وي گفت : اينها گاهي بدون قصد قبلي و غرضي خاص كلام آن حضرت را در شعر خود آورده اند . يعني كلام مولا ناخود آگاه وارد شعر آنها شده است . اينگونه استفاده از كلام مولا به دليل اينكه جوششي است بسيار زيباو توانمد مطرح مي شود. اما گاهي اين كار با قصد قبلي صورت مي گيرد كه در اين موارد آثاري كه ارايه مي شود نسبت به نوع قبلي كمتر قابل توجه است . براي مثال "رشيد وطواط" نيز از كلام مولا در شعر خود سود برده است، اما وطواط كجا و مولانا كجا . همچنين تاثير از كلام مولا و بزرگان ديگر گاهي بدون آگاهي نويسنده است، يعني شخص از كلامي كه ترجمه شده استفاده مي كند و خودش نمي داند اين كلام متعلق به علي (ع) است .
مولف كتاب « در بارگاه آفتاب» كه به تاثير " نهج البلاغه" در ادب پرداخته است ، اظهار كرد: يكي از خصوصيات شاعران گذشته اين بود كه قبل از شاعر شدن عالم بودند ، اما امروز بر عكس شده است و شاعران اول شاعر مي شوند و بعد اگر توانستند عالم مي شوند. توجه به زندگي مادي و نگرانيهاي آن انسان را از توجه شايسته به مسايل قابل ارزش در ادبيات دور كرده است. در گذشته ادبا در سنين بالا شروع به نوشتن مي كردند، اما امروز جوانان پيش از آنكه به قدر كافي بدانند شروع به نوشتن مي كنند . زماني كه انسان بدون معلومات مي نويسند چگونه مي توان در آثاراو رد پاي كلامها ي ناب بزرگان را جستجو كرد .
وي در مورد اشعار منسوب به علي ( ع ) گفت: من بيشتر كلامهايي از آن حضرت را مورد بررسي قرار مي دهم كه مطمئن شوم از آن ايشان است . چون اشعار منسوب به حضرت است و در اينكه سروده آن حضرت باشد شك است در مورد آنها كاري انجام نداه ام .
نظر شما