به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر در مشهد ، شهرستان كاشمر با مساحتي بالغ بر 2850 كيلومتر مربع از شمال به نيشابور از جنوب به گناباد و فيض آباد ، از شرق به تربت حيدريه و از غرب به شهرستانهاي خليل آباد و بردسكن و در نهايت به سبزوار منتهي مي شود.
كاشمر داراي آب و هواي اقليمي متنوعي است. نقاط ييلاقي و كوهستاني ، دره هاي پر آب ، تپه هاي سر سبز و خرم در قسمت شمال شهر ( كوهسرخ ) در روستا هاي اطراف آن ماسوله گيلان را در ذهن تداعي مي كند و اين در حالي است كه در جنوب شهرستان ، آب و هواي گرم بياباني حاكم است.
وجود آرامگاههاي امام زاده سيد مرتضي (ع) و امامزاده سيد حمزه (ع) در كاشمر و همچنين آرامگاه آيت الله شهيد مدرس مرد دين و سياست در اين شهرستان ، توانسته است كاشمر را به عنوان يك شهر مذهبي و دومين شهر زيارتي ، پس از مشهد مقدس مطرح كند. وجود آثار باستاني و ديدني كه بعضا در نوع خود بي نظير است ، توانسته همه ساله زائران و توريستهاي زيادي را جذب خود نمايد.
از جمله آثار ديدني و تاريخي اين شهر ستان ، قلعه آتشگاه در 15 كيلومتري شمال غرب كاشمر متعلق به قرن 6 و 7 هجري ، مناطق ييلاقي كوهسرخ و آبشار كريز ، مسجد جامع كاشمر ، سرو معروف كاشمر درختي كه بيش از 80 سال قدمت دارد ، بند شاهي تاريخ آن به دوره سلجوقي بر مي گردد ، مدرسه علميه حاج سلطان و دهها اثر و ابنيه تاريخي ديگر ، در كاشمر قرار دارد.
شهرستان كاشمر با قدمتي برابر با 1750 سال از جمله شهرهاي تاريخي ايران است كه طي قرن هاي متمادي نامهاي زيادي را عوض كرده كه از جمله آنها ، كشمير ، كشمار بست و بسياري از نامهاي ديگر است تا برسد به نام ترشيز و آخر كاشمر نام گرفته است.
شهر كاشمر تا حدود 10 سال پيش تقريبا دست نخورده ترين بافت تاريخي را داشت اما امروز به دلايل زياد اين بافت دچار تخريب شده و به جز بناهاي شاخص ، تقريبا همگي نابود شده اند. بافت قديم كاشمر مربوط به دوره قاجاريه و كمي قبل تر از آن است و در واقع بناهاي قديمي تر از آن همگي تخريب شده اند و در دوران قاجار دوباره سازي شده اند.
نظر شما