آثار چیدمانی و مفهومی تجسمی فجر نو نیست/ اعتراض به قطع درختان

قباد شیوا هنرمند طراح گرافیک در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آثاری که در هشتمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر بدون مرزبندی در رشته های مختلف ارائه شده است، گفت: من دوره های قبل را ندیدم اما آثار این دوره در مجموع خوب است و کنار هم گذاشتن همه آثار نیز تجربه خوبی است.

این گرافیست درباره آثار چیدمانی و مفهومی این دوره از جشنواره هم بیان کرد: من اثر تازه و جدیدی در بین این آثار ندیدم. البته خیلی هم موافق این گونه آثار که از فرنگ وارد می شود، نیستم به این دلیل که هنر وارداتی نیست اما به هر حال عده ای الان دنبال این گونه کارها هستند که ریشه آن در غرب است و آنها هم مشابه سازی می کنند.

وی افزود: به نظرم بهتر است در ارائه آثار چیدمانی و مفهومی اتفاقاتی را که مربوط به فرهنگ ایرانی است، معرفی کنند.

شیوا با اشاره به یکی از آثار چیدمانی این نمایشگاه اظهار کرد: تنها اثر اعتراضی که مربوط به کشورمان بود، اثری شامل چیدمانی از تنه های درختان بریده شده بود که نشان می داد صدها اصله درخت در منطقه هیرکانی برای مصارف ساختمانی یا جاده سازی بریده شده است و این چیدمان در واقع نوعی اعتراض هنرمند به این اتفاق بود و توجه مخاطبان را به این موضوع جلب می کرد اما دیگر آثار از این نوع به نظرم مدل فرنگی آن بهتر از آن چیزی بود که در این نمایشگاه ارائه کرده بودند.

 شیوا تأکید کرد: البته همین اثر اعتراضی تنه های درخت بریده شده نیز یک اثر یونیک و نو نیست که تصور شود تاکنون در هیچ جای دنیا مشابه آن انجام نشده است، اما به  عنوان اثری که حرفی برای گفتن دارد خوب و مفید بود.

این طراح گرافیک پیشکسوت با تأکید بر این که آثار هنری باید حرفی برای گفتن داشته باشند، بیان کرد: به طور مثال اثری که قطره های آب را تجسم کرده است، چه حرفی برای گفتن دارد. من معتقدم که یک اثر هنری باید درباره جامعه، سیاست، اقتصاد، فرهنگ و ... حرف داشته باشد.

شیوا در پایان سخنانش با اشاره به نمونه هایی از آثار هنرمندان دنیا که توجه مخاطبان را به موضوع خاصی جلب می کنند، گفت: هنرمندی را به خاطر دارم که تمام میل‌گردهایی که در سونامی ژاپن کج شده بودند، صاف کرده بود و در یک اثر هنری به کار گرفته بود. این حرفی برای گفتن به مخاطب دارد، یا اثر هنری دیگری که درختانی را با پیچ و مهره به هم وصل کرده بود که سقوط نکنند، این ها آثاری با بیانی هنری هستند و ادا نیستند؛ چیزی که در این نمایشگاه دیده نمی شود.