به گزارش خبرنگار اعزامي "مهر" به چين، شانگهاي يكي از بزرگترين شهرهاي صنعتي چين و جزو ده كلان شهر جهان محسوب مي شود. اين شهر همچنين عناوين بزرگترين شهر صنعتي، مركز بازرگاني و بانكداري و نيز پايگاه پژوهش علمي چين را داراست.
يكي از مشخصه هاي شانگهاي، جلوه هاي كشوري صنعتي و مدرن مي باشد كه در پي گشودن مرزهاي اقتصادي اين كشور به سمت غرب حاصل شده است.
از مظاهر عيني آن مي توان به تبديل مناطق وسيعي از شانگهاي در مدت كمتر از پانزده سال از شاليزار به مناطق مدرن شهري با آسمان خراش هاي مرتفع و هتل هاي بي شمار براي اسكان سيل عظيم توريست ها، سرمايه گذاران و تجار خارجي است.
مقامات شهرداري شانگهاي تصميم دارند كه با توجه به رشد ساخت نيروگاههاي هسته اي به ويژه در چين، شهر شانگهاي را تبديل به يكي از مهمترين مراكز توليد تجهيزات نيروگاههاي هسته اي كنند.
چين هم اكنون 9 نيروگاه هسته اي داشته و قصد دارد تا سال 2020 تعداد آن را به 50 نيروگاه هسته اي برساند.
سازمان همكاري شانگهاي
در فضاي منطقه اي به وجود آمده پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، عواملي چون ژئوپولوتيك منطقه، تواناييهاي بالقوه و بالفعل اقتصادي كشورهاي تازه استقلال يافته، بازارهاي جديد و منابع سرشار انرژي موجود در اين كشورها باعث گرديد تا اين منطقه محور توجه قدرت هاي منطقه اي - بين المللي يعني چين، روسيه و آمريكا قرار گيرد.
فضاي جديد ايجاد شده در منطقه در نتيجه فروپاشي ابرقدرت شرق اين فرصت را در اختيار چين قرار داد تا از موقعيت پيش آمده حداكثر استفاده را نموده و با جمهوري هاي تازه استقلال يافته و كشور روسيه روابط جديد خود را تعريف نمايد.
شرايط بين المللي و مشكلات داخلي و اقتصادي روسيه از يك سو و از سوي ديگر تمايل كشورهاي تازه استقلال يافته جهت ايجاد اتحاد ها و اتفاق هاي منطقه اي به منظور كسب استقلال داخلي، ايجاد مشروعيت بين المللي، تحقق پروسه ملت سازي و خروج از زير سلطه روسيه نيز باعث شد تا شرايط بيش از پيش براي چين مساعد گردد.
در همين راستا و در استمرار اقدامات اوليه دو كشور چين و شوروي (سابق) در دهه 1980 جهت كاهش تنش هاي موجود ميان دو كشور، در دهه 1990 و پس از تغيير شرايط منطقه و نظام بين المللي نيز يك سلسله مذاكرات مربوط به اقدامات اعتماد سازي در سراسر نواحي مرزي ميان كشورهاي تازه استقلال يافته آسياي مركزي و روسيه از يك سو و چين از سوي ديگر موجب شد تا نهادهاي چند جانبه با عنوان گروه "شانگهاي پنج" با حضور پنج كشور چين، روسيه، قزاقستان، قرقيزستان و تاجيكستان در 26 آوريل 1996 شكل گيرد.
بدين ترتيب و با توجه به فوايد ملي منطقه اي و فرا منطقه اي متصور تعريف شده در چارچوب اين نهاد، از جمله مقابله با تروريسم، جدايي طلبي ملي و افراط گرايي مذهبي در ژوئن سال 2001 و با افزودن ازبكستان به فهرست اعضا با برگرفتن 25 درصد جمعيت كره زمين و 60 درصد سرزمين اوراسيا سازمان همكاري شانگهاي تاسيس گرديد.
به گزارش مهر، در ابتدا اين سازمان به عنوان ترتيبات منطقه اي مطرح بود كه با هدف توسعه اقدامات اعتمادسازي امنيتي در مرزهاي كشورهاي عضو، پايه ريزي گرديد و كمتر به عنوان يك مكانيزم بين المللي مورد توجه جامعه جهاني قرار داشت، ولي به مرور در طي اجلاس هاي سران، تكوين و تحول ساختاري و عملكردي پيدا كرد و دامنه اهداف و سياستگذاريهاي آن از اقدامات و مباحث امنيتي به موضوعات اقتصادي و همكاري سياسي، تجاري توسعه يافت تا جايي كه پس از برگزاري اجلاس سران در روسيه در سال 2003 و با تصويب نهايي اساسنامه و اعمال تغييرات لازم در هدف گزاريها، به عنوان يك سازمان همكاري هاي بين المللي رسما از اول ژانويه 2004 اعلام موجوديت نمود و دبيرخانه سازمان در پكن رسما شروع به كار كرد.
امروزه بحث هايي چون نفت و گاز درياي خزر، توسعه ناتو به سوي شرق، تاثير عضويت كشورهاي منطقه در WTO، تلاش جهت يافتن سازوكاري مناسب براي جلوگيري از سلطه آمريكا بر امور جهاني و ... در مذاكرات، اعلاميه ها و بيانيه هاي سازمان فوق به چشم مي خورد.
به گزارش مهر، چين، روسيه، ازبكستان، تاجيكستان، قزاقستان و قرقيزستان اعضاي دائم اين پيمان و ايران، هند، پاكستان و مغولستان نيز اعضاي ناظر اين پيمان مي باشند.
ايران از سال گذشته عضو ناظر شده است و چين و روسيه از عضويت دائم ايران مستقيما حمايت مي نمايند.
چين و روسيه ماه گذشته پيشنهاد عضويت دائم تهران را در پيمان همكاري شانگهاي مطرح كرده اند و موضوع دائمي شدن عضويت اعضاي ناظر در اجلاس سران شانگهاي كه محمود احمدي نژاد رئيس جمهور كشورمان نيز فردا در آن شركت خواهد داشت، در دستور كار قرار دارد.
اگر اعضاي ناظر نيز به عضويت دائم اين اجلاس در آيند، جمعيت كشورهاي عضو كه اكنون 25 درصد جمعيت جهان است، به بيش از 50 درصد جمعيت جهان خواهد رسيد.
نظر شما