به گزارش خبرنگار مهر، مجموعه ای از داستانهای برگزیده نسل سوم داستان نویسان ایران به تازگی، در کتابی با عنوان «خانه سوم داستان» با انتخاب و بازخوانی حسین آتشپرور، توسط انتشارات بوتیمار منتشر و راهی بازار نشر شده است.
حسین آتش پرور از منتقدان و داستان نویسان نسل سوم داستان نویسی ایران است که این کتاب را تدوین کرده و اشاره می کند که داستان نویسی معاصر ما، گونهای ادبی است که از اروپا و غرب صنعتی، توسط ایرانی هایی که بعد از مشروطه به اروپا رفتند، به ایران آمده است. یکی از ویژگیهای مهم این داستان نویسی، محور زمان و تکنیک است. آتش پرور معتقد است نسل اول داستان نویسان ایران مانند جمال زاده، هدایت، بزرگ علوی و چوبک، تکنیک داستان را از اروپا و غرب گرفتند و با درون مایه ای از سنتها، آداب و رسوم، آیین ها و باورهای ایرانی درآمیختند. نسل اول داستان نویسان ایران متعلق به سال های ۱۳۰۰ تا ۱۳۳۰ هستند.
آتش پرور معتقد است نسل دوم داستان نویسان ایران، تقریبا داستان نویسی را در این کشور تثبیت کردند. اوج کار این گروه نیز در سال های دهه ۳۰ تا اواخر دهه ۵۰ شکل گرفت. از نظر منصور کوشان، نسل سوم داستان نویسی در ایران، نویسندگانی هستند که در دهه ۶۰ به طور جدی شروع به کار کردند. نویسندگان این نسل که این روزها در سنین میان سالی هستند، امروز نیز مشغول به نوشتن داستان هستند. آتش پرور ابتدای این کتاب اشاره می کند که «از انتشار کتاب جمعه (۱۳۵۸) تا چاپ کتاب پایکوبی (۱۳۷۴) مقطع زمانی داستان هایی بوده که آن ها را مورد بازخوانی قرار داده ام. البته این محدوده را بعد بین سال های ۱۳۵۷ _ ۱۳۷۷ در نظر گرفتم.»
این پژوهشگر در بخش دیگری از ابتدای کتاب و پیش از شروع بدنه اصلی، می گوید: «جدا از آن که مهم ترین شاخصه ساختاری هر داستان را در نظر گرفتم، و داستان ها می توانند از زاویه های دیگری هم قابل بررسی باشند، به چشم یک مجموعه عالی ترکیبی به هر داستان نگاه کردم. مجموعه ای که از چند واحد داستانی مثل زمان، بستر، شخصیت، زبان و ... شکل گرفته است.»
کتاب «خانه سوم داستان» دو بخش اصلی دارد که با نام های «کتاب اول» و «کتاب دوم» مشخص شده اند. کتاب اول، با عنوان فرعی «در رفتار فردیت ها» به بررسی داستان ها از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۷ می پردازد. کتاب دوم نیز داستان های همین بازه زمانی را اما با رویکرد «نزدیکی داستان به شعر» مورد بررسی قرار داده است.
«دو رهگذر» نوشته محمدرضا صفدری، «حفره» نوشته قاضی ربیحاوی، «کنیزو» نوشته منیرو روانی پور، «وضعیت» نوشته محمد شریفی، «اندوه» نوشته حسین آتش پرور، «سایه ای از سایه های غار»، «برهنگی و باد» نوشته ابوتراب خسروی و «دلِ گمشده» نوشته محمد کشاورز، داستان هایی هستند که در کتاب اول بررسی شده اند. در بخش کتاب دوم هم این داستان ها مورد واکاوی و بازخوانی قرار گرفته اند: «اتاق پر غبار» نوشته اصغر عبداللهی، «از میان شیشه، از میان مه» نوشته علی خدایی (که با شعر ساده رنگ سهراب سپهری، موازی خوانی شده است)، «آنایرمان و دشنه و کلمات در بازوی من» نوشته بیژن نجدی، «پدر _ پسر» نوشته ناصر زراعتی، «شکار شبانه» نوشته صمد طاهری و «گردش های عصر» نوشته رضا فرخفال
در این کتاب، ابتدا داستان نویسنده و پس از پایان آن، اطلاعاتی مختصر و کلی از مولف درج شده است. به علاوه مقالات و توضیحاتی نیز درباره داستان ها در این کتاب نوشته شده است.
این کتاب با ۳۴۸ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۲۴۰ هزار ریال منتشر شده است.
نظر شما