به گزارش خبرگزاری مهر، بهرام عظیمی درباره حضور یکی از آثارش در جشنواره «چهل چراغ» گفت: «بابا» انیمیشنی دینی است که به تمام ادیان می پردازد، البته داستان راجع به شب قدر و فرشته ای که در این شب در یک روستا روی زمین می آید و قرار می شود آرزوی ۳ نفر را برآورده سازد، است.
وی در زمینه اهمیت برگزاری جشنواره فیلم و عکس «چهل چراغ» با موضوع زندگی امام حسین (ع) به ستاد خبری این جشنواره گفت: اولین مشکل ما در برگزاری این گونه جشنواره ها این است که می خواهیم آن را در همان ابتدا بین المللی کنیم و از خودمان غافل می شویم، چون فکر می کنیم فقط ما مذهبی هستیم و خارجی ها نیستند، در صورتی که باید این نگاه را کنار بگذاریم و با توجه به وضعیت زندگی این روزهای مردم و اتفاقاتی که در جامعه رخ می دهد، دین و مذهب را در کشور خودمان بیشتر اشاعه داده و به آن بپردازیم. متاسفانه ما دستورات دینی که از بچگی با آنها بزرگ شدیم و با پیشرفت روزافزون جامعه بیشتر به آن نیاز است را تا حدودی فراموش کردیم، پس بنابراین نیاز به فیلم ها، جشنواره ها و اتفاقاتی داریم که دینمان را به ما یادآوری کند و جشنواره ای مانند «چهل چراغ» کمک های شایانی خواهد کرد و برگزاری آنها نیاز است.
وی افزود: البته برگزاری جشنواره در سطح بالا بستگی به دو عامل مهم یعنی تولید فیلم درجه یک و تاثیرگذار و ارایه آثار در بهترین زمان و مکان در جهت بیشتر و بهتر دیده شدن دارد که در این زمینه باید به شعور مخاطب و نیاز جامعه توجه داشت و بدانیم و بفهمیم که برای چه کسی، کجا و چه زمانی فیلم می سازیم. ما در تعداد جشنواره مشکل نداریم و یکی از رکورد دارترین کشورهای دنیا هستیم، اما در رساندن محصولات آن به دست مخاطب ضعیف هستیم امیدوارم «چهل چراغ» که از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چنین معضلی را از بین ببرد.
عظیمی بیان کرد: جشنواره های ما از لحاظ افراد شرکت کننده و برگزار کننده حالت چرخشی به خود گرفته و به تعداد افرادی خاص محدود شده است، یعنی من نوعی امروز فیلم می سازم فردا داور هستم و انگار قرار است آثار را برای همدیگر نمایش بدهیم، در صورتی که مردم مخاطب نهایی و اصلی ما هستند و آنها را باید غنی کرد.
کارگردان انیمیشن «تهران ۱۵۰۰» درباره عدم گرایش فیلم های تولیدشده به موضوع مذهبی و دینی و رفتن به سمت شعارزدگی اظهار کرد: یک راه حل وجود دارد اکثر فیلمسازان پول کافی برای تولید آثارشان ندارند و سفارشی کار می کنند، از طرفی اولویت سفارش دهنده ها بیشتر گرایش سیاسی دارد تا مذهبی و تا زمانی که اینگونه باشد مشکل خواهیم داشت، پس برای دوری از شعارزدگی فيلم ها عدم دخالت سفارش دهنده در تولید نیاز است.
وی افزود: سفارش دهنده باید به من فیلمساز که سالها در این مملکت با مذهب و دین بزرگ شدم و آن را به خوبی می شناسم، اعتماد کند و فقط موضوع فیلم و مدت زمان آن را مطرح کنند، متاسفانه بیشتر مدیران به فکر ارایه کارنامه ای تاثیرگذار و یکطرفه از جانب خودشان و پایمال کردن زحمات کارگردان و دیگر عوامل هستند و کافی است فیلم تولید شده با سرمایه گذاری آن ها مورد توجه قرار بگیرد، فوراً می گویند نتیجه زحمات ما است و فیمساز و گروهش هیچ کاری نکرده اند.
عظیمی بیان کرد: پس زمانی می توان فیلم های درجه یک و فارغ از کلیشه های رایج در هر زمینه ای تولید کرد که به فیلمساز اعتماد کنند و دست او را باز بگذارند و برای برگزاری جشنواره ای آبرومند و تاثیر گذار و احترام گذاشتن به اهالی فرهنگ و هنر و مردم باید به مدیریت قوی، تولید فیلم خوب و رساندن آنها به بهترین شکل به دست مردم برسیم.
بهرام عظیمی که با انیمیشن «بابا» به تهیه کنندگی محمد ابوالحسنی در جشنواره «چهل چراغ» حضور خواهد داشت، درباره موضوع و چگونگی ساخت آن گفت: «بابا» انیمیشنی دینی است که مختص دین اسلام نیست و به تمام ادیان می پردازد، البته داستان راجع به شب قدر و فرشته ای که در این شب در یک روستا روی زمین می آید و قرار می شود آرزوی سه نفر را برآورده سازد،است. در این راستا با دختری حدود ۷ساله به نام مریم برخورد می کند. مریم سه نفر را که مشکل خانوادگی دارند و به پدر خانواده مربوط است به فرشته معرفی می کند و در انتها مشکلاتشان رفع می شود.
وی در پایان خاطر یادآور شد: این کار به سفارش سازمان مهر امام رضا (ع) در شهر قم بود در حقیقت از ما خواستند فیلمی راجع به ایتام بسازیم اما آنها را بدبخت جلوه ندهیم این موضوع را با مهناز عادلی نویسنده اثر در میان گذاشتیم، متاسفانه حدود یک هفته پس از سفارش به وی اتفاق بدی افتاد و پدرش درگذشت. فکر کنید کسی که یک هفته یتیم شده و داغ از دست دادن پدر را دارد می خواهد فیلمنامه ای راجع به ایتام بنویسد اما او با آن حال بد و حس عجیب و غریب و بدون اینکه تاثیری بر کیفیت کار بگذارد، فیلمنامه قابل تاملی نوشت. این موضوع از خاطره ها و اتفاقات عجیب و بد ما در این فیلم بود، چرا که سفارش فیلمنامه ای با موضوع ایتام را قبول می کنیم اما به یکباره نویسنده و رکن اصلی کار پدر خود را از دست می دهد و یتیم می شود.
نظر شما