کوروش سلیمانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با اشاره به خاطره ای که در ایام جوانی برایش رخ داده و تاثیری که این اتفاق در فعالیت حرفه ای اش گذاشته است به خبرنگار مهر گفت: اتفاقات و خاطرات جالبی از حضورم به عنوان بازیگر در تئاتر دارم. اما یکی از خاطرات تاثیر گذار زندگی ام مربوط به سال ۷۴ و زمانی می شود که هنوز به صورت حرفه ای وارد تئاتر نشده بودم. در آن سال ها من در شهرستان تئاتر کار می کردم و دوران آموزشی سربازی ام را در تهران می گذراندم.
وی ادامه داد: بعد از پایان دوره آموزشی متوجه شدم که ادامه دوران سربازی ام را باید در چابهار سپری کنم که برایم بسیار سخت بود. از این مساله بسیار غمگین بودم و به این نتیجه رسیدم که تنها چیزی که حالم را خوب می کند رفتن به تئاتر شهر است. غافل از اینکه روز شنبه است و تئاتر شهر اجرایی ندارد به آنجا رفتم اما متوجه شدم که در آن روز اجرای هنرمندان نمایش «بیا تا گل برافشانیم» به کارگردانی مجید جعفری و با بازی زنده یاد خسرو شکیبایی و فریماه فرجامی است. طبیعتا من را به سالن نمایش راه نمی دادند اما آنقدر اصرار کردم و گفتم من هم هنرمند هستم اما چون سربازم سرم را تراشیده اند و شما من را نمی شناسید، تا بالاخره به سالن نمایش راهم دادند.
سلیمانی با اشاره به ذوق و شوقی که از قرار گرفتن در کنار هنرمندان داشته است، بیان کرد: وقتی یواشکی وارد سالن شدم هیچ تصوری از اجرای هنرمندان یک نمایش نداشتم و آنجا بود که مواجه شدم با هنرمندانی که همیشه آرزو داشتم از نزدیک ببینمشان. در نمایش «بیا تا گل برافشانیم» علاوه بر خسرو شکیبایی و فریماه فرجامی، زنده یاد احمد علامه دهر و هومن برق نورد که آن سال ها بازیگر جوانی بود نیز بازی می کردند و من همانجا بود که اعجاز بازی خسرو شکیبایی را روی صحنه تئاتر دیدم.
بازیگر نمایش «مکبث» یادآور شد: بعد از اتمام نمایش من نیز به همراه دیگر هنرمندان به پشت صحنه کار رفتم. دیدن هنرمندان و خوش و بش کردن آنها برایم بسیار جالب بود و با ولع خاصی آنها را تماشا می کردم. زمانی که برای گفتن تبریک و خسته نباشید نزد خسرو شکیبایی رفتم او با احترام بسیار و مثل کسی که از قبل می شناسد با من رفتار کرد. هیچگاه برخورد بزرگوارانه خسرو شکیبایی را فراموش نمی کنم. بعد از بیرون آمدن از تئاتر شهر با خاطره ای خوش سوار اتوبوس شدم و به سمت چابهار حرکت کردم در حالی که هنرنمایی زیبای شکیبایی و برخورد دوستانه و محترمانه اش از ذهنم پاک نمی شد.
سلیمانی در پایان صحبت های خود گفت: شکیبایی به من آموخت حتی اگر مخاطبان را نمی شناسیم باید با آنها با احترام رفتار کنیم. من از رفتار او یاد گرفتم که تئاتر برای مردم است و ما باید تمام تلاشمان را بکنیم که چه در بازی، چه کارگردانی و چه فراهم آوردن فضای مناسب برای دیدن نمایش، مخاطبان را محترم بشماریم.
نمایش «ناگهان پیت حلبی» به کارگردانی کوروش سلیمانی از ۱۵ فروردین ماه ساعت ۱۹ در تماشاخانه سنگلج میزبان علاقه مندان به تئاتر است.
نظر شما