خبرگزاري مهر - گروه دين و انديشه : در بررسي تاريخي علوم اسلامي به مسائلي مشترك ميان علم كلام و قرآن و حديث بر مي خوريم كه گاهي سبب برخورد و مباحث بسياري ميان اصحاب عقل و نقل شده است. يكي از اين مسائل، مسئله روح است كه ميان اين دو بينش معرفتي، يعني علم كلام و علم تفسير و حديث كه هر دو از آبشخور قرآن سيراب مي شوند ولي اصحاب حديث كمتر از متكلمان به انديشه و استدلال عقلي بها مي دهند نزاع افكنده است.
از ميدانهاي اين برخورد يكي "رساله اماميه" شيخ صدوق و ديگري رساله " تصحيح الاعتقاد" شاگرد برجسته وي ابوعبدالله شيخ مفيد ابن المعلم، فقيه، محدث و متكلم نامدار شيعه است.
مؤلف در اين كتاب بر آن است تا با تكيه بر معناي نفس و روح در قرآن و حديث به استقبال اين نزاع و اين مسئله برود و با ديدگاه هاي مفيد شيخ الرئيس فقه و كلام شيعه بيشتر آشنا سازد و به مباني قرآني و حديثي و استدلالي نظريه وي دست يابد.
وي براي اين كار نخست به سير و تطورات مفاهيم نفس و روح در ميان علماي اسلام مي پردازد و به پاره اي از بدفهمي هاي مسلمين از اين دو لفظ و تاثير و نقش عوامل خارجي در اين انحراف اشاره مي كند.
كتاب حاضر از چهار فصل و دو مقاله تشكيل شده است. روح و نفس در قرآن و حديث، روح و نفس در فلسفه و حكمت متعاليه و روح و نفس در آراء شيخ مفيد عناوين فصول اين كتاب هستند.
روح افلاطوني در فلسفه ملاصدرا و نفس در حكمت متعاليه ملاصدرا نيز عناوين مقالات پيوستي اين كتاب هستند.
نظر شما