجی وقتی یک استاد نظریه‌ای داشته باشد با حضور ناقدان کرسی‌ها برگزار می‌شود و دیگر نیازی به هیئت داوران نیست و در یک یا دو جلسه برنامه انجام و گواهی‌ها صادر می‌شود.
این مسئول تصریح کرد: اما در کرسی‌های علمی نظریه‌پردازی علاوه بر ناقدان، گروه داوران هم حضور دارند که در ۶ یا ۷ جلسه برگزار می‌شود و پذیرفتن نظریه بسیار سخت است.
خسروپناه بیان کرد: هیئت حمایت از این کرسی‌ها تعداد ۵ شورای علمی دارد که اعضای این شورای علمی، استاد تمام دانشگاه‌ها و یا دانشیارهایی با رزومه بالا هستند.
وی گفت: در کرسی‌های نظریه‌پردازی برخلاف کرسی‌های ترویجی باید طرح به دبیرخانه در مرکز هم ارسال شود که همین موجب سخت‌تر شدن پذیرش نظریه‌ها می‌شود.
این مسئول به فعالیت هیئت حمایت از کرسی‌های نظریه‌پردازی اشاره کرد و افزود: کار به گونه‌ای سخت است که در کل از ۱۲ سال پیش تاکنون تنها ۲۳ نظریه و نوآوری را در کل کشور ثبت کرده‌ایم.
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران اظهار کرد: در طول سال‌جاری در کشور تاکنون تنها دو نظریه از مجموع کرسی‌های نظریه‌پردازی ثبت شده است.
وی خاطرنشان کرد: برای علوم مهندسی امکان نطریه پردازی وجود ندارد اما در حوزه پزشکی رشته‌هایی مانند پرستاری و بهداشت هستند که قادر به شرکت در کرسی‌های نظریه‌پردازی هستند.
خسروپناه با بیان مثالی برای حضور رشته‌های پزشکی در کرسی‌های نظریه‌پردازی گفت: سال گذشته طرحی به نام پرستاری حکیمانه در کرسی‌های نظریه‌پردازی مورد بررسی قرار گرفت.
نظر شما