به گزارش خبرگزاری مهر، هانیه هودسنی در جلسه هم‌اندیشی «شهرها و تغییر اقلیم شهری» که با حضور معاونین و مدیران برنامه‌ریزی و تحقیق و توسعه مناطق ۲۲ گانه در مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران برگزار شد، گفت: یکی از اهداف اصلی برنامه‌ریزی و طراحی شهری ایجاد سلامت، آسایش و امنیت برای انسان‌هاست، اما با گرم شدن کره زمین، آلودگی هوا و تغییر اقلیم شهری سلامت و مطلوبیت فضاهای زیستی شهرها به مخاطره افتاده است.
وی افزود: متأسفانه امروزه در تصمیم‌گیری‌ها برای توسعه شهرها، تغییرات اقلیمی و تأثیرات ساختار شهری بر اقلیم شهر کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. لذا باید اهمیت برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری شهرها به منظور تاب‌آوری آن‌ها در برابر تغییرات اقلیمی به‌ویژه جزایر گرمایی شهری مورد توجه مسئولان و صاحب‌نظران این حوزه قرار گیرد.
در ادامه این هم‌اندیشی پریسا شاه‌محمدی صاحب‌نظر در اقلیم شهری با اشاره به اینکه اثرات تغییرات اقلیمی بر شهر و شهروندان در زمینه‌های محیطی، اجتماعی و اقتصادی مخرب و زیان‌بار است، گفت: یکی از چالش‌های اصلی شهرها در این زمینه افزایش منابع حرارتی است که به پدیده جزایر گرمایی شهری مشهور است.
وی ویژگی‌های جغرافیایی و عوامل انسان‌ساخت را در ایجاد جزایر گرمایی مؤثر دانست و افزود: در شهر تهران ویژگی‌های جغرافیایی و عوامل انسان‌ساخت در ایجاد جزایر گرمایی بیشترین نقش را دارند.
شاه‌محمدی تأکید کرد: شرایط گرمایی جدید در شهرها بر مصرف انرژی و آسایش حرارتی افراد در مقیاس کلان اثرگذار است و خسارات سنگینی را به بار می‌آورد که به‌طور محسوس مشخص نیست و امکان اندازه‌گیری جزایر گرمایی در سه مقیاس ماکرو، محلی و خرد به ترتیب از طریق تصاویر ماهواره‌ای، داده‌های هواشناسی و برداشت از سایت وجود دارد.
وی رویکرد تاب‌آوری را به عنوان یکی از دیدگاه‌های نوین برای پاسخ به تغییرات سریع و یا تدریجی، نیازها و پیچیدگی‌های روزافزون شهرها در جهت کاهش تأثیرات جزایر گرمایی شهری نام برد و ادامه داد: تاب‌آوری، توانایی یک سیستم و جامعه‌ای می‌باشد که در معرض مخاطرات قرار گرفته است تا در مقابل این شرایط مقاومت کرده، آن‌ها را جذب کند، با آن‌ها همساز شده و در نهایت تأثیرات مخاطرات را با رفتاری کارآمد، به موقع و به‌جا از طریق حفظ و بازسازی ساختارهای اولیه بکاهد. در نتیجه بحث تاب‌آور کردن شهرها بسیار مهم و حیاتی برای مقابله با تأثیرات منفی و تغییرات اقلیم است.
شاه‌محمدی افزود: تاب‌آوری شهری موضوعی پیچیده و چندبخشی است و به رویکردی یکپارچه با طیف وسیعی از برنامه‌های عملیاتی در لایه‌های چندگانه و مختلف در سه دوره برنامه‌ریزی کوتاه، میان و بلندمدت نیاز دارد. در این ارتباط سیاست‌گذاری در سطح کلان برای کاهش انتشار گازهای گلخانه و در سطح محلی اقدام برای به حداقل رساندن تأثیرات منفی تغییر اقلیم لازم است که در این میان یکپارچه کردن راه‌حل‌های زیرساختی با زمینه‌های اجتماعی - سیاسی اولویت دارد.
وی خاطرنشان کرد: تاب‌آوری باید در رده‌های بالای حکمروایی شهری اولویت‌بندی شود. خواست سیاسی، به همراه همیاری ذینفعان مختلف و تعاملات جوامع، برای پیشبرد اقدامات موفق در جهت تاب‌آوری شهری ضروری است.
در جلسه پرسش و پاسخ این نشست پس از تبادل نظر و همفکری حاضرین بر ضرورت افزایش تاب‌آوری شهر تهران تأکید شد و به کاستی‌های شهر تهران در زمینه مقابله با تغییرات اقلمی به‌ویژه در دو بخش، نبودن سازمان متولی خاص برای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در این زمینه و نبودن پایگاه اطلاعاتی برای محققین و پژوهشگران اشاره شد.
نظر شما